Συστατικό του μπρόκολου μπορεί να είναι η «Αχίλλειος πτέρνα» του καρκίνου
Μια νέα μελέτη που έγινε από επιστήμονες από το Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess με την υποστήριξη του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας, διαπίστωσε ότι το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το λάχανο, το κουνουπίδι και τα χόρτα περιέχουν μια ουσία που θα μπορούσε να αδρανοποιήσει ένα ζωτικής σημασίας γονίδιο που παίζει ρόλο σε διάφορους καρκίνους.
Η μελέτη με τίτλο «Reactivation of PTEN tumor suppressor for cancer treatment through inhibition of a MYC-WWP1 inhibitory pathway», δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science και ανοίγει το δρόμο σε νέους τρόπους αντιμετώπισης του καρκίνου, ενώ, επιβεβαιώνει δύο ακόμα μελέτες που εστίασαν στο ίδιο θέμα και δημοσιεύθηκαν επίσης μέσα στο 2019.
Οι συγγραφείς με επικεφαλής τον Pier Paolo Pandolfi, Διευθυντή του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess, επισημαίνουν ότι έχουν γίνει πολλές μελέτες που δείχνουν τα προστατευτικά αποτελέσματα του μπρόκολου και άλλων συναφών λαχανικών.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα λαχανικά αυτά περιέχουν μια ουσία που στοχεύει ένα γονίδιο που ονομάζεται WWP1 και όπως διαπιστώθηκε στη μελέτη που έγινε σε ζώα, καταστέλλουν την ανάπτυξη του όγκου. Ο κ. Pandolfi τόνισε ότι η ανακάλυψη αυτή έφερε στο προσκήνιο έναν νέο σημαντικό «παίκτη» που οδηγεί σε ένα μονοπάτι κρίσιμο για την καταπολέμηση του καρκίνου καθώς, βρήκαν ότι μπορεί να ανασταλεί με ένα ένζυμο που εμπεριέχει το μπρόκολο και κάποια άλλα λαχανικά.
Αυτό το μονοπάτι δεν αναδεικνύεται μόνο ως ρυθμιστής για τον έλεγχο της ανάπτυξης όγκων, αλλά και ως «Αχίλλειος πτέρνα» του καρκίνου όπως λένε οι επιστήμονες αφού θα τους δώσει τη δυνατότητα να στοχεύσουν σε θεραπευτικές επιλογές.
Το ισχυρό γονίδιο καταστολής όγκων, το PTEN, όπως εξηγεί η ερευνητική ομάδα, είναι ένα κοινό γονίδιο το οποίο συνήθως υφίσταται μεταλλάξεις και διαγράφεται ή ρυθμίζεται προς τα κάτω ή μένει εντελώς ήσυχο. Αυτό σημαίνει ότι, το γονίδιο αυτό δεν μπορεί να σταματήσει την εμφάνιση και την εξέλιξη των καρκίνων. Τα άτομα που κληρονομούν μια μεταλλαγμένη έκδοση αυτού του γονιδίου έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων καθώς και αναπτυξιακών ελαττωμάτων.
Κάθε άτομο μεταφέρει δύο αντίγραφα του γονιδίου - το καθένα από τους δύο γονείς. Εάν φέρουν ένα ελαττωματικό γονίδιο, η δραστηριότητα του PTEN μπορεί να μειωθεί. Οι ερευνητές εικάζουν ότι εάν θα μπορούσαν να αυξήσουν τη δραστηριότητα του υπάρχοντος PTEN, θα μπορούσαν να καταστέλλουν τους όγκους ή τους καρκίνους. Με στόχο την εξεύρεση μορίων που θα μπορούσαν να ρυθμίσουν και να αυξήσουν τη δραστικότητα του PTEN, η ομάδα ανέλαβε τη διεξαγωγή σειράς πειραμάτων σε εργαστηριακά ποντίκια ευαίσθητα στον καρκίνο και σε ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο.
Εκεί διαπίστωσαν ότι ένα γονίδιο με την ονομασία WWP1 παίζει ρόλο στην ανάπτυξη και ανάπτυξη καρκίνων. Αυτό το γονίδιο παράγει ένα ένζυμο το οποίο βρέθηκε να διακόπτει τις προστατευτικές ή κατασταλτικές δράσεις του PTEN. Η ομάδα παρατήρησε ότι η ινδολο-3-καρβινόλη (I3C) - ένα συστατικό του μπρόκολου θα μπορούσε να αναστείλει τις επιδράσεις του WWP1 και έτσι να προστατεύσει τις δραστηριότητες PTEN που καταστέλλουν τον όγκο. Ο Pandolfi και οι συνεργάτες του χορήγησαν στη συνέχεια I3C σε εργαστηριακά ζώα που ήταν ευαίσθητα στον καρκίνο και σημείωσαν ότι αυτό επέτρεψε στο PTEN να προστατεύει τα ζώα από τον καρκίνο.
Ο ερευνητής Pandolfi Yu-Ru Lee δήλωσε ότι για την ποσότητα του μορίου που απαιτείται για την παροχή αντικαρκινικών οφελών θα έπρεπε κανείς να καταναλώσει περίπου 6 κιλά σε λαχανάκια Βρυξελλών ημερησίως. Ωστόσο, η γνώση που απέκτησαν από το μελέτη είναι το κλειδί για την ενίσχυση του PTEN και ελπίζουν ότι η έρευνα στον τομέα αυτό θα βοηθήσει ώστε σύντομα να υπάρχουν φάρμακα που στοχεύουν το PTEN και ενισχύουν τη δράση του ως προστατευτικό έναντι του καρκίνου.
Οι συγγραφείς της μελέτης αποφάνθηκαν συμπερασματικά ότι τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο προς μια μακρόπνοη προσέγγιση καταστολής των όγκων για την θεραπεία του καρκίνου.
Οι ευεργετικές ιδιότητες των σουλφοραφινών
Πρόσφατα ερευνητές από την Τσεχική Δημοκρατία εξέτασαν τα ευεργετικά συστατικά του μπρόκολου σε μία μελέτη με τίτλο «Isothiocyanate from Broccoli, Sulforaphane, and Its Properties» η οποία δημοσιεύθηκε το Φεβρουάριο του 2019 στην επιστημονική εφημερίδα «Journal of Medicinal Food».
Οι συντάκτες της μελέτης επεσήμαναν ότι το μόριο "σουλφοραφάνη", το οποίο είναι ένα ισοθειοκυανικό άλας που αποθηκεύεται με τη μορφή γλυκοραφανίνης μέσα σε σταυροειδή λαχανικά όπως το μπρόκολο, το κουνουπίδι, το λάχανο και τα λαχανάκια Βρυξελών. Και εξηγούν, ότι η γλυκοραφανίνη στα φυτά μετατρέπεται σε σουλφοραφάνη χρησιμοποιώντας ένα ένζυμο που ονομάζεται μυροσυνάση.
Από την ανασκόπηση μελετών που διερεύνησαν διαπίστωσαν τις αντικαρκινικές και προστατευτικές ιδιότητες του σουλφοραφτάνιου. Υποστηρίζουν επίσης, ότι η σουλφοραφάνη μπορεί να βοηθήσει σε άλλες ασθένειες όπως οστεοπόρωση, τα καρδιακά νοσήματα τον αυτισμό κλπ..
Μελέτη για την αποτελεσματικότητα της σουλφοραφάνης στον καρκίνο του μαστού
Σε μία άλλη έρευνα που διεξήχθη από μια ομάδα με επικεφαλής την Nadia Castro από το Tumor Growth Factor Section, Mouse Cancer Genetics Program, NCI, Frederick, Maryland και τους συνεργάτες της, τα αποτελέσματα της οποία δημοσίευσαν τον Μάρτιο του 2019 με τίτλο «“Sulforaphane Suppresses the Growth of Triple-negative Breast Cancer Stem-like Cells In vitroand In vivo» στο επιστημονικό περιοδικό Cancer Prevention Research (Philadelphia Pa.), διαπιστώθηκε ότι το σουλφοράνιο που βρέθηκε στο μπρόκολο θα μπορούσε να ωφελήσει τις γυναίκες με ένα συγκεκριμένο τύπο καρκίνου του μαστού που ονομάζεται "Triple Negative καρκίνος του μαστού" ή TNBC.
Η ερευνητική ομάδα μελέτησε τη λειτουργία των κυττάρων που μοιάζουν με καρκινικά στελέχη ή CSC και που απομονώθηκαν από ασθενείς. Στη συνέχεια προκάλεσαν καρκίνο σε ποντικούς στους οποίους χορηγήθηκαν ημερησίως ενέσεις 50 mg σουλφοραφάνης / kg για 5 και 3 εβδομάδες, αντίστοιχα. Και παρατήρησαν ότι τα κύτταρα TNBC που έχουν ιδιότητες αυτοανανέωσης ανεστάλησαν από τη σουλφοραφάνη.
Οι συγγραφείς της μελέτης σημείωσαν ότι αυτό το μόριο στοχεύει στο "Cripto-mediated oncogenic pathway signaling" για να επιτευχθεί η αναστολή του όγκου.
Τα αποτελέσματα και αυτής της μελέτης, αποκάλυψαν ότι η σουφοροφαφάνη ήταν ικανή να αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και επίσης σταμάτησε την ανάπτυξη των κυττάρων CSC. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα από τη μελέτη ότι η σουλφοραφάνη (50 mg / kg) καταστέλλει την ανάπτυξη όγκου μαστού σε ένα μοντέλο ζώων TNBC, ενδεχομένως με στόχο έναν CSC πληθυσμό, ενώ, συλλογικά αποτελέσματα σε αυτή τη μελέτη υποδηλώνουν ότι η χρήση σουλφοραφάνης για η χημειοπροφύλαξη του TNBC μπορεί να είναι ελπιδοφόρα γι αυτό απαιτείται περαιτέρω κλινική αξιολόγηση.
Δείτε επίσης
-
Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις
Σχετικά άρθρα
