Κόσμος

Καραγκούνη - Τσοπούλου, αποφασισμένες να πετύχουν

Επιμέλεια: Κώστας Χολίδης 30 December, 2016 ΚΟΣΜΟΣΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Καραγκούνη - Τσοπούλου, αποφασισμένες να πετύχουν

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson.

Η Πένυ Καραγκούνη και η Κωνσταντίνα Τσοπούλου αποτελούν το νέο εθνικό δίδυμο στο μπιτς βόλεϊ των γυναικών και μίλησαν στο Sport24.gr για τη μέχρι τώρα πορεία τους στην άμμο, τους στόχους τους για τη νέα χρονιά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Πολλές φορές λένε ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Αυτό μπορούμε να ισχυριστούμε και για το νέο δίδυμο των γυναικών στο μπιτς βόλεϊ. Μετά από σχεδόν 14 χρόνια η τελευταία των... Μοϊκανών, Βίκυ Αρβανίτη, αποφάσισε να βάλει μία άνω τελεία στην παρουσία της στην άμμο και για αυτό το λόγο χρειάστηκε να δημιουργηθεί ένα νέο δίδυμο. Η μία από τις δύο που θα το απάρτιζαν θα ήταν η Πένυ Καραγκούνη, η οποία αντικατέστησε νωρίτερα τη Μαρία Τσιαρτσιάνη.

Η διαδικασία αναζήτησης της αθλήτριας που θα αντικαθιστούσε την Βίκυ Αρβανίτη ήταν ταυτόχρονα δύσκολη και εύκολη. Δύσκολη γιατί παίκτρια ανάλογη αξίας δεν υπήρχε και συνάμα εύκολη γιατί οι λύσεις που υπήρχαν ήταν η εξής μία... Η Κωνσταντίνα Τσοπούλου τα τελευταία χρόνια έχει ρίξει μεγάλο βάρος της στο μπιτς βόλεϊ και συγκαταλέγεται στις λίγες αθλήτριες που έχουν απομείνει για να ασχολούνται σοβαρά με την άμμο. Κάπως έτσι έγινε το "πάντρεμα" αυτών των δύο με τον Κώστα Ποθητάκη σε ρόλο "κουμπάρου".

Στα 23 τους χρόνια, η Πένυ Καραγκούνη και η Κωνσταντίνα Τσοπούλου, θα προσπαθήσουν να δώσουν νέα πνοή στο ελληνικό μπιτς βόλεϊ γυναικών μέσα από συνθήκες που μόνο ιδανικές δεν μπορεί να τις χαρακτηρίσει κάποιος. Όπως ακριβώς συμβαίνει στο μεγαλύτερο φάσμα του ελληνικού αθλητισμού. Τα προβλήματα οργάνωσης ζητούν λύσεις και η νέα διοίκηση της ΕΟΠΕ καλείται να τις δώσει ώστε όχι μόνο το συγκεκριμένο δίδυμο, αλλά γενικότερα το ελληνικό μπιτς βόλεϊ να μπορέσει να αναγεννηθεί.

Τα δύο κορίτσια μίλησαν στο Sport24.gr για τη συνεργασία τους, τα σχέδια τους, αλλά για όλα τα πράγματα που αφορούν τη διαδρομή τους μέχρι τώρα. Ας τις γνωρίσουμε όμως λίγο καλύτερα. Η Πένυ Καραγκούνη ξεκίνησε την ενασχόληση της με το βόλεϊ από την σάλα και τον Ηρακλή Κηφισιάς. Εκεί αγωνίστηκε σε όλα της τα χρόνια ως λίμπερο μέχρι που ξαφνικά... ψήλωσε. "Αγωνίστηκα σε όλες τις μικρές ηλικιακά κατηγορίες του Ηρακλή Κηφισιάς. Υπήρχαν Σαββατοκύριακα στα οποία έπαιζα τρία παιχνίδια. Τότε ήμουν λίμπερο γιατί σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κορίτσια ήμουν η πιο κοντή. Όλα αυτά μέχρι τα 16 μου όταν ξαφνικά πήρα ύψος και έγινα και εγώ "θηρίο". Έτσι, άλλαξα θέση και έγινα ακραία. Η σχέση μου με το μπιτς ξεκίνησε και αυτή τότε σε ηλικία 16 ετών." μας είπε χαρακτηριστικά.

Οι προτεραιότητες της, ανάμεσα στο μπιτς και τη σάλα, άλλαξαν ξαφνικά μέσα σε μία ημέρα. Τότε που η Βίκυ Αρβανίτη της πρότεινε να γίνουν συμπαίκτριες. "Δεν είχα καμία επαφή με το μπιτς βόλεϊ, αλλά μου είπε η καλύτερη παίχτρια στην Ελλάδα να παίξουμε μαζί. Ε, θα ήμουν βλάκας εάν έλεγα "όχι". Έτσι, τουλάχιστον το βλέπω εγώ" παραδέχεται με αφοπλιστική ειλικρίνεια και συνέχισε: "Η πρώτη δυσκολία ήταν ότι δεν είχα ξαναπατήσει στην άμμο. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα. Κανονικά θα έπρεπε να υπήρχε ένα προπονητικό πλαίσιο μέσα από το οποίο θα έβγαινα εγώ και θα έφτανα στο σημείο να παίξω κάποια στιγμή με τη Βίκυ. Αντίθετα, εγώ βρέθηκα ξαφνικά να παίζω δίπλα στην καλύτερη Ελληνίδα παίκτρια χωρίς να ξέρω τίποτα. Το 2013 η Ομοσπονδία μας βοήθησε αρκετά και μας παρείχε πολλά και εγώ είχα το μυαλό μου μόνο στο γήπεδο". Τότε άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για περίπου μία χρονιά το οποίο όμως συνεχίστηκε το 2015 με στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Κανείς δεν πίστεψε στο δίδυμο μου με τη Βίκυ

"Έπαιζα με την Πηγιάννα Μεθενίτη το 2015. Μετά την ολοκλήρωση του Continental, άρχισα κάποιες προπονήσεις με τη Βίκυ χωρίς να γνωρίζω κάτι για το γεγονός ότι είχαν "χωρίσει" με τη Μαρία. Μετά από κάποιες προπονήσεις μου ανακοίνωσαν ότι ολοκληρώθηκε η συνεργασία τους με τη Μαρία και αν ήθελα να παίξω εγώ μαζί με τη Βίκυ.

Δέχτηκα αμέσως την πρόταση που μου έγινε και ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο προπονήσεις. Κανένας δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να πετύχει αυτή η συνεργασία. Υπήρχαν πολλοί που την κατέκριναν, δημοσίως ή μη. Όλα όμως αποδεικνύονται μέσα στο γήπεδο. Τα πρώτα μας τουρνουά θα ήταν στη Βραζιλία και επειδή δεν είχαμε τα χρήματα για να πάμε για προετοιμασία εκεί "ενώσαμε" τα δύο μας τουρνουά με μια μίνι δεκαήμερη προετοιμασία. Στο πρώτο τουρνουά αποκλειστήκαμε και το μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαμε βρεθεί μέσα στο γήπεδο. Κατά τη διάρκεια της δεκαήμερης προετοιμασίας όλες οι προπονήσεις έγιναν με αντίπαλες ομάδες κάτι που μας βοήθησε και αυτό φάνηκε στο τουρνουά του Ρίο. Εκεί κατακτήσαμε την ένατη θέση στο Grand Slam κερδίζοντας αξιόλογες ομάδες.

* Η... παλιά Πένυ Καραγκούνη είναι έτοιμη για νέες μάχες

Η πορεία που ακολούθησε ήταν θεωρώ η καλύτερη δυνατή με τις πέμπτες θέσεις στην Ατάλια και το Σότσι και τις ένατες θέσεις στο Πόρετς και το Κλάγκενφουρτ. Η μόνη αποτυχία ήταν η εμφάνιση μας στο Στάβανγκερ της Νορβηγίας εκεί που κρίθηκε η πρόκριση στο Ρίο. Ήταν ένα δύσκολο τουρνουά αφού μόνο η νικήτρια έπαιρνε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να κάνουμε πολλές συνεχόμενες νίκες απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους. Δυστυχώς είχε αποκλειστεί η δυνατότητα να πάρουμε την πρόκριση από την Παγκόσμια κατάταξη. Θεωρώ ότι εάν είχαμε λίγο ακόμη χρόνο θα είχαμε καταφέρει να πάρουμε την πρόκριση μέσα από την Παγκόσμια κατάταξη" τόνισε κάνοντας μία αναδρομή σε αυτόν τον ένα χρόνο.

Η διαδρομή της Κωνσταντίνας Τσοπούλου έχει περισσότερη... σάλα, αλλά πάντοτε η άμμος ήταν η μεγάλη της αγάπη και αυτό θα το καταλάβετε λίγο παρακάτω. "Ξεκίνησα την καριέρα μου από την Επανομή, ακολούθησε μια τριετία στο Ανατόλια και μισή χρονιά στον Φιλαθλητικό πριν πάω στο Βέλγιο. Φέτος παίζω στον Μεσσαρά. Το μυαλό μου πάντοτε όμως ήταν στο μπιτς βόλεϊ. Αυτό ήθελα να κάνω και αυτός είναι ο μεγαλύτερος στόχος μου τον οποίο θα επιδιώξουμε να πετύχουμε μαζί με την Πένυ" τόνισε αρχικά.

Για το πως προέκυψε το Βέλγιο και η μεταγραφή της εκεί μας είπε: "Έπαιζα στο Φιλαθλητικό Λάρισας και για πολλούς λόγους η ομάδα ουσιαστικά διαλύθηκε. Δεν ήθελα να πάει χαμένη η χρονιά και ήρθε σε επαφή με έναν μάνατζερ και μου έγιναν δύο προτάσεις από το Βέλγιο και πήγα εκεί.

Σίγουρα ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία. Δεν ήταν τοπ επιπέδου, αλλά θεωρώ ότι ήταν μια σκάλα πάνω από το ελληνικό πρωτάθλημα. Εκείνο που καταλαβαίνεις καλύτερα ήταν η διαφορά σε οργανωτικό επίπεδο σε σχέση με την Ελλάδα. Δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα. Η οργάνωση ήταν εξαιρετική, οι πληρωμές όλες στην ώρα τους και εμείς είχαμε να ασχοληθούμε μόνο με το βόλεϊ. Παράλληλα, και το επίπεδο προπόνησης ήταν διαφορετικό αφού εκεί δουλεύαμε με εντελώς διαφορετικό τρόπο".

* Πάντα ήθελε να παίξει επαγγελματικά μπιτς βόλεϊ η Κωνσταντίνα Τσοπούλου

Βέβαια, η παρουσία της στο Βέλγιο συνδυάστηκε και με ένα τραγικό γεγονός αφού όσο βρισκόταν εκεί είχαμε τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες. Πως τα έζησε όμως εκείνη; "Ήταν μία περίεργη κατάσταση. Εγώ υπό φυσιολογικές συνθήκες περνούσα από εκείνο το σταθμό, θα μπορούσα να είμαι σε εκείνο το σταθμό, αλλά ήμουν τυχερή. Βέβαια, δεν τελείωσαν όλα με τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Έκλεισαν όλοι οι δρόμοι. Για δύο ημέρες δεν μας άφηναν να βγούμε από τα σπίτια μας. Ακυρώθηκαν οι προπονήσεις που είχαμε. Ήταν μία περίεργη κατάσταση. Δεν πανικοβλίθηκα τόσο, ήμουν ψύχραιμη. Σίγουρα ήταν μια σοκαριστική εμπειρία".

Αφήνοντας πίσω τα δυσάρεστα η κουβέντα πήγε στη φετινή παρουσία της στη Μεσσαρά: "Παίζω στη Μεσσαρά στην Α2. Παίζω εκεί γιατί όταν είπα ότι θα παίξω μπιτς θα έπρεπε να έχω και κάποια έσοδα για να ζήσω. Δεν υπήρχε η δυνατότητα να έχω κάποιο μισθό από την Ομοσπονδία και έτσι έκλεισα ένα συμβόλαιο με τη συγκεκριμένη ομάδα με την οποία παίζω μόνο στους αγώνες. Η ομάδα πάει καλά και το κλίμα που έχουμε είναι καλό. Η απόδοσή μας ανεβαίνει παιχνίδι με το παιχνίδι.

Γενικώς το επίπεδο της κατηγορίας αν εξαιρέσω τον Ηρακλή Κηφισιάς ο οποίος δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία, όλες οι υπόλοιπες είναι πάνω κάτω στο ίδιο επίπεδο. Εξαιρώ βέβαια κάποιες ομάδες οι οποίες είναι χαμηλά. Γενικότερα το επίπεδο έχει πέσει. Το ίδιο συμβαίνει και στην Α1 τα τελευταία χρόνια".

Αρκετά όμως τις χωρίσαμε ήρθε η ώρα η κουβέντα να πάει στις δυο τους. Πως προέκυψε όμως αυτό το δίδυμο; "Εγώ έπαιζα με τη Βίκυ (σ.σ. Αρβανίτη) και μου είχε ανακοινώσει ότι θα έκανε ένα διάλειμμα. Ήθελε να ξεκουραστεί γιατί έπαιζε 14 χρόνια σερί. Με το που τελειώσαμε τις υποχρεώσεις μας το περασμένο καλοκαίρι ξεκίνησα να αναζητώ τη νέα μου συμπαίκτρια. Ίσως η μοναδική επιλογή ήταν η Κωνσταντίνα, η οποία προς τιμήν της δέχτηκε να κατέβει στην Αθήνα γιατί τόσο εγώ όσο και ο Κώστας Ποθητάκης μένουμε εδώ" μας είπε η Πέννυ Καραγκούνη δίνοντας μας ταυτόχρονα πάσα για την επόμενη ερώτηση στην Κωνσταντίνα.

ιδανικό σενάριο η συνεργασία μου με την Πένυ

Το να πάρει μία αθλήτρια το ρίσκο να κατέβει από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα αφήνοντας και ένα καλό συμβόλαιο είπε: "Ήταν αυτό που ήθελα να κάνω πάντοτε. Θέλω να παίξω επαγγελματικά μπιτς βόλεϊ. Με το που μίλησα με την Πέννυ τα βρήκαμε. Άλλωστε, η Πέννυ ήταν η καλύτερη παίκτρια που θα μπορούσα να παίξω αφού είναι η καλύτερη αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Δεν σου λέω ότι όλα ήταν εύκολα. Υπήρχαν πολλές δυσκολίες στο να κατέβω στην Αθήνα. Είχα και μία καλή πρόταση για να παίξω στη σάλα από το εξωτερικό την οποία και απέρριψα κατευθείαν. Αποφάσισα να κατέβω με όλα τα ρίσκα που υπήρχαν και να μαστε εδώ...".

Βέβαια, το μπιτς βόλεϊ δεν προέκυψε ξαφνικά στη ζωή της: "Έπαιζα Ερασιτεχνικά μέχρι πριν τρία χρόνια. Τότε άρχισα να παίζω σε Masters. Έπαιξα με τη Λαδένη, με την Παρασκάκη και φέτος με την Μερτέκη. Είχαμε μία καλή χρονιά με την Ευαγγελία αφού κατακτήσαμε τα τρία από τα τέσσερα τουρνουά και δεν αγωνίστηκα στα τελικά λόγω ενός τραυματισμούς της Ευαγγελίας παρά το γεγονός ότι θα μπορούσα. Κατακτήσαμε το χρυσό στο Βαλκανικό και ήμασταν έβδομες στο Ευρωπαϊκό. Ήταν μία επιτυχημένη χρονιά. Μετά προέκυψε το ιδανικό σενάριο με εμένα το οποίο ήταν η συνεργασία μου με την Πέννυ"

Τα πράγματα όμως, λόγω των συνθηκών που υπάρχουν όχι μόνο στο μπιτς βόλεϊ, αλλά γενικά στον ελληνικό αθλητισμό, δεν ήταν ρόδινα... "Αντιμετωπίσαμε από την αρχή δυσκολίες γιατί η Κωνσταντίνα έμεινα για περίπου ένα μήνα σπίτι μου. Νομίζω ότι δείξαμε και οι δύο υπομονή για να ξεκινήσει όλο αυτό. Από την εμπειρία μου στην αρχή είναι όλα καλά γιατί δεν υπάρχουν εντάσεις, δεν υπάρχει η φθορά των αγώνων. Οπότε δεν είχαμε προβλήματα, είμαστε κοντά στην ηλικία κάτι που βοηθά και αυτό" επεσήμανε η... παλιά Πένυ Καραγκούνη.

* Ο Κώστας Ποθητάκης παρακολουθεί την Κωνσταντίνα Τσοπούλου να καρφώνει σε ανδρικό φιλέ.

Φυσικά, υπάρχουν και άλλα προβλήματα που ταλανίζουν γενικότερα το μπιτς βόλεϊ στη χώρα μας, όμως είναι καλύτερα να μας τα πουν οι ίδιες. Η Κωνσταντίνα Τσοπούλου μας είπε: "Αρχικά πρέπει να υπάρξει οργάνωση. Να μαζευτούν αθλήτριες από όλα τα μέρη της Ελλάδας και να δουλέψουν. Υπάρχουν παιδιά τα οποία μπορούν να παίξουν μπιτς βόλεϊ. Για παράδειγμα εγώ χρειάζομαι πολλή προσπάθεια και δουλειά για να να ανταπεξέλθω στο επίπεδο μιας αθλήτριας όπως η "τεράστια" Βίκυ. Πρέπει να δουλέψω και να καλύψω το κενό. Αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει πριν, αλλά δεν υπάρχει καμία υποδομή. Πρέπει να συγκεντρωθούν παιδιά τα οποία θα δουλεύουν χειμώνα καλοκαίρι, θα έχουν την ευκαιρία να παίξουν σε τουρνουά στο εξωτερικό για να αποκτήσουν εμπειρίες και να δημιουργηθούν 2-3 ομάδες που θα μπορούν να εκπροσωπούν τη χώρα στο εξωτερικό.

Το σημαντικότερο απ' όλα είναι η οργάνωση. Μετά είναι το κομμάτι των εγκαταστάσεων. Στην Αθήνα υπάρχουν 2-3 γήπεδα και ένα στη Θεσσαλονίκη. Σου ξαναλέω όμως ότι εάν δεν υπάρξει οργάνωση δεν γίνεται τίποτα άλλο. Παράλληλα, πρέπει να δοθεί και κίνητρο στους αθλητές που συμμετέχουν. Δεν γίνεται να έχουν πέσει τόσο χαμηλά τα έπαθλα για τα Πανελλήνια πρωταθλήματα και να μην τα δίνουν. Μπορώ να σου πω ότι έχουν να δοθούν έπαθλα από το 2013. Με ποιο κίνητρο ο άλλος να αφήσει τη σάλα για να έρθει να παίξει μπιτς βόλεϊ. Δώσε κίνητρα στους αθλητές να έρθουν να παίξουν. Στο τονίζω δεν είναι μόνο τα χρηματικά έπαθλα είναι τεράστιο το πρόβλημα της οργάνωσης".

Το 2013 δεν γινόταν σωστή δουλειά, αποτυχία αν δεν μείνει ο Ποθητάκης

Χαρακτηριστικό των προβλημάτων είναι το γεγονός ότι ο προπονητής των κοριτσιών, Κώστας Ποθητάκης δεν έχει συμβόλαιο με την Ομοσπονδία. "Θεωρώ ότι το 2013 δεν γινόταν σωστή δουλειά σε προπονητικό επίπεδο. Έγιναν λάθος χειρισμοί και στο αγωνιστικό αλλά και στο εξωαγωνιστικο κομμάτι, χωρίς στο τέλος να γίνει ανάληψη ευθυνών απ τους ιθύνοντες. Αυτός ήταν ίσως ο σημαντικότερος λόγος για τη διάλυση της συνεργασίας με τη Βίκυ.

Παράλληλα, δεν έγινε καλός προγραμματισμός λόγω της απειρίας της δικής μου. Όπως, γίνεται εύκολα αντιληπτό δεν ήταν δυνατό να έρθει το αποτέλεσμα. Η διαφορά ανάμεσα στην αποτυχία του 2013 με την επιτυχία του 2015 έγκειται στο προπονητικό κομμάτι. Θεωρώ ότι ο Κώστας Ποθητάκης είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ελλάδα και θεωρώ ότι θα είναι αποτυχία της Ομοσπονδίας εάν δεν καταφέρει να τον κρατήσει και να τον εκμεταλλευτεί σε όλες τις κατηγορίες και σε όλα τα κλιμάκια των εθνικών ομάδων" τόνισε η Πένυ Καραγκούνη.

Αρκετά όμως με τα αρνητικά. Πάμε στους στόχους έχουν τα δύο κορίτσια. Η Κωνσταντίνα Τσοπούλου τόνισε αρχικά: "Στόχοι υπάρχουν, αλλά είμαστε ένα νέο ζευγάρι. Μακροπρόθεσμος στόχος για φέτος είναι να παίξουμε στον τελικό Ευρώπης" με την Καραγκούνη να συμπληρώνει: "Αυτός είναι θα λέγαμε ο αγωνιστικός μας στόχος. Από εκεί και πέρα πρέπει να σταθεροποιηθούμε σε ένα επίπεδο και να έχουμε διάρκεια. Πρέπει να κερδίζουμε κάποιες ομάδες σταθερά για να κερδίσουμε θέσεις στην κατάταξη γιατί αυτή τη στιγμή είμαστε στο Νο88. Ο πρώτος στόχος που πρέπει να πετύχουμε είναι να παίζουμε καλά, να έχουμε σταθερότητα".

Από την πλευρά της η Πένυ Καραγκούνη μιλώντας για τις διαφορές ανάμεσα στο βόλεϊ σάλας και το μπιτς βόλεϊ είπε: "Για μένα οι στόχοι είναι η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στο βόλεϊ σάλας και το μπιτς. Στη σάλα παίζεις κάθε εβδομάδα και θες να νικάς παίζοντας σε Πανελλήνιο επίπεδο. Για μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερος στόχος από το να κυνηγάς την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η συμμετοχή σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες σε κάνει ελίτ αθλητή και δεν μπορώ να μπω καν στη διαδικασία να το συγκρίνω. Με τις παροχές τις λιγοστές που έχουμε συνεχίζουμε να το κυνηγάμε ακριβώς για αυτό το λόγο. Εμείς θέλουμε να μην μας ξεχάσουν ως Ελλάδα. Θέλουμε να θυμίσουμε στο χάρτη του μπιτς βόλεϊ ότι υπάρχουμε. Καλώς ή κακώς το ελληνικό γυναικείο μπιτς βόλεϊ είναι το μοναδικό το οποίο έχει φέρει πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες από το 2000 ως το 2012. Είναι κρίμα να μη κυνηγήσουμε την πρόκριση μας στο Τόκιο.

Για το τέλος αφήσαμε τα κορίτσια να ευχαριστήσουν όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα τους με την Πένυ Καραγκούνη να το παίρνει πάνω της και να μην ξεχνά κανένα (τουλάχιστον έτσι ελπίζει). "Θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον προπονητή μας τον Κώστα Ποθητάκη ο οποίος δουλεύει αυτή την περίοδο αφιλοκερδώς αφού δεν έχει σύμβαση με την Ομοσπονδία. Ελπίζουμε να αποκτήσει τώρα που βγήκε η νέα διοίκηση της ΕΟΠΕ. Ήταν μαζί με τη Βίκυ οι πρώτοι που με πίστεψαν το 2015 και με βοήθησε να εξελιχθώ και να φτάσω στο όποιο επίπεδο είμαι τώρα.

Θέλω να ευχαριστήσω τη Βίκυ. Επίσης πρέπει να ευχαριστήσουμε και τους υπόλοιπους ανθρώπους που είναι δίπλα μας. Τον εργοφυσιολόγο μας, Γιώργο Βαβέτση, τον φυσιοθεραπευτή μας, Κώστα Ψαρογιώργο, τη διατροφολόγο μας, Τόνια Μαχαίρα και την αθλητοψυχολόγο μας, Μαρία Ψυχουντάκη. Φυσικά, δεν μπορούμε να μην ευχαριστήσουμε και την "Adidas" η οποία μας στηρίζει και μας δίνει όλο το υλικό που έχουμε ανάγκη".

sport24.gr