Τοπικά νέα

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το Τυμπάκι γίνεται ο τόπος της καρδιάς του....(φωτο)

Ρεπορτάζ: Ευα Καπελλάκη- Κοντού 28 June, 2018 ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣΠΡΟΣΩΠΑΑΡΘΡΑ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το Τυμπάκι γίνεται ο τόπος της καρδιάς του....(φωτο)

Ενας καλλιτέχνης που λατρεύει το Τυμπακι

Τον συνάντησα στο Τυμπάκι στο σπίτι του και δέχτηκε με μεγάλη χαρά να μας ξεναγήσει στο λιτό και απέριττο εργαστήρι του, με γέλιο και καλοσύνη.

Κατάγεται από τη Βερδικούσα Λαρίσης ο κος Γιώργος Δραγατσίκης, τα παιδικά του χρόνια τα έζησε εκεί με τους αγαπημένους του γονείς και τα αδέλφια του. Προέρχεται από μια όμορφη, πολύτεκνη ελληνική οικογένεια.

Δούλευε από μικρός στα χωράφια των γονιών του τα οποία δεν ήταν λίγα, ώσπου κρυφά κατόρθωσε να εισαχθεί στο αστυνομικό σώμα και μετά το ανακοίνωσε στον πατέρα του που στο άκουσμα της απόφασής του, έμεινε άναυδος. Εκείνος δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά και το αποδέχτηκε. Η εκπαίδευσή του έγινε στην Αθήνα και μετά τον διόρισαν στο ορεινό χωριό του Ψηλορείτη, τις Καμάρες. Εκεί γνώρισε την αγαπημένη του γυναίκα και την παντρεύτηκε, αποκτώντας 4 παιδιά.
Είδε την γυναίκα του και την ερωτεύτηκε, έστειλε μήνυμα με τον αγροφύλακα εκείνης της εποχής, στη μητέρα της αλλά ήταν ανένδοτοι όλοι στην οικογένεια, δεν ήθελαν να του την δώσουν! Τότε εκείνος αποφασισμένος έστειλε το οριστικό μήνυμα ότι αν δεν του έδιναν την ευχή τους, τότε θα την έκλεβε! Έδρασε ως γνήσιος Κρητικός της εποχής. Και τότε η απάντηση ήταν θετική από τους γονείς της όμορφης κοπέλας.

Μετά τον γάμο πήγε με μετάθεση στην Παλαιόχωρα Χανίων κι από 'κεί πήρε μετάθεση στο Αμάρι. Κοντά στο Αμάρι ήταν το χωριό Αγία Φωτεινή και εκεί ήταν ο δάσκαλος κατασκευής μουσικών οργάνων κυρίως της λύρας, ο κος Νεωνάκης. Εκεί έμεινε μέχρι να συμπληρώσει τα συντάξιμα χρόνια. Αλλά ως γνήσιος λάτρης της Κρήτης αποφάσισε ότι ο τόπος τούτος θα γίνει ο τόπος διαμονής του ίδιου και της οικογένειάς του. Έτσι έφτιαξε το σπίτι του στο Τυμπάκι, όπου μένει με την οικογένειά του μέχρι και σήμερα. Ασχολείται για 25 ολόκληρα χρόνια, με λατρεία, με την κατασκευή της λύρας.

Είναι συγκινητικό ν' ακούς πώς ένας άνθρωπος, που τόπος του ήταν άλλος αλαργινός - όμορφος και νοσταλγικός, έκανε τόπο του τούτο το νησί, ερωτεύτηκε και ρίζωσε σε τούτα τ' άγια χώματα της Κρήτης. Σαν να μην έφτανε τούτο δω, έμαθε να λαξεύει το άμορφο ξύλο και να του δίνει πνοή και μορφή για να γίνει ήχος σ' ενός λυράρη τα επιδέξια χέρια, για να γλυκολαλήσει τους κρυφούς καημούς του.