Αγροτικά

Τα τελευταία δεδομένα για την τιμή του ελαιολάδου στην Κρήτη

neakriti.gr 27 September, 2019 ΑΓΡΟΤΙΚΑOIKONOMIAΑΡΘΡΑ

Τα τελευταία δεδομένα για την τιμή του ελαιολάδου στην Κρήτη

Σε ποια τιμή «κόλλησε» ο «χρυσός» της Κρήτης;

Δυόμισι (2,50) ευρώ το κιλό είναι ο μέσος όρος των τιμών παραγωγού του κρητικού ελαιολάδου με βάση τις πληροφορίες των τυποποιητών, του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης και των εκπροσώπων των ελαιοπαραγωγών. Από 2,20 ευρώ η χαμηλότερη έως και 2,70 ευρώ η υψηλότερη είναι οι τιμές παραγωγού που καταγράφονται από τη μια άκρη του νησιού μέχρι την άλλη, τις τελευταίες μέρες, χωρίς να λείπουν όμως και τιμές πάνω από 2,90 ή και τα 3 ευρώ το κιλό, στους παραγωγούς ελαιολάδου με υψηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά, που είχε μείνει άκοπο στις εγκαταστάσεις των εμπόρων.

Η πληροφορία αυτή προήλθε από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Τυποποιητών Ελαιολάδου Κρήτης, Γιώργο Ανδρεαδάκη. Την ίδια ώρα, το εκρηκτικό πρόβλημα των μεγάλων αποθεμάτων ελαιολάδου ακόμα και σε αποθήκες των παραγωγών παραμένει άλυτο και σοβαρό, λίγο πριν την έναρξη της νέας ελαιοκομικής περιόδου!

Μοναδικό “όπλο” των ελαιοπαραγωγών και όλων των εμπλεκόμενων φορέων για ικανοποιητικές τιμές του κρητικού ελαιολάδου φέτος αποδεικνύεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χρονιά η ποιότητα του προϊόντος. Τις τελευταίες μέρες, όμως, “φουντώνει” η δακοπροσβολή σε κάποιες περιοχές και σύμφωνα με τον Γιώργο Ανδρεαδάκη, δε θα πρέπει ο κίνδυνος αυτός να περάσει απαρατήρητος από τους παραγωγούς, που εκτός από προσωπική δουλειά στη δακοκτονία, καλό θα είναι να δουν και τη λύση της γρήγορης ελαιοσυλλογής, όσο γίνεται συντομότερα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Μάλιστα, υπάρχουν Ομάδες Παραγωγών Ελαιολάδου στην Κρήτη, σύμφωνα με τον Γιώργο Ανδρεαδάκη, που κάνει μόνες τους τη δακοκτονία, λειτουργώντας με βάση τις υποδείξεις γεωπόνων.

«Δε φτάνουν δηλαδή οι ψεκασμοί της Περιφέρειας Κρήτης, που σε κάποιες περιπτώσεις δεν τις κάνουν όπως πρέπει και καθυστερούν. Γιατί, όταν δεν υπάρχουν επιβλέποντες, υπάρχουν ζητήματα. Και θα πρέπει να το δούμε συνολικά αυτό το ζήτημα», λέει και φέρνει ως ένα καλό παράδειγμα δουλειάς στον τομέα της δακοκτονίας τη συνεργασία που υπάρχει στα Χανιά μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων, όπου οι ψεκασμοί ελέγχονται όχι μόνο με τα GPS στα τρακτέρ, αλλά και μέσω on line σύνδεσης των υπηρεσιών με τους χειριστές των τρακτέρ.
«Εκεί έχουν κάνει κάποιες συναντήσεις ελαιουργοί, ΔΑΟΚ, τυποποιητές και ελαιοπαραγωγοί, και έχουν κάνει καλύτερη δουλειά», είπε χθες ο Γιώργος Ανδρεαδάκης.

Οι τιμές

Για τις τιμές παραγωγού, ο Γιώργος Ανδρεαδάκης επισημαίνει ότι «για το φρέσκο λάδι θα ήταν παρακινδυνευμένο να κάναμε προβλέψεις τιμών. Για τις σημερινές όμως τιμές να πούμε ότι τα λάδια πληρώνονται σε από 2,20 μέχρι και 2,60 και 2,70 ευρώ το κιλό. Βέβαια, υπάρχουν κάποια λάδια που τα είχαν αφήσει οι παραγωγοί άκοπα σε διάφορους ελαιουργούς και αυτά μπορεί να πληρωθούν και 2,80 και 2,90 και μεγαλύτερες τιμές. Μιλάω για κάποια ποιοτικά λάδια που είχαν μείνει “άκοπα” τον Ιανουάριο και κάποιοι τα εκμεταλλεύτηκαν. Όσον αφορά αυτά που έχουν στις αποθήκες τους οι παραγωγοί και μας τα φέρνουν για να τα αγοράσουμε, η ποιότητά τους είναι πολύ υποβαθμισμένη, γιατί οι συνθήκες φύλαξης δεν είναι οι ιδανικές. Και σε αυτά τα υποβαθμισμένα λάδια οι τιμές κυμαίνονται από 2,20 μέχρι 2,40 ευρώ το κιλό».
Ο πρόεδρος των ιδιωτών τυποποιητών της Κρήτης καταλήγει λέγοντας πως στα χέρια των παραγωγών αλλά και των ελαιουργών ή των εμπόρων υπάρχουν μέχρι και σήμερα αποθηκευμένα λάδια της φετινής περιόδου ή και της περυσινής.
«Δεν έχουμε κάποιο στατιστικό στοιχείο. Εκτιμήσεις κάνουμε. Πάντως, με τη νέα ελαιοκομική περίοδο, η μεγάλη ζημιά θα γίνει αν κάποιοι πάνε να ανακατέψουν τα παλιά λάδια με τα καινούργια. Επειδή τώρα τα μηχανήματα ανιχνεύουν τα πάντα, όποιος το κάνει αυτό θα χάσει και το καινούργιο λάδι και το παλιό», καταλήγει.

«Κερδισμένοι θα βγούν όσοι μαζέψουν πιο νωρίς»

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος τυποποιητών ελαιολάδου στην Κρήτη καλεί τους ελαιοπαραγωγούς να βιαστούν να μαζέψουν τον ελαιόκαρπό τους, για να προλάβουν... τον δάκο. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι σωστό να πιστεύεται ότι, καθυστερώντας περισσότερο το λιομάζωμα, κερδίζουμε από τη μεγαλύτερη ελαιοπεριεκτικότητα.
«Δυστυχώς, ο κόσμος νομίζει ότι, αφήνοντας τα δέντρα να πάνε πολύ πίσω, θα έχει περισσότερη ελαιοποίηση. Αλλά αν βάλουν τη ζημιά που θα πάθει η παραγωγή τους από τον δάκο και τη ζημιά από την ποιότητα, επειδή υπολογίζονται πάρα πολύ τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά τώρα στην αξιολόγηση του προϊόντος για τον καθορισμό της τιμής, θα δουν ότι στην πραγματικότητα, όσο πιο γρήγορα μαζέψουν, τόσο καλύτερη ποιότητα θα έχουν, άρα τόσο καλύτερη τιμή. Και έτσι εξασφαλίζουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι αν αφήσουμε περισσότερο τις ελιές μας και υποστούν την προσβολή από τον δάκο».
Όπως λέει επίσης ο Γιώργος Ανδρεαδάκης, «η προσβολή από τον δάκο μπορεί να επιφέρει μια ζημιά 40% στην παραγωγή μας, μέσα σε έναν μήνα».