Συγκλονιστικές εικόνες από τη Μυτιλήνη… Επέστρεψε η Αποστολή Σαμαρειτών του τμήματος Μοιρών
Την περασμένη εβδομάδα επέστρεψε στη βάση της η 10ήμερη αποστολή με τους Εθελοντές Σαμαρείτες του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού τμήματος Μοιρών από τη Μυτιλήνη.
Με αρχηγό αποστολής τον Μαρκάκη Εμμανουηλ (Αρχηγό τμήματος Μοιρών), και αποτελούμενη από τους Περγιανάκη Χρυσόστομο (Πρόεδρο τμήματος Μοιρών), Μανασάκη Ελένη και Λαμπράκη Νίκολαο (εκπαιδευτές), η ομάδα μετέβη στο νησί για τη δεκαήμερη συνδρομή της στο έργο του Ελληνικού Σταυρού με εθελοντές από τμήματα του Ε.Ε.Σ. από όλη την Ελλάδα, αλλά και όλων των άλλων εθελοντικών οργανώσεων που επιχειρούν εκεί, καθώς οι ανάγκες εκεί αλλά και σε όλα τα νησιά της χώρας μας που έχουν επαφή με τα Τουρκικά σύνορα είναι πολύ μεγάλες.
Ανθρωπιστική κρίση
Οι εικόνες που μας μετέφεραν αφορούσαν στο έντονο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εκεί οι συνάνθρωποι μας καθώς οι ανάγκες είναι τεράστιες. Πρόκειται για ανθρωπιστική κρίση, η ροή των μεταναστών είναι απίστευτη, χιλιάδες κόσμου όλων των ηλικιών καταφθάνουν εκεί καθημερινά, έχοντας αφήσει τα πάντα πίσω τους με μια ελπίδα, «να καταφέρουν να επιβιώσουν».
Ηλικιωμένοι, νέοι, παιδιά, βρέφη, άτομα με ειδικές ανάγκες, ασυνόδευτα παιδιά, «μισές» οικογένειες είτε γιατί δεν είχαν τα χρήματα να φτάσουν ως εκεί όλοι, είτε γιατί δεν κατάφεραν να επιβιώσουν. Ένα ατελείωτο και ξεχωριστό δράμα στο πρόσωπο του κάθε μετανάστη - πρόσφυγα και η ανάγκη γα επιβίωση στο οποίο πήγαν οι εθελοντές του τμήματος Μοιρών να απαλύνουν με τη συνεισφορά τους και να προσπαθήσουν ξανά να σπείρουν την ελπίδα στις ψυχές των συνανθρώπων μας.
Δύσκολη αποστολή
Χαρακτηρίστηκε ως ίσως η πιο δύσκολη αποστολή που είχαν συμμετάσχει ποτέ τους, καθώς ενώ η σωματική κούραση ήταν απίστευτη, η εναλλαγή συναισθημάτων για όλο αυτό που βίωσαν και το δράμα που ξετυλίγονταν μπροστά στα μάτια τους κάθε φορά ήταν πιο τρομακτική.
Η ψυχική φόρτιση απίστευτη, θυμός για όλα όσα προκαλούν αυτό το γεγονός, λύπη για τα προσωπικά βάρη που κουβαλούσε κάθε ψυχή μαζί της στην Ελλάδα, περηφάνια που μπόρεσαν να είναι εκεί για αυτούς τους ανθρώπους, ψίχουλα χαράς που μπόρεσαν να προσφέρουν έστω τα βασικά και να τους δώσουν λίγη ελπίδα για να σταθούν στα πόδια τους, ντροπή όταν έβλεπαν ηλικιωμένους και ανήμπορους να υποβάλλονται σε αυτή τη διαδικασία για να επιβιώσουν, πόνο όταν έβλεπαν τα ασυνόδευτα παιδιά κάθε ηλικίας χωρισμένα από την οικογένεια τους. Κάθε στιγμή ήταν ένα γρονθοκόπημα στην ύπαρξη τους, που τους έδινε το πείσμα να εργάζονται όλο και πιο σκληρά.
Δύο ομάδες
Οι Σαμαρείτες Μοιρών χωρίστηκαν σε δύο ομάδες αποτελούμενες και από Σαμαρείτες τμημάτων από όλη την Ελλάδα. Μισοί επιχειρούσαν στην ακτογραμμή και οι άλλοι ήταν υπεύθυνοι σε θέματα μέσα στους καταυλισμούς.
Διάσωση από ξηράς
Συγκεκριμένα δύο εθελοντές του τμήματος Μοιρών, οι κ. Χρυσόστομος Περγιανάκης και Λαμπράκης Νικόλαος με ομάδα Σαμαρειτών από διάφορα τμήματα της χώρας, επιχειρούσαν στην ακτογραμμή μεταξύ Μολύβου και Σκάλας, περίπου στα 6-8 χλμ όπου από ξηράς εντοπίζουν τις βάρκες, με σινιάλο τις καθοδηγούν στην στεριά, και από εκεί ξεκινά η διάσωση καθώς οι βάρκες έχουν κατά μέσο όρο 50 άτομα στοιβαγμένα. Όλοι βρεγμένοι και ταλαιπωρημένοι από τις κακουχίες που πέρασαν έως να φτάσουν στην Τουρκία και τρομαγμένοι καθώς ίσως να είναι και η πρώτη φορά που συναντούσαν θάλασσα στη ζωή τους για να φτάσουν στην Ελλάδα. Παιδιά μόνα, που αποχαιρέτισαν τους γονείς τους στην άλλη μεριά καθώς δεν είχαν τα απαραίτητα χρήματα να πληρώσουν τους διακινητές, οικογένειες που άφησαν όλα τους τα υπάρχοντα, για να βρουν την ελπίδα να συνεχίσουν τη ζωή τους ξεκινώντας κυριολεκτικά από το μηδέν, εάν καταφέρουν να περάσουν ζωντανοί απέναντι. Μητέρες που κρατάν στην αγκαλιά τους νεογέννητα όπου η θάλασσα για αυτές φαντάζει πιο ασφαλής από τη γη που τους μεγάλωσε. Ανθρώπινες ιστορίες και δράματα ξεχωριστά που δεν μπορεί να τα χωρέσει ο ανθρώπινος νους.
Εκεί στη στεριά γίνονταν και οι άμεσες ενέργειες από τους εθελοντές για να τους δοθούν οι πρώτες βοήθειες και έπειτα να γίνουν οι απαραίτητες διαδικασίες ταυτοποίησης τους και μεταφοράς τους στους καταυλισμούς. Οι βάρδιες ήταν από τις 6 το πρωί έως τα μεσάνυχτα συνεχόμενα έως ότου έρχονταν και η τελευταία βάρκα.
Καταυλισμοί
Γύρω στα 20.000 άτομα πρόσφυγες πολέμου και μη, βρίσκονταν ήδη στους καταυλισμούς όπου οι Εθελοντές του Ε.Ε.Σ. , η κα Μανασσάκη Ελένη ως υπεύθυνη των Σαμαρειτών της αποστολής στα θέματα οργάνωσης καταυλισμού, ο κ. Μαρκάκης Εμμανουήλ από το τμήμα Μοιρών και Σαμαρείτες από άλλα τμήματα της Ελλάδας, όπως Ναύπλιο, Λάρισα, Αθήνα, Κρήτη κτλ, μαζί με άλλους εθελοντές υποστήριξαν το έργο που γίνεται εκεί για την παροχή πρώτων βοηθειών, την οργάνωση τους, την ένδυση και την σίτιση τους, την παροχή πληροφοριών μέσω της υπηρεσίας αναζητήσεων του Ε.Ε.Σ. για την επικοινωνία και επανασύνδεση με την οικογένεια τους στους δύο καταυλισμούς που έχουν στηθεί για την φιλοξενία τους.
Συγκεκριμένα υπάρχουν δύο μεγάλοι καταυλισμοί ένας στην περιοχή Μόρια όπου γίνεται η καταγραφή των προσφύγων χωρών οι οποίες δεν εμπλέκονται σε κάποιο πόλεμο. Άνθρωποι πολλών εθνικοτήτων, κουλτούρας, χιλιάδες κόσμου με αναμονή από 3 έως 6 ημέρες για να γίνει η απαραίτητη ταυτοποίηση και έκδοση προσωρινής άδειας ώστε να μπορέσουν να πάνε στον προορισμό τους. Ένας τεράστιος καταυλισμός με μεγάλες ανάγκες ειδικά αυτήν την περίοδο που ο χειμώνας κάνει πιο έντονη την εμφάνιση του.
Ο δεύτερος καταυλισμός στην περιοχή Καρατεπέ, αφορά στους πρόσφυγες πολέμου όπως τους Σύριους. Εκεί στο κέντρο υποδοχής και προσωρινής διαμονής πραγματοποιείται η καταγραφή τους, διανομή ρουχισμού καθώς όλοι καταφτάνουν βρεγμένοι και έχουν άμεση ανάγκη ένδυσης, ειδών πρώτης ανάγκης, βασικών ειδών υγιεινής, κλινοσκεπάσματα καλύπτοντας όσο μπορούν οι εθελοντές Σαμαρειτες τις βασικές τους ανάγκες.
Τα βρέφη και τα παιδιά αριθμούν πάνω από το 1/3 των ψυχών που βρίσκονται εκεί και οι ανάγκες είναι τεράστιες καθώς οι εθελοντές δουλεύουν σκληρά από τις 8μιση το πρωί έως τις 5 το ξημέρωμα, κυλιόμενες βάρδιες, ασταμάτητα, καθώς καθημερινά καταφτάνουν κατά μέσο όρο 3.000 άτομα και η ανάγκη υποστήριξης είναι τεράστια. Ακόμη και στον ελάχιστο χρόνο ξεκούρασης τους οι εθελοντές Σαμαρείτες δεν έφευγαν από τα πόστα τους καθώς η ανάγκη αλληλοσυμπλήρωσης ήταν μεγάλη, η ροή προσφύγων μεγάλη οπότε το να είναι εκεί σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο ήταν κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα.
Όλοι οι Σαμαρείτες έδωσαν την ψυχή και την καρδιά τους, κάτι το οποίο εισέπραξαν μέσα από τα μάτια και τις κινήσεις - λόγια ευγνωμοσύνης των προσφύγων, σε κάτι το αυτονόητο, όπως η ανιδιοτελής προσφορά βοήθειας στον συνάνθρωπο.
Ο Ε.Ε.Σ. Μοιρών στα διεθνή ΜΜΕ
Φωτογραφίες από τη δράση των Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών προβλήθηκαν σε πολλά διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Δυνατές φωτογραφίες που έδωσαν το στίγμα για το δράμα των προσφύγων αλλά και της τόσο σημαντικής βοήθειας και στο ανθρωπιστικό έργο όλων των εθελοντών που δρουν εκεί όλο αυτό το διάστημα. Φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuter, την βρετανική Guardian, El confidencial και άλλα πολλά μέσα.
Έκκληση για βοήθεια
Οι ανάγκες για ένδυση, υπόδηση και κλινοσκεπάσματα είναι πολύ μεγάλες στα νησιά που δέχονται τα κύματα των προσφύγων. Για την διευκόλυνση των εθελοντών εκεί παρακαλούνται όσοι έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν ότι μπορούν, να στέλνουν τα ρούχα αξιολογώντας την ανάγκη και κάνοντας πρώτα μια διαλογή και κατηγοριοποίηση ρούχων ανάλογα με το φύλλο και το μέγεθος. Ώστε να είναι πιο εύκολο για τους εθελοντές που επιχειρούν εκεί να τα μοιράσουν άμεσα. Όπως πχ ένα ζευγάρι παπούτσια σε ένα σακουλάκι με το νούμερο γραμμένο πάνω. Ρούχα που αν βάζαμε τον εαυτό μας στη θέση τους αν μπορούσαμε οι ίδιοι να τα φορέσουμε. Αυτή τη στιγμή είναι μεγάλη η ανάγκη σε παπούτσια, κάλτσες, μπουφάν, αδιάβροχα χειμωνιάτικα ρούχα και κουβέρτες.
Δείτε επίσης
-
Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις