Αγροτικά

Στους δρόμους οι κρητικοί αγρότες για τους δασικούς χάρτες

16 March, 2021 ΑΓΡΟΤΙΚΑΑΡΘΡΑ

Στους δρόμους οι κρητικοί αγρότες για τους δασικούς χάρτες

Μηνυτήρια αναφορά ενώπιον της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και των εισαγγελικών Αρχών θα υποβληθεί την Τετάρτη 17 του μήνα από τη νομική εκπροσώπηση της Παγκρήτιας Συντονιστικής Επιτροπής για τους δασικούς χάρτες, ενώ για την ίδια μέρα προγραμματίζονται μηχανοκίνητες πορείες σε όλους τους νομούς της Κρήτης από τις 11 το πρωί. Αφετηρία στο Ηράκλειο θα είναι το Παγκρήτιο Στάδιο. Η «συμβολική», όπως χαρακτηρίζεται, «διαμαρτυρία» περιλαμβάνει στάση τόσο στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, όσο και στην Περιφέρεια Κρήτης, όπου και θα κατατεθούν σχετικά υπομνήματα. Στο Ρέθυμνο, σημείο συνάντησης θα είναι τα Τρία Μοναστήρια, ενώ τόσο στον Άγιο Νικόλαο όσο και στα Χανιά θα υπάρξουν αντίστοιχες κινητοποιήσεις ταυτόχρονα.
«Δεν παραδίδουμε την αιματοβαμμένη γη των προγόνων μας»... Αυτός είναι ο τίτλος του καλέσματος της Παγκρήτιας Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα κατά των Δασικών Χαρτών, ως "απάντηση" περί της... «μνημονιακής υποχρέωσης της χώρας μας έναντι των δανειστών»!...
Ένα αναλυτικό και εμπεριστατωμένο κείμενο, που γράφτηκε από τη νομική εκπροσώπηση της Επιτροπής και όπως δήλωσε στην εφημερίδα "Νέα Κρήτη" χθες ο πρόεδρος της Πρίαμος Ιερωνυμάκης, «θα κατατεθεί παντού, τόσο στην κυβέρνηση όσο και σε όλους τους φορείς που τους καλούμε άμεσα να πάρουν θέση»...
Μάλιστα, για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος, ο συνδικαλιστής τονίζει: «Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι έχει βγει ο υπουργός και λέει ότι "όλα θα γίνουν σωστά", δεν προωθεί το θέμα όμως για νομοθετική απόφαση στη Βουλή. Αντίθετα, εκεί που έχει ξεκινήσει μια διαδικασία ενστάσεων όπως στη Χαλκιδική, την περιοχή του Μαραθώνα και στην Ήπειρο, οι περιοχές αυτές που βγήκαν δασικές ή χορτολιβαδικές ούτε καν μπορούν να αξιοποιηθούν στο σύστημα ΟΣΔΕ και εδώ και χρόνια οι ιδιοκτήτες τους δεν μπορούν να ξεμπερδέψουν.
Κι όμως, ο Νόμος 998/79 του άρθρου 62 πιστοποιεί στην ουσία την εξαίρεση της Κρήτης, όπως και άλλων νησιωτικών περιοχών που συνενώθηκαν με την Ελλάδα σε ό,τι αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Δηλαδή ο νόμος αυτός έρχεται και επαληθεύει τη συμφωνία που υπήρχε όταν έγινε η συνένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Τότε πήρε την προίκα η Ελλάδα από την Κρήτη βάσει νόμου του 1914.
Περιήλθαν λοιπόν στη μητέρα πατρίδα ως προίκα από την Κρήτη λιμάνια, δημόσια κτήρια, αιγιαλοί, ποτάμια και ρυάκια. Από 'κει και πέρα μέχρι και σήμερα, ό,τι έχει αποζημιωθεί με απαλλοτρίωση για δημόσια έργα ανήκει στο κράτος. Έτσι σήμερα στην ουσία παραβιάζουν το Σύνταγμα αυτοί που πάνε να περάσουν τους δασικούς χάρτες»...
Το κάλεσμα-αίτημα
Αναλυτικότερα και μεταξύ των άλλων το κάλεσμα-αίτημα αναφέρει: «Τις τελευταίες εβδομάδες, μέσα στην έξαρση της πανδημίας και την οικονομική κακουχία, μέσα σε συνθήκες κοινωνικής κρίσης, ενώ οι θεσμοί και οι υπηρεσίες υπολειτουργούν και ενώ είναι αδύνατη και αυτή ακόμη η συναναστροφή, πολύ δε περισσότερο ο δημόσιος διάλογος και η διαβούλευση στην κοινωνία, επέλεξε η Πολιτεία να εξαπολύσει κατά της Κρήτης, των ιδιοκτητών γης, των παραγωγών, των κατοίκων κυρίως της ενδοχώρας, αλλά και της κοινωνίας συνολικά, γιατί η αναπτυξιακή υστέρηση και η οικονομική καθίζηση λόγω της αυτονόητης αλληλεξάρτησης μας αφορά όλους, ως κεραυνό τους Δασικούς Χάρτες, που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο εν μία νυκτί, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς κανείς να γνωρίζει τι εξελίσσεται και χωρίς να προβλέπεται καμία διαδικασία, ώστε οι Δήμοι και οι πολίτες, πριν την ανάρτηση, να μπορούν να προσκομίσουν τίτλους, αποφάσεις κα στοιχεία, ώστε να μη χαρακτηριστούν ήδη κατά την ανάρτηση οι μη δασικές εκτάσεις ως τέτοιες, προκειμένου να αποφύγουν την ταλαιπωρία και το κόστος της διαδικασίας των αντιρρήσεων και, κυρίως, να μην υποπέσουν χιλιάδες ιδιοκτησίες που καταφανώς δεν είναι δάση ή δασικές εκτάσεις σε καθεστώς ομηρίας επί πολλά χρόνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αδυναμία αξιοποίησής τους και τη ζημία που αυτό θα επιφέρει στην οικονομία και την κοινωνία της Κρήτης.
Αλλά δε φτάνει που αιφνιδιαστικά, χωρίς προεργασία, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς προηγούμενη ακρόαση των ιδιοκτητών και της κοινωνίας, η Διοίκηση πέταξε το μπαλάκι των ευθυνών της στην κοινωνία και αναρτώντας τους χάρτες μετέθεσε το δυσβάστακτο οικονομικό και ψυχολογικό βάρος σε χιλιάδες ανθρώπους να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, δηλαδή ότι αμπέλια, ελιές, βοσκότοποι και περιβόλια που κληρονόμησαν από τους προπαππούδες τους τούς ανήκουν και τα καλλιεργούν, αλλά με τους χάρτες αυτούς, που όταν τους είδαμε δεν πιστεύαμε στα μάτια μας, αφού λιμάνια, εθνικές οδοί και κατοικίες δεκαετιών χαρακτηρίζονται ως δασικές εκτάσεις [!!!!!!!!!], κυριολεκτικά εξοργίζει και προκαλεί γιατί οι χάρτες αυτοί, που χαρακτηρίζουν την Κρήτη σε ποσοστό άνω του 70% ως δάσος, αποτελούν μνημείο προχειρότητας και αυθαιρεσίας, είναι προφανές ότι τα κρατικά όργανα παρέλαβαν και θεώρησαν, δηλαδή πιστοποίησαν την ακρίβεια χαρτών που μόνον το Κρητικό Πέλαγος δε χαρακτηρίζουν ως δάσος!!!! Και, βέβαια, οι ευθύνες για την απαράδεκτη και παράνομη αυτή συμπεριφορά θα αναζητηθούν»!
«Παράνομη και αυθαίρετη η δήμευση»
Εξάλλου, παρακάτω τονίζεται πως «καμιά συζήτηση δε θα υπάρξει και καμιά συναίνεση δε θα δοθεί σε οποιαδήποτε διαδικασία κρύβει στο βάθος του τούνελ την παράνομη, αυθαίρετη και δόλια δήμευση των ιδιοκτησιών χιλιάδων ανθρώπων, τη στιγμή που είναι ιστορικό και αδιαμφησβήτητο δεδομένο ότι το Ελληνικό Δημόσιο στην Κρήτη, εκτός των δημόσιων υποδομών [δρόμοι, λιμάνια κ.λπ.], των κοινόχρηστων πραγμάτων και των εκτάσεων που απαλλοτρίωσε για κοινωφελείς σκοπούς, ουδέποτε είχε ιδιοκτησίες, και γι' αυτό ακριβώς η Πολιτεία αναγνωρίζει [άρθρο 62 του Ν. 998/1979] ότι στην Κρήτη, όπως και σε άλλες περιοχές της χώρας, δεν υφίσταται τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου, δηλαδή το Δημόσιο πρέπει, όπως και ο ιδιώτης, να αποδείξει την κυριότητά του στην έκταση την οποία διεκδικεί».
Οι θέσεις του Επιστημονικού Συλλόγου Ελεύθερων Επαγγελματιών Μηχανικών Ιεράπετρας (Ε.Σ.Ε.Ε.Μ.Ι), σχετικα με τον πρόσφατα αναρτημένο Δασικό Χάρτη στην Περιφερειακή Ενότητα Λασιθίου:
Το κείμενο αυτό συντάσσεται και προσυπογράφεται από το σύνολο των μελών του ΕΣΕΕΜΙ θέλοντας να καταγγείλει δημόσια την προσπάθεια δήμευσης της περιουσίας και των εν δυνάμει ιδιοκτησιών στο Νομό Λασιθίου, που είναι και η Περιφερειακή Ενότητας δράσης του Συλλόγου μας. Σύμφωνα με μια πρόσφατη και σχετική με το θέμα μας, εισήγηση του διακεκριμένου Δασολόγου Εμμ. Παπαδάκη από τα Χανιά παραθέτουμε τα έξης: «Η Κρήτη έχει διαφορά από τους άλλους τόπους….» έτσι ξεκινά μια μαντινάδα, θέλοντας να επαινέσει τις θυσίες και τους αγώνες, αλλά και την διαφορετικότητα που ενυπάρχει στην ιστορική συνείδηση του Κρητικού λαού, για την οποία επαίρονται οι περισσότεροι Κρητικοί. Με τη σταδιακή ενσωμάτωση μεγάλων περιοχών στην Παλαιά Ελλάδα ύστερα από διεθνείς Συμφωνίες και Πρωτόκολλα (Θεσσαλία και Άρτα, Νέες Χώρες, Ιόνια Νησιά και Δωδεκάνησα) και την επικύρωσή τους με Νόμους, δημιουργήθηκαν διαφορετικά γαιοκτητικά καθεστώτα στα δάση, τις δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις μέσα στην Ελληνική Επικράτεια.
Οι Νομοθετικές και Διοικητικές παρεμβάσεις, συνδυαζόμενες με την ταλαντευόμενη και ασταθή γραμμή της Νομολογίας, προκάλεσαν αλλοιώσεις στις αρχικές Συνθήκες, και επέφεραν σύγχυση και χάος στα ζητήματα της δασικής ιδιοκτησίας, της Χώρας μας. Οι μέχρι σήμερα Νομοθετικές παρεμβάσεις δεν αντιμετώπισαν ουσιαστικά την κατάσταση και για δύο επί πλέον λόγους οι οποίοι είναι: αφ’ ενός μεν, η υπέρμετρη γραφειοκρατία και αφ’ ετέρου δε, οι υπερβολικά χρονοβόρες Δικαστικές διαδικασίες που απαιτούνται για την τελική επίλυση των ιδιοκτησιακών αμφισβητήσεων. Όλα τα παραπάνω προβλήματα σε σχέση με το γαιοκτητικό καθεστώς της εν γένει έγγειας ιδιοκτησίας της Χώρας μας δεν θα υπήρχαν, «εάν με την ανεξαρτησία του 1828 δεν μεταβαίναμε από το Οθωμανικό δίκαιο στο Νεοελληνικό που είχε σαν πρότυπο το Γερμανικό (ρωμανο-γερμανικό δίκαιο).
(Αναφ. «Το αγροτικό ζήτημα στην Ελλάδας» Κώστας Βεργόπουλος)». Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου για όλη την Ελλάδα και μόνο με την ισχύ του Β.Δ της 17/29 Νοεμβρίου 1836, το τεκμήριο της κυριότητας του Δημοσίου σε διεκδικήσεις κυριότητας Δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων ήταν ισχυρό, ακόμα και πριν την διαμόρφωση των εννοιολογικών προσδιορισμών των εδαφών όπως διαμορφώθηκαν με το άρθρο 1 του Ν.Δ.86/1969 και με το άρθρο 3 του Ν. 998/1979. Το τεκμήριο της κυριότητας για όλες τις κατηγορίες των εδαφών του άρθρου 1 του Ν.Δ.86/1969 θεσμοθετήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 2 του παραπάνω Ν.Δ. αλλά και με το άρθρο 62 του Ν. 998/1979, σύμφωνα με το όποιο, όστις αξίωνε δικαίωμα κυριότητας σε δάσος, δασική ή χορτολιβαδική έκταση όφειλε να αποδείξει το δικαίωμά του. Σύμφωνα όμως με το εδαφ. 2 του άρθρο 62 του Ν. 998/1979 από την παραπάνω διάταξη (βάρος αποδείξεως) εξαιρούνται, οι Περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης και των Νομών Λέσβου, Σάμου και Χίου και των Νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων και Κυκλάδων. Η διάταξη όμως αυτή είναι σε πλήρη αντίφαση με τον νόμο που αναγνωρίζει την κυριότητα ιδιωτικού δάσους, μόνο με ταπί (Οθωμανικός τίτλος που εξασφάλιζε το δικαίωμα επί δημοσίων εκτάσεων και δόθηκε από τους Τούρκους κατά την αποχώρηση τους).
Λαμβάνοντας υπόψιν, εγκυκλοπαιδικά, όλα τα παραπάνω και εξετάζοντας από τεχνικής και επιστημονικής απόψεως, λεπτομερώς τον αναρτημένο Δασικό Χάρτη καταλήξαμε στα παρακάτω συμπεράσματα:
1. Καταστρατηγείται η έννοια της ιδιοκτησίας στην Κρητική Ύπαιθρό μιας και ο χάρτης «στέκεται» καθαρά στο χαρακτήρα και τη μορφή των εκτάσεων χωρίς να λαμβάνει υπόψιν κανένα ιστορικό ή γαιοκτησιακό καθεστώς. Με τη διαδικασία δε των ενστάσεων και μέσα σε ένα ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα 105 ημερών, ζητάει από τους πολίτες να πληρώσουν για να επιλύσουν ιδιοκτησιακά ζητήματα που επί αιώνες δεν μπόρεσε καμία κυβέρνηση ή Δικαστήριο να επιλύσει στο βαθμό που επιζητά ο Δ.Χ.
2. Ο Δ.Χ χαρακτηρίζεται από προχειρότητα στη σύνταξή του, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την πληθώρα των «πρόδηλων» λαθών, όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται οι κάθε είδους γεωμετρικές παρεκτροπές και τα αλλοπρόσαλλα γεωμετρικά σχήματα που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την έκτασή του.
3. Από την παραπάνω διαπίστωση γεννούνται δυο εύλογα ερωτήματα. Πρώτον, πόσο είναι άραγε το ποσοστό των πρόδηλων σφαλμάτων και γιατί δεν έχει κοινοποιηθεί. Μήπως επειδή συνδέεται άμεσα με τον τρόπο σύνταξης του χάρτη ή μήπως επειδή υποκρύπτει τις μεγάλες ανακρίβειες που έχει; Και Δεύτερον, αν τελικά κάποιος που διαπιστώσει ότι έχει πρόδηλο σφάλμα στην ιδιοκτησία του και εν τέλει η Επιτροπή Εξέτασης των Αντιρρήσεων αποφασίσει ότι δεν είναι πρόδηλο, θα υπάρχει χρόνος για την υποβολή κανονικής ένστασης από τον ιδιοκτήτη;
4. Οι θεσμοθετημένες γραμμές, όπως είναι αυτές των ορίων των οικισμών, των ορίων απαλλοτριώσεων του σχεδίων πόλεως, των καθορισμένων γραμμών αιγιαλού και παραλίας, των ρεμάτων κ.λ.π., έχουν διερευνηθεί από τον κλάδο μας και σε πολλές περιπτώσεις είναι καταφανώς εσφαλμένες.
5. Ήδη από τις πρώτες μέρες ανάρτησης του Δ.Χ. έχουν φανεί τα σοβαρά ζητήματα που δημιουργούνται από την έλλειψη ενημέρωσης των πολιτών για το ποια στοιχεία είναι ικανά να αποτρέψουν την αποτυχία μιας αντίρρησης. Διερωτόμαστε, αν για κάποιον ιδιοκτήτη που θα πληρώσει το τέλος, το μηχανικό και πιθανότατα το δικηγόρο ή και άλλους ειδικούς για να του υποβάλουν την αντίρρησή του, η οποία τελικά ίσως καταλήξει να απορριφθεί από την Επιτροπή, θα αποζημιωθεί; 6. Οι μεταβιβάσεις ακινήτων και γενικότερα όλες οι δικαιοπραξίες έχουν δυσκολέψει και μπλοκαριστεί με τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργήσει οι αλλεπάλληλες αλλαγές των νομοθετημάτων, περί αυθαιρέτων, το νέο χωροταξικό, η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτηρίων και τώρα και ο Δ.Χ.
Ως κλάδος είμαστε σε απόγνωση και δεν μπορούμε πλέον να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της δουλειάς μας, γιατί όλη αυτή η ανασφάλεια και αβεβαιότητα για τα έργα που υπογράφουμε, με το φόβο της επιβολής κυρώσεων λόγω ανακριβειών και ακούσιων ατοπημάτων, έχει αρνητικό αντίκτυπο και αρχίζει να παίρνει διαστάσεις κατάρρευσης για τη φερεγγυότητα των Μηχανικών. Καταλήγοντας θέλουμε να αναφέρουμε ότι το Σ.Ι.Δ (Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών) είναι σήμερα το όργανο στο οποίο πρέπει να προσφύγει κάποιος που διεκδικεί δικαιώματα κυριότητας σε δάσος, δασική ή χορτολιβαδική έκταση και επιθυμεί να επιλυθεί η αξίωσή του έναντι του Ελληνικού Δημόσιου με Διοικητικό τρόπο. Θεωρούμε ότι το επόμενο διάστημα και με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο Δ.Χ., οι προσφυγές στο Σ.Ι.Δ. θα ανακόψουν την «ελπιδοφόρα» πορεία της οριστικής επίλυσης των Δασικών Θεμάτων.
Ο Ε.Σ.Ε.Ε.Μ.Ι. αναλογιζόμενος τις συνέπειες της ανάρτησης του Δ.Χ. στη σημερινή του μορφή και προασπίζοντας το κύρος του επαγγέλματος του Μηχανικού αλλά και το ιδιοκτησιακό και οικονομικό συμφέρον των Δημοτών της Ιεράπετρας και της Κρητικής υπαίθρου προτείνει:
Α. Το «πάγωμα» της διαδικασίας κύρωσης ή της μερικής κύρωσης του Δ.Χ. έως ότου διορθωθούν όλα ή τα περισσότερα προφανή σφάλματα που οφείλονται στην έλλειψη ενημέρωσης της βάσης δεδομένων του χάρτη, από την αναλγησία ή την υποστελέχωση ή ακόμη και από την αδυναμία επικοινωνίας, που παρατηρείται μεταξύ των φορέων του Δημοσίου.
Β. Τον εντοπισμό και τη διόρθωση όσο το δυνατόν περισσότερων προδήλων σφαλμάτων στο χάρτη, αφενός για την εξοικονόμηση χρόνου από το ήδη ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα των ενστάσεων, αφετέρου για μία πιο ξεκάθαρη απαίτηση από τους ιδιοκτήτες που θα πρέπει να υποβάλουν αντίρρηση για το χαρακτήρα μιας έκτασης και μόνο.
Γ. Την άμεση ενημέρωση (διόρθωση) του ψηφιακού υποβάθρου από τον ανάδοχο της μελέτης αμέσως μετά τη λήψη των νέων ιδιοκτησιακών δεδομένων, των διορθώσεων και των ορθών θεσμικών γραμμών που θα προκύψουν από τη διαδικασία αυτή, με προτεραιότητα στις ιδιοκτησίες του Δημοσίου και κατόπιν στις ιδιοκτησίες των πολιτών. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται σε μεγάλο βαθμό η «εκ προοιμίου» δέσμευση όσων ιδιοκτησιών δεν τύχουν αντιρρήσεως για λόγους αμφιβολιών και αναδικνύεται η ρόλος του χάρτη, που είναι η προστασία του περιβάλλοντος και όχι η δήμευση εγκαταλελειμμένων εκτάσεων.
Δ. Την ανάρτηση εκ νέου του διορθωμένου Δ.Χ. με ορθολογικούς όρους και απαιτήσεις και με ένα εύλογο χρονοδιάγραμμα αντιρρήσεων, λαμβάνοντας υπόψη τη χρονική συγκυρία και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση των πολιτών. Γ. Να δοθεί χρόνος για να γίνει και να ολοκληρωθεί η προανάρτηση του Κτηματολογίου και στη συνέχεια αφού επιλυθούν οι ενστάσεις των ιδιοκτησιών και προκύψουν οι προσωρινοί ΚΑΕΚ, να αναγνωριστεί ως αποδεικτικό ιδιοκτησίας ο ίδιος ο ΚΑΕΚ για την υποβολή αντιρρήσεων. Ε. Νομοθετικές παρεμβάσεις από το Κράτος με γενναιοδωρία έναντι των πιο αδύναμων πολιτών και η ανάπτυξη αισθήματος δικαίου και οφέλους από τις ενέργειές του. Στ. Ωριμότητα εκ μέρους των πολιτών, στα περί της ιδιοκτησίας ζητήματα.