Τοπικά νέα

Στον απόηχο του Φεστιβάλ Τεχνών

mesaralive.gr 08 September, 2018 ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣΑΡΘΡΑ

Λίγα λόγια είναι αρκετά για να κλείσουμε την σελίδα του πρώτου Φεστιβάλ Τεχνών στο αλσύλλιο Κούλε στις Μοίρες.

Ο χορός των Τεχνών στο υπέροχο 8ήμερο από 27 Αυγούστου ως τις 5 Σεπτέμβρη ήταν βγαλμένος από παραμύθι. Κι όμως ήταν αλήθεια. Κάτι πρωτόγνωρο για τις Μοίρες αλλά αληθινό κι ελπιδοφόρο. Όλες οι Τέχνες στο άλσος κάτω από το φως του Αυγουστιάτικου φεγγαριού.

Ένα πρωινό του Ιούνη – αρχές καλοκαιριού, αν θυμάμαι καλά, βρέθηκα για προσωπική δουλειά στο Δήμο στο γραφείο του Αντιδημάρχου κου Ξηρουδάκη Γιάννη, εκεί ήταν και η γνωστή εικαστικός – θεατρολόγος κα Βασιλάκη Μαρία η οποία κι ας με συγχωρέσει που με δική μου πρωτοβουλία ως χρέος σε όλους όσοι βοήθησαν για την υλοποίηση αυτού του ονείρου, αναφέρω το όνομά της, συζητούσε για μια μεγαλόπνοη ιδέα με πιθανή υλοποίηση στις 20 Αυγούστου! Η ιδέα ήταν «Ένα Φεστιβάλ στο αλσύλλιο Κούλε». Ο κος Ξηρουδάκης τότε την ρώτησε ποιοι θα συμμετέχουν κι εκείνη απάντησε δίχως πολλή σκέψη: «να, θ’ αρχίσουμε από την Εύα Καπελλάκη Κοντού και, θα καλέσουμε τους δημότες που παρουσίασε στις εκπομπές της «Ταξιδεύοντας στη Μεσαρά» στο ραδιόφωνο «Εύδιος Λιμήν». Τ’ όνειρο πήρε πνοή και εδόθη το σήμα έναρξης δουλειάς.

Αμέσως έγινε η πρώτη συνάντηση στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δήμου με 34 άτομα περίπου. Καλλιτέχνες, μαντιναδολόγους, ποιητές, ηθοποιούς, ζωγράφους, γλύπτες, αγιογράφους, οργανοποιούς. Όλοι πρόσχαροι για το όνειρο. Ήταν η πρώτη φορά που οργανωνόταν κάτι ξεχωριστό. Κι όμως έτσι έγινε κι έτσι ξεκίνησε τ’ όνειρο. Στη συνέχεια η παρέα μεγάλωσε δεν υπήρχε κανένα χρηματικό όφελος κι όμως η μεγαλοσύνη της ψυχής ήταν το μέγιστο όφελος!

Ακολούθησαν την ιδέα η Μαρία Ντισπυράκη { δασκάλα, Χορωδοί του Νότου}, η Νεκταρία Δασκαλάκη [μουσικός], ο Simone Pietro Valzania [μουσικοσυνθέτης], ο Γιάννης Δασκαλάκης [σκηνοθέτης στο «θέατρο δίχως όνομα»], Χαριστή Κουκουμπεδάκη, [μαντιναδολόγος], Μαρία Μαυρουδή [δασκάλα].

Δεν υπήρχε ανταγωνισμός, υπήρχε ψυχή και θέληση! Φιλότιμο, πολλή δουλειά – ο καθένας μας έκανε ό,τι μπορούσε από το δικό του μετερίζι. Οι μέρες περνούσαν τόσο γρήγορα που δεν καταλάβαμε πότε μπήκε ο Αύγουστος έφτασε του Προφήτη Ηλία [ στις 20 ] και με ανακούφιση όλη η ομάδα της οργανωτικής επιτροπής του φεστιβάλ είπαμε πως καλύτερα που αλλάξαμε την ημερομηνία έναρξης στις 27 Αυγούστου. Είχαμε μια εβδομάδα, μπορέσαμε να κάνουμε τις λεπτομέρειες [καθαριότητα στο αλσύλλιο, ηλεκτροφώτιση και τόσα άλλα..].

Η μεγάλη ημέρα έφτασε, δηλαδή η μεγάλη και σπουδαία βραδιά έναρξης. Όλα στη θέση τους όμορφα τοποθετημένα: η έκθεση εικαστικών στο χώρο Γ, το εργαστήρι Υποκριτικής για μικρούς στο χώρο Β, με τον θεατράνθρωπο Γιάννη Πανταγιά. Αυτό το σκηνικό μέχρι τις 9:30 και μετά.. η έναρξη με το συγκρότημα «οι Ακρίτες του Νότου» με μουσική του μουσικοσυνθέτη Simone Pietro Valzania και το τραγούδι «Το Χάδι της Ελπίδας» σε στίχους Κατερίνας Σηφάκη – Κουρτάκη. Συμβολικό αυτό το τραγούδι ήταν πραγματικά ένα απαλό χάδι ελπίδας για όλους μας. Στο μικρόφωνο παρουσίασης η Μαρία Ντισπυράκη και Εύα Καπελλάκη Κοντού.

Οι παλμοί της καρδιάς όλων μας αντηχούσαν στην αυγουστιάτικη νύχτα ως συγχορδία με τη μουσική του συγκροτήματος. Την καλησπέρα και το καλωσόρισμα διαδέχτηκαν τα λόγια της αφήγησης και περιήγησης στο περιβόλι το ώριο των Τεχνών κι όλα πήραν το δρόμο τους.. η ποίηση, η μουσική ,το τραγούδι, ο χορός.

Πώς να περιγράψω τις στιγμές; Δεν υπάρχουν λέξεις μόνο συναισθήματα κι αυτά είναι ίδια μελίσσια. Κύλισαν οι βραδιές με πανδαισία εκθέσεων εικαστικών, λόγου, θεάτρου, χορού, μουσικής και κερασμάτων από τους πολιτιστικούς συλλόγους του Δήμου.

Έφτασε η Τετάρτη 5 Σεπτέμβρη η τελευταία βραδιά του Φεστιβάλ και στην ατμόσφαιρα ήταν διάχυτη η χαρμολύπη της λήξης κάτι όμορφου αλλά και η κρυφή ελπίδα όπως έλεγε και ο ιερός ύμνος προς το Θεό για παγκόσμια ειρήνη του Simone Pietro Valzania σε απόλυτη εναρμόνιση με την «πομπή» θυμιάματος ενώπιον του κοινού.

Συμπόσιο Τεχνών!

Επιτέλους το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων! Επιτέλους φύγαμε και ξεφύγαμε από την μονότονη καθημερινότητα για πιότερο φως. Φως πολιτισμού κι ελπίδας όπως και οι στίχοι του τραγουδιού έναρξης. Αρκεί αυτό να συνεχιστεί και να εμπλουτιστεί με περισσότερους συμμετέχοντες με περισσότερες ημέρες γιορτής και ποτέ μην ξεχαστεί και περάσει στη λήθη του χρόνου!

Ευχαριστούμε όλους τους εθελοντές, τους πολιτιστικούς συλλόγους του Δήμου Φαιστού, τους φορείς, τους συμμετέχοντες και κυρίως τους δημότες του Δήμου Φαιστού και τους επισκέπτες που μας τίμησαν όλες αυτές τις βραδιές του 8ημέρου με την παρουσία τους. Χωρίς την παρουσία τους το Φεστιβάλ Τεχνών δεν θα είχε πνοή, ούτε ελπίδα.

Με την προσδοκία της συνέχισης αυτής της ελπιδοφόρας προσπάθειας για καλύτερες ημέρες γεμάτες φως.

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΕΧΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΦΑΙΣΤΟΥ