Αρθρογραφία

Πώς θα ανοίξουν τα σχολειά στις 7 Σεπτέμβρη

17 August, 2020 ΑΡΘΡΑ

Πώς θα ανοίξουν τα σχολειά στις 7 Σεπτέμβρη

Eκ περιτροπής μαθήματα και μάσκες

Για άνοιγμα των σχολικών μονάδων στις 7 Σεπτεμβρίου με μάσκες και εκ περιτροπής μαθήματα, προετοιμάζονται οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές όλων των βαθμίδων.

Η έξαρση των κρουσμάτων που καταγράφεται τον Αύγουστο, έχει θορυβήσει την κυβέρνηση, το υπουργείο Παιδείας και τους λοιμωξιολόγους και ήδη υπάρχουν διάφορα σενάρια για το καθεστώς λειτουργίας των σχολείων, τα οποία έχει προγραμματιστεί να ανοίξουν μία εβδομάδα νωρίτερα σε σχέση με τις υπόλοιπες χρονιές.

Αν συνεχιστεί ο αυξημένος αριθμός κρουσμάτων και τις επόμενες ημέρες, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα επιτραπεί να πραγματοποιούνται μαθήματα μέχρι 15 μαθητές ανά τάξη, ενώ οι μάσκες θα είναι υποχρεωτικές για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Αν και ακόμη οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί, το ένα σενάριο μιλά για εκ περιτροπής μαθήματα για όσες τάξεις έχουν πάνω από 15 μαθητές ενώ έχει αρχίσει να προτείνεται από μερίδα λοιμωξιολόγων η χρήση μάσκας για μαθητές άνω των 10 ετών ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος της διασποράς του ιού στη σχολική κοινότητα σε περίπτωση που κάποιος εκπαιδευτικός ή μαθητής νοσεί.

Η Μαρία Τσολιά, καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας (ΕΡΤ) αναφέρθηκε στο άνοιγμα των σχολείων, τονίζοντας ότι ο αριθμός των κρουσμάτων είναι ανησυχητικός γιατί υπάρχει και μια δυναμική αύξησης. «Δεν είναι υπερβολικά μεγάλος για να πούμε αυτή τη στιγμή ότι δεν θα ανοίξουν τα σχολεία. Όμως θα πρέπει να σταματήσει να αυξάνεται και αν είναι δυνατόν να αρχίσει να μειώνεται, ώστε τα παιδιά να πάνε στο σχολείο» σημείωσε.

Τα σχολεία, είπε, πρέπει να ανοίξουν, αν είναι δυνατόν με πλήρη συμμετοχή των μαθητών αλλά βέβαια πρέπει να δούμε τα επιδημιολογικά δεδομένα πώς θα διαμορφωθούν τις επόμενες μέρες πλησιάζοντας προς το τέλος του μηνός.

Αν έχουμε πολύ μεγάλη αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων, πρόσθεσε, σίγουρα οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να φορούν μάσκα και θα απαιτηθεί εκ περιτροπής λειτουργία των σχολείων.

Ωστόσο, υπογράμμισε ότι για κάθε ενδεχόμενο, θα πρέπει να υπάρχει προετοιμασία στα σχολεία ώστε να μπορεί να γίνει ηλεκτρονική διδασκαλία.

«Πολλά μπορούν να ανατραπούν»

«Απέχουμε 22 ημέρες από την ημέρα έναρξης των μαθημάτων, και μπορούν να ανατραπούν πολλά πράγματα. Πριν από 23 ημέρες τα κρούσματα στην Ελλάδα ήταν γύρω στα 40, τώρα έχουν παγιωθεί στα πάνω από 200. Δεν μπορώ να πω τώρα τι πρέπει να γίνει. Σε κάθε περίπτωση τα σχολεία θέλουμε να ανοίξουν. Για να λειτουργούν τα πάντα πρέπει να δούμε τη μάσκα σαν εργαλείο» τόνισε χθες, μιλώντας στο MEGA ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου Αθανάσιος Εξαδάκτυλος.

«Ο αριθμός των θετικών δεν θα παραμείνει σταθερός. Ή θα ανέβει ή θα κατέβει. Αν αρχίσουν οι αριθμοί να ανεβαίνουν θα πρέπει να αλλάξουν οι όροι που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Αν αρχίζουν να κατεβαίνουν τότε θα πάμε στα σχολεία κανονικά όπως προβλέψαμε με μάσκα και αποστάσεις. Τα παιδιά από το καλοκαίρι όταν λειτούργησε το σχολείο, η συμπεριφορά τους και η προσαρμογή τους ήταν καλύτερες από το αναμενόμενο. Οι νέοι και τα παιδιά συμπεριφέρονται καλά», πρόσθεσε στο ίδιο θέμα.

Υπ. Παιδείας: Ετοιμαζόμαστε για το άνοιγμα των σχολείων

Στο επικείμενο άνοιγμα των σχολείων αναφέρθηκε και η γενική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Αναστασία Γκίκα μιλώντας στο MEGA.

«Ετοιμαζόμαστε σιγά – σιγά. Είναι μια διαδικασία καθημερινή. Έχουμε ξεκινήσει τις τοποθετήσεις των νεοδιορισμένων. Σε λίγες ημέρες θα καλέσουμε και τους αναπληρωτές για να λάβουν θέση. Οι εκπαιδευτικοί θα είναι την 1η Σεπτέμβρη τα σχολεία, ώστε το σχολείο να ξεκινήσει στις 7 του μήνα. Έχουμε δύο σενάρια που είναι τα επικρατέστερα, τα οποία συζητήσαμε πριν από δύο περίπου εβδομάδες με τους ειδικούς, σε τηλεδιάσκεψη.

Το πρώτο σενάριο είναι της πλήρους κανονικότητας, δηλαδή να πάνε κανονικά τα παιδιά στα σχολεία με τα αυξημένα τα μέτρα προστασίας, έχουμε συζητήσει το ενδεχόμενο της χρήσης μάσκας από όλους και φυσικά την τήρηση της αποστασιοποίησης που τα παιδιά μας την ενστερνίστηκαν.

Το δεύτερο σενάριο είναι να ξεκινήσουμε όπως ξεκινήσαμε και τον Μάιο και τον Ιούνιο, με λιγότερα από 15 παιδιά στην τάξη και εκ περιτροπής. Θα γίνουν και άλλες συζητήσεις ως την τελική απόφαση. Οι τελικές αποφάσεις για να φτάσουμε να ανοίξουμε τα σχολεία τον Μάιο ελήφθησαν μια βδομάδα πριν, ώστε ένα λάβουμε υπόψιν κάθε λεπτομέρεια σε ό,τι αφορά στα επιδημιολογικά δεδομένα», ανέφερε η κ. Γκίκα.

Όλα θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη της πανδημίας

Όπως πάντως έχουν αναφέρει επανειλημμένα οι λοιμωξιολόγοι, όλα θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη της πανδημίας. Το επόμενο δεκαήμερο θεωρείται ιδιαιτέρως κρίσιμο καθώς θα διαφανεί εάν η χώρα καταφέρνει να ελέγχει την πανδημία ή η κατάσταση θα ξεφύγει, οπότε και πρέπει να ληφθούν αποφάσεις με πιο αυστηρά μέτρα, εξέλιξη που ενδεχομένως επηρεάσει και τα σχολεία.

Ένα από τα σενάρια – το πιο αισιόδοξο – είναι να ξεκινήσουν τα μαθήματα κανονικά, με όλους τους μαθητές στη θέση τους.

Για να γίνει βέβαια αυτά, θα πρέπει ο αριθμός των καθημερινών νέων κρουσμάτων να είναι σε χαμηλά επίπεδα ώστε να μην υπάρξει κίνδυνος διασποράς του ιού στα σχολεία. Η εξέλιξη της πανδημίας μέχρι και σήμερα ωστόσο, δείχνει ότι αυτό το σενάριο απομακρύνεται.

Το δεύτερο σενάριο αφορά την εκ περιτροπής διδασκαλία, μοντέλο που ακολουθήθηκε προς τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, προκειμένου να γίνουν οι αναπληρώσεις των χαμένων διδακτικών ωρών. Είναι ένα από τα πιο πιθανά σενάρια με δεδομένο ότι εφαρμόστηκε για περίπου ένα μήνα για τις τάξεις οι οποίες είχαν πάνω από 15 μαθητές.

Το τρίτο σενάριο που έχει αρχίσει να συζητείται και να προτείνεται και από λοιμωξιολόγους είναι η χρήση μάσκας από τους μαθητές στις τάξεις ώστε να διεξαχθούν απρόσκοπτα τα μαθήματα. Αν και πέρυσι δεν υπήρχε υποχρεωτική χρήση μάσκας για τους μαθητές, είναι πιθανό να γίνει το Σεπτέμβρη πραγματικότητα ειδικά για τους μαθητές μεγαλύτερων ηλικιών.

Δύσκολη η επόμενη μέρα για τους φοιτητές

Υπό νορμάλ συνθήκες, στα τέλη του καλοκαιριού τα αεροδρόμια όλου του κόσμου γεμίζουν από ανήσυχους 18χρονους που ξεκινούν για μια νέα ζωή στα μεγάλα πανεπιστήμια προηγμένων χωρών. Αυτό το ετήσιο ταξίδι περισσότερων από 5 εκατομμυρίων φοιτητών είναι ο θρίαμβος της παγκοσμιοποίησης, παρατηρεί ο «Economist».

Οι νεαροί γνωρίζουν τον κόσμο και τα πανεπιστήμια δέχονται μια φρέσκια φουρνιά πελατών που πληρώνουν αδρά. Όμως φέτος, με πολλές πτήσεις ακυρωμένες και σύνορα κλειστά, αυτή η μετανάστευση δείχνει πως θα είναι το πιο πρόσφατο θύμα της πανδημίας.

Ο COVID-19 κάνει τη ζωή των φοιτητών δύσκολη. Πολλοί θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ διαδικτυακών σεμιναρίων σε περίεργες ώρες που θα παρακολουθούν από το σαλόνι του πατρικού τους σπιτιού ή της αναβολής των σπουδών τους μέχρι να επιστρέψει η κανονικότητα. Για τα πανεπιστήμια, η εξέλιξη είναι πολύ πιο οδυνηρή. Δεν είναι ότι θα χάσουν μόνο μεγάλα έσοδα από τους ξένους φοιτητές, αλλά, επειδή η ζωή στις πανεπιστημιουπόλεις συμβάλλει στην εξάπλωση του κοροναϊος, θα πρέπει να αλλάξουν εντελώς και τον τρόπο λειτουργίας τους.

Κι όμως αυτή η αναποδιά μπορεί να έχει και την καλή της πλευρά. Επί πολλά χρόνια οι κυβερνητικές επιδοτήσεις και η μεγάλη ζήτηση επέτρεψαν στα πανεπιστήμια να αντισταθούν σε αλλαγές που θα μπορούσαν να έχουν θετικές επιπτώσεις τόσο στους φοιτητές όσο και στην κοινωνία. Ισως πλέον να μην μπορούν να αντισταθούν.

Η ανώτατη εκπαίδευση ανθεί. Από το 1995, καθώς απλώθηκε από τις πλούσιες χώρες στις αναπτυσσόμενες η πεποίθηση ότι το πτυχίο από ένα καλό πανεπιστημιακό ίδρυμα ήταν απαραίτητο, ο αριθμός των νέων που εγγράφονται στην ανώτατη εκπαίδευση ανέβηκε από 16% σε 38%. Τα αποτελέσματα είναι ορατά στα καλά πανεπιστήμια του αγγλόφωνου κόσμου, που είναι εκείνα που επωφελούνται από τις φιλοδοξίες του αναπτυσσόμενου κόσμου.

Προβλήματα

Όμως τα προβλήματα δεν λείπουν. Η Κίνα είναι μια από τις βασικές πηγές ξένων φοιτητών, που πληρώνουν υψηλά δίδακτρα, για τα δυτικά πανεπιστήμια, όμως οι σχέσεις μεταξύ Δύσης και Κίνας βρίσκονται σε ένταση. Στους κινέζους φοιτητές, οι οικογένειες των οποίων έχουν σχέση με τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, απαγορεύονται τα ταξίδια στην Αμερική.

Αλλά και κάποιες δυτικές κυβερνήσεις στρέφονται εναντίον των πανεπιστημίων. Ο πρόεδρος Τραμπ τους επιτίθεται για τις προοδευτικές τους ιδέες, ενώ στη Βρετανία η ηχηρή αντίθεσή τους στο Brexit δεν βοήθησε τις σχέσεις με την κυβέρνηση Τζόνσον. Με δεδομένο ότι το κράτος πληρώνει το ¼ της ανώτατης εκπαίδευσης στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία και στη Βρετανία, μέσω φοιτητικών δανείων και επιχορηγήσεων, ο ενθουσιασμός των κυβερνήσεων έχει σημασία.

Δεν είναι λίγες οι κυβερνήσεις που θεωρούν ότι τα πανεπιστήμια παράγουν πολύ περισσότερους αποφοίτους από όσους χρειάζεται η αγορά εργασίας. Και γι’ αυτό έχουν αρχίσει και υπαναχωρούν. Στην Αμερική οι κρατικές δαπάνες για τα πανεπιστήμια έχουν παραμείνει στα ίδια επίπεδα τα τελευταία χρόνια, στην Αυστραλία το κόστος για πτυχία στις ανθρωπιστικές επιστήμες διπλασιάζεται, ενώ μειώνεται για τα πτυχία που η κυβέρνηση θεωρεί πως συμβάλλουν στην ανάπτυξη.

Και μετά ήρθε ο COVID-19. Αν και οι υφέσεις τείνουν να ενισχύουν τη ζήτηση για ανώτερη εκπαίδευση, καθώς ο κόσμος ελπίζει πως θα βρει δουλειά με καλύτερα προσόντα, τα έσοδα αναπόφευκτα μειώνονται. Οι κυβερνητικές αποφάσεις μαζί με την ανησυχία των φοιτητών θα κρατήσουν τα νούμερα των εγγραφών χαμηλά. Η ζημιά από την πανδημία σημαίνει ότι, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον, τα πανεπιστήμια θα εξαρτώνται περισσότερο από ποτέ από τις κυβερνήσεις. Υπολογίζεται ότι 13 πανεπιστήμια στη Βρετανία κινδυνεύουν να κλείσουν. Οσα επιβιώσουν θα πρέπει να μάθουν από όλη αυτή την περιπέτεια, παρατηρεί ο «Economist». Τα περισσότερα εξ αυτών, ιδιαίτερα τα πιο καλά, αντιδρούν στο να μεταδίδουν διαδικτυακά τα προπτυχιακά μαθήματα. Οχι επειδή το σύστημα δεν λειτουργεί – πέρυσι το 1/3 των τελειοφοίτων παρακολούθησε διαδικτυακά τα μαθήματά του -, αλλά επειδή η παράδοση θέλει τους φοιτητές να μένουν στο πανεπιστήμιο 4 χρόνια τουλάχιστον. Και η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη που δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη για αλλαγή.

Εκσυγχρονισμός

Τώρα η αλλαγή είναι επιτακτική. Λιγότερο από ¼ των αμερικανικών πανεπιστημίων θα κάνουν μαθήματα με παρουσία φοιτητών στην τάξη το επόμενο ακαδημαϊκό έτος. Εάν αυτό συνεχιστεί, η ζήτηση θα μειωθεί.

Πολλοί φοιτητές αναζητούν την πανεπιστημιακή εμπειρία όχι μόνο για τις γνώσεις αλλά και για να φύγουν από το πατρικό τους, να κάνουν φίλους, να γνωρίσουν άλλες κουλτούρες. Αρα όλα τα πανεπιστήμια με τη μείωση του κόστους σπουδών θα πρέπει να δώσουν στους φοιτητές την επιλογή να σπουδάσουν από το σπίτι τους.

Τα πανεπιστήμια έχουν δίκιο να περηφανεύονται για την παράδοση που κουβαλούν, αλλά το κύρος αυτό συχνά χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για να αποφύγουν τις αλλαγές και τον εκσυγχρονισμό. Εάν ο COVID-19 ταρακουνήσει τα ανώτατα πανεπιστημιακά ιδρύματα τόσο ώστε να ξεπεράσουν τον εφησυχασμό τους, κάτι καλό θα έχει βγει από όλη αυτή την καταστροφή.