Πότε θα κάμει ξαστεριά, πότε θα φλεβαρίσει, να πάρω το ντουφέκι μου, την έμορφη πατρόνα...

Ποια είναι η περίφημη “στράτα του Μουσούρου” που έχει καταγραφεί σε ένα από τα πιο επαναστατικά, παραδοσιακά μελοποιημένα ποιήματα της νεότερης ιστορίας της Κρητικής επανάστασης.

Πότε θα κάμει ξαστεριά, πότε θα φλεβαρίσει, να πάρω το ντουφέκι μου, την έμορφη πατρόνα,

να κατεβώ στον Ομαλό, στη στράτα του Μουσούρου, να κάμω μάνες δίχως γιους, γυναίκες δίχως άντρες,

να κάμω και μωρά παιδιά, να κλαιν’ δίχως μανάδες, να κλαιν’ τη νύχτα για νερό, και την αυγή για γάλα,

και τ’ αποδιαφωτίσματα τη δόλια τους τη μάνα...

 

Η "Στράτα των Μουσούρων" βρίσκεται σ την περιοχή των ορίων του Δήμου Μουσούρων. Ξεκινάει από τον Ομαλό, περνάει από τα Καράνου και καταλήγει στον Πρασέ.

Είναι η ξακουστή, περίφημη Στράτα των Μουσούρων, που είναι κατασκευασμένη με καλντερίμι.

Οι περισσότερες οικογένειες που κατοικούν σήμερα εκεί είναι Μουσούροι. 

Οι Μουσούροι (ενικός ο Μουσούρος ή Μουσούρης) ήταν παλαιά Βυζαντινή οικογένεια που ήρθε στην Κρήτη το12ο αιώνα . Διασημότερος όλων ο Μάρκος Μουσούρος.

Ο Μάρκος Μουσούρος (1470-1517) ήταν εκδότης και ένας από τους σημαντικότερους φιλόλογους της Αναγέννησης, για τον οποίο ο Έρασμος, που ήταν μαθητής του, συνήθιζε να λέει ότι είναι: "...άνδρας πολυμαθέστατος και πανεπιστήμονας, κλειδοκράτορας της ελληνικής γλώσσας και θαυμάσιος ειδήμονας της λατινικής φωνής..."

Πέρα από του ότι ο αρχαίος αυτός δρόμος υπάρχει ακόμα, έχει και παραβολική έννοια.

Η Στράτα των Μουσούρων συμβολίζει το δρόμο προς τη Θεία γνώση και την αναζήτηση της φωτεινής αλήθειας όπως είναι αποτυπωμένη στην ψυχή των Ανθρώπων που ο Θεός την έκανε αρσενική, να νοεί το Θειότερο και το τιμιότερο.

Οι εννέα Μούσες είναι η προέκταση του ίδιου του Θεού.

Η θεία γνώση του παντός, αποκτά πρόσωπο για να την καταλάβει και το ανθρώπινο ον. 

O Ησίοδος μας αφηγείται πώς γεννήθηκαν οι Μούσες:

"Η Μνημοσύνη, που βασίλευε στους λόφους των Ελευθερών, κοιμήθηκε στην Πιερία με τον γιο του Κρόνου, Δία και γέννησε αυτές τις παρθένες, που μας κάνουν να ξεχνάμε τα βάσανα μας και απαλύνουν τους πόνους μας.

Εννιά νύχτες συνέχεια ο συνετός Δίας, ανεβαίνοντας στο ιερό κρεβάτι του, κοιμότανε δίπλα στη Μνημοσύνη μακριά απ' όλους τους αθανάτους.

Ύστερα από ένα χρόνο, όταν οι εποχές και οι μήνες είχαν συμπληρώσει τον κύκλο τους κι όταν πέρασαν μέρες πολλές η Μνημοσύνη γέννησε εννιά κόρες, πού σ' όλες έδινε ζωή το ίδιο πνεύμα, που όλες τις μάγευε η μουσική και είχανε στο στήθος μια καρδιά που ποτέ δεν χτυπούσε ανήσυχα.

Τις γέννησε κοντά στην κορφή του χιονισμένου Oλύμπου, όπου αυτές τραγουδούν "εν χορώ" τα υπέροχα τραγούδια τους και όπου μένουν σε λαμπρές "κατοικίες".

O ποιητής της Θεογονίας παραθέτει τέλος τα ονόματα των εννέα Μουσών: "Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολυμνία, Oυρανία και Καλλιόπη, που είναι ή πιο δυνατή απ' όλες, γιατί κάνει συντροφιά με τους σεβαστούς ρηγάδες".

Oι περισσότεροι αρχαίοι συγγραφείς, υιοθέτησαν την εκδοχή της Θεογονίας.

Υπάρχουν ωστόσο κι ορισμένοι, νεώτερης σχετικά εποχής, που αναφέρουν κι' άλλες παραδόσεις.

Ένας απ' αυτούς, ανάγοντας την καταγωγή των Μουσών σε παλαιότερη εποχή, λεει ότι ήτανε τρεις και γεννήθηκαν από τον Oυρανό και τη Γαία.

Ένας άλλος υποστηρίζει ότι ήτανε κόρες του βασιλιά της Μακεδονίας, Πιέρου. O Πιέρος ήταν γιος του Κάρανου.

Πρέπει να σημειωθεί ότι εις την Ρίζαν εις την βόρεια πλευρά των Λευκών Oρέων, Μαδηραί κορυφαί όπως τις ονόμαζε ο Αριστοτέλης, υπάρχει στο Δήμο Μουσούρων το δημοτικό διαμέρισμα Κάρανος.

Σε συνδυασμό με την άποψη ότι οι Μούσες ήταν κόρες του Πίερου, και αφού ο Πίερος ήταν υιός του Καράνου, (Ηρακλειδείς στην καταγωγή) το όνομα αυτό ενδεχομένως εδόθη προς χάρη του κατά την παρουσία των Μουσών στην περιοχή ή κατά την κάθοδο των Ηρακλειδών (Δωριέων)

Το χωριό κατοικείται από πολύ παλιά σύμφωνα με τις επίσημες Βενετσιάνικες απογραφές των Fr. Barozzi, Καστροφύλακα. Τα Καράνου, ο Ακαράνου αναφέρεται ήδη το 1388 σαν φέουδο του Danielis, και έπειτα το 1583 με 178 κατοίκους με 31 αγγαρείες.

Σε αυτή τη περιοχή των Λευκών Ορέων των Χανίων της Κρήτης από αρχαιοτάτων χρόνων τραγουδιούνται και τα ριζίτικα, τα οποία είναι μια ισχυρή παράδοση των Χανίων.

Τα Ριζίτικα δίδαξαν οι Μούσες στους Ριζίτες που μέχρι προ ετών διατηρούσαν το όνομα Μουσούροι, δηλαδή οι ασπαστές και θεματοφύλακες του πανάρχαιου Ελληνιστικού Πνεύματος που είναι τόσο κοντά στην ανθρώπινη φύση όπως τους το δίδαξαν οι συμπαντικές οντότητες.

 

Πηγή: volida-volida.blogspot.gr

 

Δείτε επίσης

Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις