Οι κρητικές ρίζες του «Γέρου του Μοριά»

Είναι τα παιχνίδια που κάνει η Μοίρα και η ίδια η ζωή, ακόμη και για μεγάλες και ιστορικές προσωπικότητες, όπως ο κορυφαίος οπλαρχηγός, ο βασικός πυλώνας για την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1821

Ο λόγος για το «Λιοντάρι» της Πελοποννήσου, τον «Γέρο του Μοριά». Η δράση του Κολοκοτρώνη, η φήμη του, το έργο και η προσφορά του, μα πάνω από όλα τα κατορθώματά του, τον κατατάσσουν δίκαια στους κορυφαίους στρατηγους παγκοσμίως, διαχρονικά στην Ιστορία. Γεννημένος στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, καταγόταν από το Λιμποβίσι της Καρύταινας και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αλωνίσταινα της Αρκαδίας που ήταν ο τόπος καταγωγής της μητέρας του, Ζαμπίας Κωτσάκη. Ο πατέρας του Θεόδωρου, Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, πήρε μέρος στην ένοπλη εξέγερση των Ορλοφικών η οποία υποκινήθηκε από την Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας το 1770 και σκοτώθηκε μαζί με δύο αδελφούς και τον φημισμένο Παναγιώταρο στον πύργο της Καστάνιτσας από τους Τούρκους.

Η Ζαμπία, Ιζαμπώ, ή Ισαβέλλα, ήταν η μάνα του. Που είχε το ίδιο όνομα με τη γιαγιά της. Μια γυναίκα, η οποία το 1710, τον Οκτώβρη συγκεκριμένα, ξεκίνησε από το Καστέλι Χανίων για το Τσιρίγο και από εκεί για τη Μάνη. Ηταν Κρητικιά και παντρεμένη με τον παπα -Νικόλα Κωτσάκη από την Κάνδανο!

Γράφει ο Θεόδωρος Δ Παναγόπουλος στο βιβλίο του «Ο φυλακισμένος του Ιτς-Καλέ» τα εξής: «Από το Καστέλι των Χανίων, στο βορειοδυτικό άκρο της Κρήτης και από τον κόλπο της Κισσάμου, πριν ακόμη ο ήλιος φανεί στον ορίζοντα, ένα πλεούμενο ανοίγει πανιά αρμενίζοντας, κατά το Βοριά. Μέσα στο καϊκι βρίσκονται 5-6 εικοσάχρονα κρητικά παλλικάρια, μαζί με τον συνομήλικο και συντοπίτη τους, παπά- Νικόλα Κωτσάκη από την Κάνδανο. Μοναδική γυναίκα της συντροφιάς η πανέμορφη γυναίκα του παπα- Νικόλα, Ζαμπία!».

Το ζευγάρι λοιπόν βρέθηκε στην Πελοπόννησο κυνηγημένο και μετά από περιπέτειες «ρίζωσε» στο Μαίναλο. Εκεί σε ένα γλέντι, το 1770, λίγο έξω από την Καστανιά Κορινθίας, στο εκκλησάκι του Αγίου Θεοδώρου του Τρατηλάτη, στις 3 Απρίλη, είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι Καστανιώτες- όπως αναφέρει ο κ. Παναγόπουλος - και γλεντούν. Εκεί η Ζαμπία, εγγονή της Κρητικιάς Ζαμπίας Κωτσάκη, φέρνει στον κόσμο με έναν δυνατό πόνο, κάτω από τις ρίζες ενος πουρναριού, το μωρό που έμελλε να αλλάξει τη μοίρα του Εθνους.

Η μητέρα του Κολοκοτρώνη Ζαμπία Κωτσάκη

«Να σου ζήσει καπετάνιε», έλεγαν του πατέρα του Θεόδωρου, Κωνσταντή. «Να ζήσει και να λευτερώσει την πατρίδα», συνέχιζαν. Λες και το ήξεραν ότι ο Θεόδωρος, που ήταν να βαπτιστεί Γιάννης (σαν τον πατέρα του Κωνσταντή, τον παππού του δηλαδή), ονομάστηκε έτσι, αφού θεωρήθηκε ως σημάδι του Θεού, δώρο του Θεού. Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας του «Γέρου του Μοριά», στου οποίου τις φλέβες κυλούσε και αίμα κρητικό..

 

Δείτε επίσης

Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις