Γνώμες

Ο χρόνος έχει τελειώσει

Αλέξης Παπαχελάς 03 December, 2015 ΓΝΩΜΕΣ

Φωτο:protothema.gr

Η χώρα για να σταθεί όρθια και να προχωρήσει χρειάζεται μεγάλες ξένες επενδύσεις. Τα νούμερα δεν βγαίνουν αλλιώς. Αυτό το ξέρουν άπαντες. Υποθέτω και ο πρωθυπουργός.

Αν, όμως, δεν κάνει κάτι για να τις προσελκύσει σύντομα το παιχνίδι θα χαθεί. Τα λόγια δεν φτάνουν ούτε πείθεται κανείς από τις διαβεβαιώσεις του τύπου «αν θέλετε το τάδε project, θα το κανονίσουμε». Οι επενδυτές θέλουν ένα κανονικό κράτος, χωρίς φορολογικές, δικαστικές, γραφειοκρατικές, πολιτικές εκπλήξεις. Προς το παρόν, έχουμε φτιάξει ένα πολύ κακό brand, της απόλυτα μη κανονικής, απρόβλεπτης χώρας.

Ας πούμε, όμως, ότι δεν έχουμε τον χρόνο να διορθώσουμε όλα τα κακώς κείμενα για να πείσουμε νέους επενδυτές. Τίποτα δεν θα βοηθούσε περισσότερο στη μάχη για επενδύσεις από το να προχωρήσουν απρόσκοπτα όσες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Τα μεταλλεία χρυσού, η ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων και του λιμανιού του Πειραιά και το Ελληνικό είναι σημαντικές επενδύσεις. Αν γίνουν, όλες ή έστω μία - δύο από αυτές, το σήμα που θα δοθεί θα είναι πολύ ισχυρό. Το μέλλον τους, πάντως, δεν είναι καθόλου βέβαιο. Υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη δεν θέλουν να ακούσουν γι’ αυτές και τις πολεμούν, παρασκηνιακά αλλά και δημόσια. Το Μαξίμου φοβάται να παρέμβει γιατί ξέρει τι έχει να ακούσει από παλαιούς και νυν συντρόφους. Αλλά πώς θα πείσεις νέους επενδυτές όταν διώχνεις, με τον τρόπο σου ή και απροκάλυπτα, εκείνους που θέλουν να τοποθετήσουν τα λεφτά τους στη χώρα μας;

Ισχυρίζονται κάποιοι ότι «όλα θα γίνουν» και πως χρειάζεται χρόνος για να ωριμάσουν ο κ. Τσίπρας, οι υπουργοί, το κόμμα, τα στελέχη που επάνδρωσαν το κράτος κ.λπ. Ε, λοιπόν, δεν έχουμε χρόνο. Η κοινωνία βράζει και αν η πραγματική οικονομία δεν πάρει μπρος, θα σκάσει. Λεφτά για ανάπτυξη δεν υπάρχουν παρά μόνον από ξένες επενδύσεις ή τα διαρθρωτικά κονδύλια της Ε.Ε. Όποιος νομίζει ότι είμαστε ένας μοναδικός προορισμός για το παγκόσμιο κεφάλαιο, το οποίο δεν έχει πουθενά αλλού να πάει, ζουν σε μια γυάλα, εκτός πραγματικότητας.

Καταλαβαίνω τη δυσκολία του κ. Τσίπρα να πάει ενάντια στο DNA, το δικό του και του κόμματος. Κτίσθηκαν καριέρες πάνω στη διαμαρτυρία εναντίον κάθε επένδυσης. Είναι δύσκολο να ξέρεις ότι θα ενοχοποιηθείς για όσα εσύ πολύ εύκολα κατηγορούσες τους άλλους. Αυτός ο φαύλος κύκλος, όμως, πρέπει να σπάσει. Αλλιώς ο τοίχος είναι μπροστά μας.