Ο Αρριανός για την πορεία του Μεγάλου Αλέξανδρου
Ένα από τα σπουδαιότερα έργα της αρχαιοελληνικής Γραμματείας είναι η ”Αλεξάνδρου Ανάβασις” του Αρριανού, Έλληνα λόγιου από την Νικομήδεια της Βιθυνίας, ιστορικού, πολιτικού, γεωγράφου, φιλόσοφου, άρχοντα της Αθήνας και έπαρχου της Καππαδοκίας τον 2ο αι. μΧ με απόφαση του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, ο οποίος τίμησε τον Αρριανό σαν Ρωμαίο πολίτη δίνοντάς του το όνομα ”Φλάβιος”.
Το εκπληκτικό στον Αρριανό δεν είναι ούτε η άψογη αττική διάλεκτος γραφής, ούτε η τέλεια μίμηση του ύφους του σωκρατικού φιλόσοφου και ιστορικού Ξενοφώντα στο εν λόγω έργο του, αλλά το γεγονός ότι το μετέτρεψε στην πιο αξιόπιστη πηγή πληροφοριών για τον μέγιστο των Ελλήνων. Κι αυτό γιατί η δύναμη της αφηγηματικής τέχνης του, σε συνδυασμό με το άριστο πληροφοριακό υλικό του, δίνουν την εντύπωση στον αναγνώστη ότι ήταν συνοδοιπόρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ότι τον ακολουθούσε κατά πόδας, ως αόρατος μάρτυρας, από την άνοδό του στον θρόνο της Μακεδονίας (μετά τη δολοφονία του πατέρα του Φίλιππου Β’ το 336 π Χ) μέχρι τον θάνατο και την ταφή του.
Αόρατος μάρτυρας των στρατιωτικών επιχειρήσεων του επιφανή Μακεδόνα Στρατηλάτη στα Βαλκάνια (συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, όταν οι πόλεις-κράτη αντιστέκονταν στην ηγεμονία του), των εφορμήσεών του για τον έλεγχο της Μεσογείου και της καθόδου του στην Αίγυπτο. Της πορείας του Αλέξανδρου στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας (την οποία ακολούθησε η κατάλυση της Περσικής αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών το 334 π Χ) και της κατάκτησης της υπόλοιπης Ασίας ως τον Ινδό ποταμό (εισβολή στην Ινδία το 326 π. Χ. και νίκη του επί του βασιλιά Πώρου στη μάχη του Υδάσπη), μέχρι τον θάνατό του στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ.
Δείτε επίσης
-
Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις