Μινωίτισσα και Μητριαρχία.

«Όπως το περασμένο ζει στο τώρα, έτσι και το τώρα φωτίζει το περασμένο» Γ. Τόμσον

Το κοινωνικό σύστημα που ισχύει μια συγκεκριμένη περίοδο σ’ ένα τόπο αποτελεί δίχως άλλο το βασικότερο παράγοντα διαμόρφωσης του προσώπου της κοινωνίας που το βιώνει.

Εύλογο επομένως να ξεκινήσουμε από το σύστημα που επικρατούσε στην Κρήτη κατά τη μινωική εποχή, αφού αυτό διαδραμάτιζε το ρόλο του καταλύτη ανάμεσα στις σχέσεις των δυο φύλων.

Ποιο ήταν λοιπόν το κοινωνικό σύστημα των Μινωιτών;

Θεωρείται δεδομένο πως ήταν το λεγόμενο «μητριαρχικό». Της γυναικοκρατίας ή του «μητρικού δικαίου»……

Στις μητριαρχούμενες κοινωνίες υπερέχει το γυναικείο φύλο, η δε υπεροχή του αυτή εξακτινώνεται σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής του εμβίωσης.

Στο κοινωνικό τούτο σύστημα τα παιδιά διαδέχονται τη μητέρα και όχι τον πατέρα.

Η διαδοχή αφορά όλα τα δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι το όνομα και η φυλετική συγγένεια, ενώ κληρονομούν μονάχα οι θυγατέρες και αποκλείονται τα σερνικά παιδιά εντελώς.

Το θέμα απασχόλησε τον Ηρόδοτο, που έγραψε για το μητριαρχούμενο λαό των Λυκίων και τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, ο οποίος περιέγραψε με λεπτομέρειες τα σχετικά με τον τρόπο διακυβέρνησης και λειτουργίας της κοινωνίας των Αμαζόνων…..

Η μινωική κοινωνία ήταν ιδιότυπα μητριαρχική ή μάλλον πως εθεωρείτο μητριαρχούμενη για το λόγο ότι οι Μινωίτισσες βρίσκονταν σε υπερβολικά υψηλότερη θέση από τις γυναίκες όλων των άλλων συγχρόνων λαών.

 Και τούτο, όχι μονάχα γιατί την καθημερινή συμμετοχή τους στις δημόσιες εκδηλώσεις θεωρούσαν εντελώς φυσική κι επομένως ελεύθερη, μα και διότι ασχολούνταν σαν ταυρομάχοι και κυνηγοί, ασχολίες που τις εικονίζουν τοιχογραφίες, σφραγίδες κι εγχάρακτοι λίθοι.

Βέβαια θα πρέπει να πούμε πως τα θέματα της θρησκείας παρέμειναν για αιώνες πολλούς προνόμια κι ασχολία των γυναικών, αποκλειστικά…..

Η ανατροφή των παιδιών εικάζεται πως δεν άλλαξε για χιλιετίες, όπως συμβαίνει, εξάλλου, με όλους τους λαούς που διαθέτουν μακροχρόνιες παραδόσεις.

Οι Κρητικές μανάδες δασκάλευαν τις κοπελιές τους όλα εκείνα που νοούμε με τη λέξη «νοικοκυριό», σαν το μαγείρεμα, την καθαριότητα του σπιτιού κλπ.

Μάθαιναν στα κορίτσια τους τις μυστικές συνταγές των βοτάνων της Κρήτης.

Τα γητέματα και τους εξορκισμούς του κακού.

Και ακόμα την τεχνική και την τέχνη της επεξεργασίας, σε όλα τα στάδια της, του μαλλιού και του λιναριού.

Την κατασκευή των χρωμάτων, τη βαφή των νημάτων και των υφασμάτων, τη ραφή και την πλέξη των ενδυμάτων.

Τη συλλογή των καρπών και το άλεσμα του σταριού.

Δασκάλευαν οι Μινωίτισσες τα κορίτσια τους, ώστε να γίνουν οι αυριανές μητέρες και σύζυγοι.

Αντίθετα, τα αγόρια βοηθούσαν τον κύρη τους στη δουλειά του , μαθητεύοντας έτσι στο μελλοντικό τους επάγγελμα.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Η Γυναίκα της Κρήτης».

Πηγή:rizaonline.gr

 

Δείτε επίσης

Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις