Κόσμος

Λ. Μπουμπουλίνα: Κορυφαία μορφή της Επανάστασης του ‘21

Νικόλας Αγγελίνος 11 May, 2017 ΚΟΣΜΟΣ

Λ. Μπουμπουλίνα: Κορυφαία μορφή της Επανάστασης του ‘21

Στις 11 Μαΐου του 1771 γεννιέται η ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης Λασκαρίνα Πινότση, η οποία έμεινε στην ιστορία ως Μπουμπουλίνα. Μαζί με την Μαντώ Μαυρογένους, οι δύο κορυφαίες γυναικείες μορφές της Επανάστασης του '21.

Κόρη του υδραίου πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση και της επίσης υδραίας Σκεύως Κοκκίνη, που καταγόταν από εφοπλιστική οικογένεια, γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1771 στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, όπου ο πατέρας της εκρατείτο για συμμετοχή στα Ορλοφικά. Στα 17 της παντρεύτηκε τον σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα, από τον οποίο ονομάζετο και Δημητράκαινα. Το 1797ο σύζυγός της σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αλγερινούς πειρατές και η Λασκαρίνα σε ηλικία 26 ετών μένει χήρα με τρία παιδιά, τον Ιωάννη, τον Γεώργιο και την Μαρία.

Το 1801 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον σπετσιώτη πάμπλουτο εφοπλιστή Δημήτριο Μπούμπουλη, από τον οποίο έλαβε το όνομα Μπουμπουλίνα, με το οποίο έγινε γνωστή. Και ο δεύτερος σύζυγός της σκοτώθηκε σε σύγκρουση με αλγερινούς πειρατές το 1811, μεταξύ Μάλτας και Ισπανίας. Μαζί του απέκτησε τρία παιδιά, την Ελένη, την Σκεύω και τον Νικόλαο.

Με την περιουσία του συζύγου της, που ξεπερνούσε τα 300.000 τάλληρα, η Μπουμπουλίνα ασχολήθηκε με τα ναυτιλιακά κι έγινε μέτοχος σε διάφορα σπετσιώτικα πλοία. Όμως, το 1816 οι Οθωμανοί επεχείρησαν να κατάσχουν την περιουσία της, επειδή τα πλοία του συζύγου της μετείχαν υπό ρωσική σημαία στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1806. Με τη μεσολάβηση του ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Στρογκάνωφ και της μητέρας του Σουλτάνου Βαλιντέ κατόρθωσε να διασώσει την περιουσία της.

Στην Κωνσταντινούπολη φαίνεται ότι μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819, αλλά το γεγονός αμφισβητείται, καθώς είναι γνωστό ότι η οργάνωση δεν έκανε ποτέ μέλη της, γυναίκες. Μόλις η Μπουμπουλίνα επέστρεψε στις Σπέτσες διέταξε τη ναυπήγηση του πλοίου «Αγαμέμνων», για το οποίο δαπάνησε 25.000 δίστηλα. Με μήκος 48 πήχεις (περίπου 34 μέτρα) και εξοπλισμένο με 18 κανόνια, ο «Αγαμέμνων» καθελκύστηκε το 1820 και ήταν το μεγαλύτερο πλοίο που έλαβε μέρος στην Επανάσταση.

Ο Εθνικός Ξεσηκωμός βρήκε την Μπουμπουλίνα «πεντη- κοντούτιδα, ωραίαν, αρειμάνιον ως αμαζόνα, επιβλητικήν καπετάνισσαν, προ της οποίας ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρει», όπως τη σκιαγράφησε ο δημοσιογράφος και ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων. Ξόδευε την περιουσία της, όχι μόνο για τη διατήρηση των πλοίων της, αλλά και για τα στρατεύματα στην ξηρά. Συμμετείχε με το πλοίο της «Αγαμέμνων» στον αποκλεισμό του Ναυπλίου και ανεφοδίασε με δικές της δαπάνες τους υπερασπιστές του Άργους. Σε μια έφοδο των Τούρκων υπό τον Κεχαγιάμπεη σκοτώθηκε ο γιος της Ιωάννης Γιάννουζας. Στη συνέχεια έλαβε μέρος στον αποκλεισμό της Μονεμβασίας, στην πολιορκία και την άλωση του Ναυπλίου και της Τριπόλεως, στην οποία εισήλθε πάνω σε λευκό ίππο και έσωσε τα χαρέμια του Χουρσίτ Πασά από τη μήνη των πολιορκητών.

Μετά την άλωση του Ναυπλίου, το Νοέμβριο του 1822, η Μπουμπουλίνα εγκαταστάθηκε στην πόλη (έδρα της προσωρινής κυβέρνησης), όπου έζησε έως τα μέσα του 1824. Εκδιώχθηκε από το Ναύπλιο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, όταν πήρε το μέρος του φυλακισμένου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τον οποίο είχε συγγενέψει, από το γάμο της κόρης της Ελένης με τον γιο του Πάνο. Οι κυβερνητικοί σκότωσαν τον γαμπρό της και από την ίδια αφαίρεσαν το κομμάτι γης που της είχαν δώσει για τις υπηρεσίες της στον Αγώνα.

Έτσι, η Μπουμπουλίνα επέστρεψε πικραμένη στις Σπέτσες και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του δεύτερου συζύγου της, μόνη με τα υπολείμματα της περιουσίας της, μέχρι το τέλος της ζωής της, που δεν άργησε να έλθει. Τον Μάιο του 1825 ο γιος της Γεώργιος Γιάννουζας κλέφτηκε με την Ευγενία Κούτση, κουνιάδα του ετεροθαλούς αδελφού της Μπουμπουλίνας, Λάζαρου Ορλώφ. Ο Ορλώφ, συνοδευόμενος από μέλη της οικογένειας Κούτση, πήγε στο σπίτι της Μπουμπουλίνας σε αναζήτηση της Ευγενίας. Στη λογομαχία που ακολούθησε, κάποιος πυροβόλησε και χτύπησε στο μέτωπο την Μπουμπουλίνα, που έπεσε νεκρή (22 Μαΐου). Δεν έχει διαλευκανθεί αν ήταν τυχαίο περιστατικό ή δολοφονία. Τα οστά της εναποτέθηκαν στον ιδιόκτητο ναΐσκο του Αγίου Ιωάννου. Μεταθανάτια έλαβε τον τίτλο του ναυάρχου από τη Ρωσία, πρωτοφανής τιμή για γυναίκα.

Οι απόγονοι της Μπουμπουλίνας δώρισαν το πλοίο «Αγαμέμνων» στο νεοσύστατο κράτος, το οποίο έγινε η ναυαρχίδα του Ελληνικού Στόλου με το όνομα «Σπέτσαι». Ανατινάχθηκε από τον Ανδρέα Μιαούλη στον Πόρο κατά τη διάρκεια των πολιτικών ταραχών της 29ης Ιουλίου 1831. Το αρχοντικό της Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες είναι σήμερα Μουσείο. Περιλαμβάνει συλλογή όπλων, επιστολές και άλλα αρχεία, παλιά βιβλία, πορτραίτα της Μπουμπουλίνας, προσωπικά της αντικείμενα, έπιπλα και διακρίσεις που τις είχαν απονείμει κυρίως ξένες κυβερνήσεις.

Η γέννηση του Νταλί

Σαν σήμερα, εξάλλου, στις 11 Μαΐου του 1904, έρχεται στη ζωή ο περίφημος εκκεντρικός Ισπανός ζωγράφος Σαλβαδόρ Νταλί, ο οποίος υπήρξε ένας εκ των κορυφαίων εκπροσώπων του σουρεαλισμού.

Οι εκλογές του '58

Στις 11 Μαΐου του 1958, η ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή κερδίζει τις εθνικές εκλογές με ποσοστό 41,16%. Αξιωματική αντιπολίτευση αναδεικνύεται η ΕΔΑ, η οποία συγκεντρώνει 24,42%.

Βίος και πολιτεία του Μπομπ Μάρλεϊ

Το ημερολόγιο έδειχνε 11 Μαίου του 1981 όταν φεύγει από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 36 ετών, ο Τζαμαϊκανός μουσικός Μπομπ Μάρλεϊ. Ο Ρόμπερτ Νέστα Μάρλεϊ ήταν ο πιο γνωστός καλλιτέχνης της ρέγκε μουσικής. Με τραγούδια όπως "Ι shot the sheriff", "No woman, no cry", "Three little birds", "One Love" και "Redemption Song" κατάφερε να κάνει γνωστή τη ρέγκε στα πέρατα του κόσμου, πουλώντας εκατομμύρια δίσκους ανά την υφήλιο. Τον Ιούλιο του 1977 ο Μάρλεϊ διαγιγνώσκεται με κακοήθες μελάνωμα στα πόδια. Ο ίδιος πίστευε ότι πρόκειται για τραύμα από το ποδόσφαιρο, το οποίο λάτρευε. Αρνείται τον ακρωτηριασμό, καθώς δε θα μπορούσε να χορεύει, αλλά και επειδή, σύμφωνα με τους ρασταφαριανούς, το «σώμα πρέπει να είναι ολόκληρο». Τελικά η εξάπλωση του μελανώματος στους πνεύμονες και τον εγκέφαλό του προκάλεσε λίγα χρόνια μετά το θάνατό του. Τα τελευταία λόγια που απηύθυνε, πριν ξεψυχήσει, στο γιο του Ziggy ήταν «Μoney can' t buy life» («Τα λεφτά δεν αγοράζουν τη ζωή»). Η κηδεία του έγινε στην Τζαμάικα: Ο Μάρλεϊ αποτεφρώθηκε σε περιοχή κοντά στο πατρικό του σπίτι μαζί με την κιθάρα του, μια μπάλα ποδοσφαίρου, ένα μεγάλο κλαδί κάνναβης, ένα δαχτυλίδι που του είχε δωρίσει ο πρίγκιπας της Αιθιοπίας Asfa Wossen και μια Βίβλο.

Ο ξαφνικός χαμός του Στράτου Διονυσίου

Ήταν 11 Μαΐου του 1990, όταν αφήνει ξαφνικά την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 55 ετών, από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής, ο σπουδαίος ερμηνευτής Στράτος Διονυσίου. Λίγες μόνο ώρες νωρίτερα ο μεγάλος λαϊκός βάρδος, διασκέδαζε τον κόσμο με τις μεγάλες επιτυχίες του. Μετά το απρόσμενο τέλος του το περίφημο νυχτερινό κέντρο που έφερε το όνομά του, στην οδό Φιλελλήνων, στο κέντρο της Αθήνας, δεν θα γνώριζε ποτέ ξανά τις δόξες που γνώρισε επί Στράτου... Ο εμβληματικός τραγουδιστής είχε ηχογραφήσει το απόγευμα πριν το θάνατό του συνολικά εννέα τραγούδια για το νέο του δίσκο "Ποιός άλλος". Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τελικά περίπου ένα μήνα μετά το θάνατό του , σημειώνοντας ρεκόρ στις πωλήσεις. Σύμφωνα με τον Τάκη Μουσαφίρη, το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε ο Στράτος Διονυσίου, ήταν το "Μη μ' αφήνεις μόνο μου".

Ο θάνατος του Πέτρου Βουζουνεράκη

Τέλος, στις 11 Μαΐου του 1999 πεθαίνει, σε ηλικία 57 ετών, ο θρυλικός Κρητικός ποδοσφαιριστής Πέτρος Βουζουνεράκης. Ο Βουζουνεράκης καταγόταν από την Ιεράπετρα και υπήρξε ο πρώτος διεθνής ποδοσφαιριστής του ΟΦΗ. Το στάδιο της πόλης της Ιεράπετρας φέρει σήμερα το όνομά του (Βουζουνεράκειο).

Πηγή: neakriti.gr