Η πολιτική συγκυρία με τη βαριά κρίση του δικομματισμού που μετατράπηκε και σε κρίση σε όλες τις κοινωνικές πτυχές με αιχμή την οικονομία δημιούργησε τη φυσική ανάγκη να βρει ο ελληνικός λαός την απάντηση. Και η απάντηση ήταν ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί ήταν ΣΥΡΙΖΑ; Διότι αυτό το πολιτικό σχήμα ανέλαβε ανοιχτά την ευθύνη και έσπευσε να προετοιμαστεί όσο καλύτερα μπορούσε για να τα καταφέρει στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που είχε εισέλθει η χώρα με την επιβολή Μνημονίων χωρίς την παραμικρή αντίσταση και διαπραγμάτευση.
Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα, που η κυβέρνηση της Αριστεράς, ζωντανή και πεισμωμένη, περνώντας από σαράντα κύματα, κατέθεσε για διαβούλευση την πρότασή της για το νέο ασφαλιστικό σύστημα. Πρόκειται χωρίς εισαγωγικά για πρόταση σωτηρίας αν λάβει κανείς υπόψιν την οικονομική κατάσταση μιας χώρας όπου σε κάθε συνταξιούχο αντιστοιχούν 1,2 εργαζόμενοι! Στα πέντε χρόνια του Μνημονίου έγιναν 11 μειώσεις των συντάξεων, που κυμάνθηκαν από 30 έως και 45%.
Και όμως τα κόμματα που διαχειρίστηκαν αυτά τα πέντε χρόνια με τα συγκεκριμένα αποτελέσματα την κρίση σήμερα απαιτούν καλύτερες συντάξεις χωρίς αύξηση των εργοδοτικών εισφορών! Είναι σαν να ζητάνε συντάξεις Νορβηγίας από οικονομία Βουλγαρίας.
Και παρ' ότι όλοι στα λόγια παραδέχονται πως η σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος είναι ζήτημα μείζονος εθνικής σημασίας, συμπεριφέρονται με την παλαιοκομματική νοοτροπία να ροκανίζουν πάση θυσία την κυβέρνηση για να την διαδεχτούν, όπως ακριβώς εξελισσόταν η σκυταλοδρομία της μεταπολίτευσης. Στη Ν.Δ., για την οποία η εξουσία είναι συνεκτικός κρίκος, αγωνιούν για την επιτυχία της κυβέρνησης θεωρώντας ότι αν καβατζάρει αυτόν τον κάβο, δύσκολα μετά μπορεί να αμφισβητηθεί.
Για την υπόλοιπη Αριστερά δεν υπάρχουν λόγια. Δεν έχουν πρόβλημα να προσεγγίσουν ούτε καν τους ακροδεξιούς παπάδες, αλλά απαγορεύεται να διαβουλευτούν με την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ! Δεν είναι πρωτόγνωρα πράγματα αυτά στην Αριστερά. Μόνο που, τότε, η Αριστερά ήταν υποχρεωμένη να κινείται αυστηρά στον χώρο της ρυθμιστικής διαμαρτυρίας. Τώρα που η Αριστερά κλήθηκε να αναλάβει τις τύχες της χώρας και να την σώσει από την καταστροφή, οι επαναστάτες υψώνουν ιδεολογικά τείχη για να κρυφτούν. Η γνώμη του ελληνικού λαού δεν τους αφορά, ούτε τους νοιάζει.
left.gr
Δείτε επίσης
- Παναγία των Παρισίων: Ήχησαν ξανά οι καμπάνες για πρώτη φορά μετά την πυρκαγιά του 2019
- Καιρός: Καταρρέει το ρεύμα του Ατλαντικού - Δραματική προειδοποίηση των ειδικών
- Αμερικανικές εκλογές 2024: Γιατί νίκησε ο Τραμπ και πώς θα αλλάξουν οι ισορροπίες στα ελληνοτουρκικά
- Γιατί κέρδισε ο Τραμπ -Σάρωσε σε όλα τα κοινά, η «ακτινογραφία» των ψηφοφόρων του
- Ο Τραμπ προ των πυλών του Λευκού Οίκου - Κερδίζει με διαφορά τις προεδρικές εκλογές
Σχετικά άρθρα
- Eurostat / Η Ελλάδα δεύτερη φτωχότερη χώρα στην ΕΕ – Μια θέση κάτω από τη Βουλγαρία
- Πόλεμος ανακοινώσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για εταιρείες Κασσελάκη, Κεραμέως και... όαση Σίβα
- Ποιοι και γιατί ανησυχούν με τον Κασσελάκη
- ΣΥΡΙΖΑ: Όλες οι αλλαγες στο οργανόγραμμα
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Σύνοψη των τριήμερων εργασιών της ΚΟ στις Σπέτσες