Πρώτη δημόσια παρέμβαση για την υπόθεση απαγωγής του επιχειρηματία.
Κορυφώνεται, μέρα με τη μέρα, η αγωνία της οικογένειας Λεμπιδάκη για την τύχη του δικού τους ανθρώπου που βρίσκεται εδώ και 4 μήνες στα χέρια των απαγωγέων του.
Αλλεπάλληλα τα μηνύματα μεταξύ της οικογένειας του Μιχάλη και των απαγωγέων του, αλλά μέχρι σήμερα καμία σοβαρή ένδειξη ότι οδηγούμαστε σε μία αίσια έκβαση.
Και ο πόνος μεγαλώνει...
Και η κοινωνία, όμως, παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις. Περιμένοντας ένα καλό νέο ότι ο επιχειρηματίας αφέθηκε ελεύθερος κι επιστρέφει σώος στην αγκαλιά των δικών του αλλά και την καταδίκη των υπευθύνων απ' όπου κι αν προέρχονται...
Αυτόν ακριβώς το βουβό πόνο της κοινωνίας του Ηρακλείου περιγράφει γλαφυρά με άρθρο του σήμερα στην εφημερίδα "Πατρίς", στην πρώτη δημόσια παρέμβαση για το θέμα που προκαλεί αίσθηση, ο μηχανικός Νίκος Λεβεντάκης.
Όπως σημειώνει:
"Την κοινωνία του Ηρακλείου κατέχει εδώ και μήνες μια βουβή αγωνία και άγχος. Δεν είναι υπερβολικό να εκτιμήσει κανείς πως μπορεί να μην υπάρχει σπίτι στο Ηράκλειο και να μην συμμερίζεται βουβά έναν βαθύ πόνο. Τον πόνο της οικογένειας συμπολιτών μας που έχει απαχθεί το παιδί τους, ο άνθρωπός τους, που στερήθηκε βίαια την ελευθερία του.
Ψιθυριστά και με τον φόβο μήπως κάμει κακό η μετάδοση της είδησης και της αγωνίας αν ακουστεί φωναχτά, προσπαθούμε όλοι να μάθουμε κάποιο ευχάριστο νέο. Αλλά είναι τώρα κοινή πεποίθηση πως κάθε μέρα που περνά κάνει κακό στην κοινωνία και πως οι πρωταίτιοι αυτής της εγκληματικής ενέργειας πρέπει να το ξανασκεφτούν και να κάμουν πίσω.
Να αφήσουν τον άνθρωπο να γυρίσει σώος και αβλαβής στο σπίτι του και στις αγκαλιές των δικών του. Η παράταση της σημερινής αβεβαιότητας κάνει κακό σε όλους. Η πρώτη σκέψη των περισσότερων που αντιλήφθηκαν την καλή οργάνωση της απαγωγής ήταν πως έγινε από ξένους.
Αλλά η μακρά διάρκεια της δοκιμασίας αποκλείει, όποιος κι αν είναι ο εγκέφαλος, να μην έχει ντόπιους συνεργούς. Αυτοί οι ντόπιοι, ιδιαίτερα, πρέπει να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα αυτής της κατάστασης και να δώσουν ένα αίσιο τέλος στο μαρτύριο.
Να μη νομίσουν πως θα βρεθεί Κρητικός να τους χειροκροτήσει για την παράταση της αδικίας που διαπράττουν. Είτε έχουν οι ίδιοι παιδιά είτε σκοπεύουν να κάμουν οικογένειες, θα πρέπει να αναλογιστούν την αναστάτωση και τον πόνο που προκαλούν, μπαίνοντας στη θέση των θυμάτων τους.
Η μεγαλύτερή τους παλικαριά θα ‘ταν να αφήσουν τον άνθρωπο ελεύθερο, ώστε να μη διακινδυνεύουν οι ίδιοι και οι δικοί τους σήμερα και στο μέλλον. Η ρετσινιά και για τους ίδιους και για δικούς τους θα τους συνοδεύει σ’ όλη τη ζωή, αν δεν κάμουν πίσω.
Είναι φανερό πως οι άνθρωποι που εγκλημάτησαν σ’ αυτή την υπόθεση βρίσκονται στον δικό τους κόσμο. Αγνοούν πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα αυτό τον καιρό.
Ούτε μπορεί ένας επιχειρηματίας να εκποιήσει περιουσιακά στοιχεία χωρίς τη σύμπραξη των μετόχων και της Χρηματιστηριακής Αρχής. Ούτε και ρευστοποιούνται έξω από τους περιορισμούς που έχουν οι τράπεζες, ακόμη κι αν κρατεί κανείς στις τράπεζες μετρητά. Η ιδέα πως οποιοσδήποτε επιχειρηματίας μπορεί να κουβαλεί πάνω του δεκάδες εκατομμύρια είναι μια αβάσιμη φαντασίωση, μακριά από την πραγματικότητα πουζούμε.
Ξέρουμε όλοι πως πέρασε η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες από σαράντα κύματα, που παρέσυραν πολλούς στο περιθώριο και στο έγκλημα. Αλλά ακόμη και στον κόσμο της παραβατικότητας και του εγκλήματος υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα όρια. Όριο είναι οτιδήποτε βάζει σε κίνδυνο την ανθρώπινη ελευθερία και την ακεραιότητα.
Ακόμη και για τα πιο αρρωστημένα μυαλά ισχύουν κανόνες. Τούτοι που μας απασχολούν, να θυμηθούν τους πατεράδες και προπαντός τους παππούδες τους, που έζησαν με αξιοπρέπεια και στα πλαίσια της νομιμότητας.
Παρά το ότι ζούσαν σε ασύγκριτα πιο δύσκολες συνθήκες. Ακόμη κι αν βρίσκουν όμως οι ίδιοι στα μυαλά τους δικαιολογίες για την πράξη τους, θα κάμουν καλά να πάρουν υπόψη τις συνθήκες της κοινωνίας που θα ζήσουν στο υπόλοιπο της ζωής οι ίδιοι και οι δικοί τους.
Δεν υπάρχει χρηματικό ποσό που να εξαγοράζει την κοινωνική απομόνωση και την περιφρόνηση. Σήμερα η κρητική κοινωνία εύχεται να πέσουν στα χέρια της Δικαιοσύνης. Όσο καθυστερούν να ελευθερώσουν το θύμα τους, τόσο πιο βαριά θα είναι απέναντί τους η καταδίκη της κοινωνίας για την πράξη τους".
cretalive.gr
Δείτε επίσης
-
Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις
Σχετικά άρθρα
