Η Ομάδα Γυναικών Μοιρών και η συμμετοχη σε μια ενδιαφερουσα εκδήλωση
Συμμετοχή σε εκδήλωση μονάδων Ειδικής Αγωγής και φροντίδας ΑΜΕΑ, στα πλαίσια της παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία.
Η Ομάδα Γυναικών Μοιρών (μέλος της ΟΓΕ), εκφράζοντας τη στήριξή της στις διεκδικήσεις των εργαζόμενων στην Ειδική Αγωγή, των ΑμΕΑ και των γονιών, συμμετείχε στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Ειδικό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Μοιρών, το ΕΕΕΚ Τυμπακίου και το ΠΑΑΠΑΗΚ Πόμπιας, στα πλαίσια της παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία, το Σάββατο 30 Νοέμβρη στις Μοίρες.
Το μικρό δρώμενο, που με αγάπη παρουσιάστηκε από την παιδική θεατρική σκηνή της Ομάδας Γυναικών, επιμελήθηκε το μέλος του ΔΣ - εκπαιδευτικός, Χρύσα Ρίμπα.
Η ΟΓΕ, το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, έχει ευθύνη να αποκαλύπτει στις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών ότι η ευρωενωσιακή και κυβερνητική πολιτική στον τομέα της ειδικής αγωγής βαίνει σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Τονίζουμε πως οι ανάγκες των ΑμΕΑ δεν καλύπτονται ούτε στο ελάχιστο από το κράτος, αντίθετα βρίσκονται στο στόχαστρο Ε.Ε και κυβερνήσεων και της τοπικής διοίκησης, περιφερειών και δήμων.
Όσες κρατικές δομές υπάρχουν συρρικνώνονται και υπολειτουργούν. Χιλιάδες παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες είναι εκτός Ειδικής Αγωγής. Η πρόσληψη ιδιωτικής παράλληλης στήριξης επεκτείνεται στην ειδική εκπαίδευση, υποχρεώνοντας την ήδη επιβαρυμένη οικογένεια να καλύψει με δικά της έξοδα την υποστελέχωση και τα χιλιάδες κενά.
Οι γονείς πληρώνουν συνέχεια ολόκληρες περιουσίες, εάν έχουν, για τα στοιχειώδη, που είναι βασικά.
Οι εργαζόμενοι στον ευαίσθητο τομέα της Ειδικής Αγωγής γίνονται εδώ και χρόνια αντικείμενο εκμετάλλευσης τόσο στον δημόσιο τομέα, πολύ δε περισσότερο στον ιδιωτικό.
Με τον ενιαίο κανονισμό παροχής υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ, με την αλλαγή του τρόπου συνταγογράφησης των ειδικών θεραπειών, κόβονται θεραπείες, εξαφανίζονται ολόκληρες διαγνωστικές κατηγορίες…
Τα ΑμΕΑ και οι οικογένειές τους στο όνομα των "ίσων ευκαιριών" βιώνουν την πιο ακραία εκμετάλλευση και αντιμετωπίζονται και αυτά και οι οικογένειες τους, όπως τόσοι και τόσοι εργαζόμενοι, ως κόστος.
Στόχος είναι η απαλλαγή των μονοπωλιακών ομίλων και του κράτους από την ευθύνη στήριξης των ΑμεΑ, καθώς και η ενίσχυση του βαθιά αντιδραστικού και ρατσιστικού ιδεολογήματος της «ατομικής ευθύνης».
Στόχος είναι η μετατροπή των ιδιαίτερων αναγκών αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους σε κερδοφόρο εμπόρευμα στα χέρια επιχειρηματιών μέσα κι έξω από τον δημόσιο τομέα.
Επιπλέον, η κρατική ευθύνη για τη στήριξη και την κάλυψη των αναγκών υποκαθίσταται από τη "φιλανθρωπία", τον επί πληρωμή "εθελοντισμό" των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, με αποσπασματικές, ληξιπρόθεσμες και υποβαθμισμένες υπηρεσίες.
Κι ενώ η επιστήμη και η τεχνολογία κάνουν άλματα στην πρόληψη, στην πρώιμη διάγνωση και έγκαιρη παρέμβαση, στην εκπαίδευση, στη θεραπεία και αποκατάσταση, στην παραγωγή τεχνολογικών βοηθημάτων για ΑμεΑ, έχουμε χειροτέρευση των όρων ζωής αυτών και των οικογενειών τους.
Αδιάψευστος μάρτυρας για τα παραπάνω είναι η κατάσταση η οποία επικρατεί και στην περιοχή μας:
Οι δομές της ειδικής αγωγής στεγάζονται σε χώρους που δεν πληρούν τις ανάγκες των παιδιών και των εκπαιδευτικών. Η πάγια διεκδίκηση των γονέων του ειδικού δημοτικού και νηπιαγωγείου, μέσα από το Σύλλογό τους και τα υπόλοιπα όργανα του γονεϊκού κινήματος, για την ίδρυση μιας σύγχρονης μονάδας ειδικής αγωγής, δεν «εναρμονίζεται» με τις αντιλαϊκές – αντιεκπαιδευτικές- αντιαναπηρικές πολιτικές.
Για ολόκληρη τη Μεσαρά δεν υπάρχει Ειδικό Γυμνάσιο και Λύκειο, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά πρέπει να φοιτούν σε σχολείο του Ηρακλείου, με αποτέλεσμα ο μαθητικός πληθυσμός κατά τη μετάβαση στη Β/θμια εκπαίδευση να μειώνεται δραματικά.
Πάνω από το 60% όλων των εργαζόμενων όλων των ειδικοτήτων στις ειδικές δομές εκπαίδευσης εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας, δεδομένο που αντιβαίνει στην αναγκαιότητα να διαμορφώνονται σταθεροί δεσμοί με τα παιδιά.
Τα Τμήματα Ένταξης δεν έχουν προσωπικό, η παράλληλη στήριξη μοιράζεται σε δύο και παραπάνω παιδιά, με αποτέλεσμα οι μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες να μένουν αβοήθητοι.
Επιπλέον, για ολόκληρη τη Μεσαρά δεν υπάρχει ούτε ένα κέντρο δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Οι γονείς επιβαρύνονται και βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις όποιες θεραπείες, τα κουτσουρεμένα επιδόματα δεν φτάνουν για την κάλυψη βασικών αναγκών, ενώ η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην περιοχή, που ούτως ή άλλως είναι υποβαθμισμένη και δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού, των λαϊκών οικογενειών, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ιδιαίτερες, αυξημένες ανάγκες των ΑμΕΑ.
Αυτός ο σκληρός αποκλεισμός, φορτώνει αποκλειστικά στις πλάτες της οικογένειας και κυρίως της γυναίκας τη φροντίδα των ΑμΕΑ.
Η καλή θέληση των εργαζομένων στον ευαίσθητο αυτό τομέα, η ευαισθητοποίηση του κόσμου, η υπερπροσπάθεια των οικογενειών και ειδικά των μανάδων δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
Απέναντι στη βάρβαρη, ανάλγητη αντιαναπηρική πολιτική χρειάζεται αγωνιστική διεκδίκηση για όσα τα ΑμΕΑ και οι οικογένειές τους δικαιούνται, στο δικαίωμα σε δημιουργική, αξιοπρεπή και χαρούμενη ζωή!
Διεκδικούμε:
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια - Ειδική Αγωγή - Αποκατάσταση, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης όλων των μορφών, όπως ΜΚΟ, σε αυτούς τους ευαίσθητους κοινωνικούς τομείς.
Να αρθεί κάθε περιορισμός (πλαφόν) στον αριθμό και στο είδος των θεραπειών και να αναλάβει 100% το κράτος τη δαπάνη όλων των επιστημονικά ενδεδειγμένων θεραπειών των παιδιών, με βάση τα παραπεμπτικά των ειδικών.
Άμεση δημιουργία κρατικών δομών Ειδικής Αγωγής με μαζικές προσλήψεις εργαζομένων με μόνιμη και σταθερή δουλειά με δωρεάν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, αναβαθμισμένο επιστημονικό πρόγραμμα που να εναρμονίζεται με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα..
Να δοθούν όλες οι απαραίτητες πιστώσεις ώστε να ανοίξουν όλα τα κλειστά κρεβάτια αποκατάστασης σε όλη την Ελλάδα και να φτιαχτούν δημόσια κέντρα σε όλη τη χώρα με υψηλής ποιότητας και δωρεάν υπηρεσίες με βάση τις ανάγκες.
Καμία περικοπή σε επιδόματα και συντάξεις. Κανένα επίδομα αναπηρίας κάτω από 600 ευρώ. Επέκταση των επιδομάτων στις κατηγορίες που δεν παίρνουν.
Κάλυψη 100% από το κράτος όλων των αναγκών που προκύπτουν από την αναπηρία (εξετάσεις - φάρμακα - θεραπείες - υγειονομικό υλικό και τεχνολογικά βοηθήματα).
Δουλειά σε όλους τους ικανούς προς εργασία, ανάπηρους και χρονίως πάσχοντες με ευθύνη του κράτους με όρους και συνθήκες που επιβάλλονται από την αναπηρία.
Δείτε επίσης
-
Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις
Σχετικά άρθρα
