Επόμενη στάση...Ουγκάντα!
ΠΑΤΡΙΣ
Ξεκινούν για ένα όμορφο ταξίδι με αποσκευές γεμάτες αγάπη κι αλληλεγγύη-Μια αποστολή με "άρωμα" Μεσαράς
Ηράκλειο-Αθήνα-Κωνσταντινούπολη-Ρουάντα-Ουγκάντα. Για ένα ταξίδι εμπειρία ζωής ετοιμάζεται μια παρέα 13 Ηρακλειωτών,μεταξύ των οποίων κι αρκετοί Μεσαρίτες, που συγκέντρωσε χρήματα για να βοηθήσει στο χτίσιμο ενός σχολείου στην πόλη Bombo, προσφέροντας προμήθειες σε τρόφιμα, φάρμακα, σχολικά είδη και εξοπλισμό.
[Μια παρέα 13 Ηρακλειωτών που συγκέντρωσε χρήματα για να βοηθήσει στο χτίσιμο ενός σχολείου στην πόλη Bombo] Η αναχώρηση έχει προγραμματιστεί για τις 19 Φεβρουαρίου, όλοι έχουν κάνει τα απαραίτητα εμβόλια και ετοιμάζονται και ζήσουν για 2 εβδομάδες σε έναν κόσμο διαφορετικό από τον δικό μας, στον οποίο μπορούν να δώσουν κάτι σημαντικό.
Η οδοντίατρος Μαρία Παπουτσάκη μιλά στην “Π” για την αποστολή αυτή που όλοι περιμένουν με χαρά και μεγάλη ανυπομονησία.
“Όταν ήμουν ακόμη μαθήτρια του Δημοτικού, θυμάμαι μια συγκλονιστική για τα μάτια μου εικόνα -ματιά ενός μικρού παιδιού- σε μια διαφήμιση της Unisef στην κρατική τότε τηλεόραση.
Αυτά τα παιδάκια της τότε ηλικίας μου, ολόγυμνα μες στην ξεραΐλα και την ερημιά της Αφρικής με τις κοιλιές τους πρησμένες σαν έτοιμα να γεννήσουν το έκτρωμα του Πολέμου και της βαρβαρότητας με έριξαν στο κλάμα για καιρό.
Αυτά τα τεράστια μάτια τους υγρά και λυπημένα, μέσα σε ένα πρόσωπο βουλιαγμένο στην πείνα και την αρρώστια με τις μύγες να τα γυροφέρνουν ως το μοναδικό σημείο ζωής του κάδρου τους με έχουν στοιχειώσει.
Ακόμα και τώρα που το καταγράφω τα μάτια μου ξεχειλίζουν δάκρυα. Δάκρυα απ’ το ζουμί της ψυχής και της ύπαρξής μου. Δεν αντέχεται η οσμή αυτής της “απανθρωπίλας”. Πέρασαν τα χρόνια… και όντας φοιτήτρια είχα την ευκαιρία με τους “Γιατρούς χωρίς Σύνορα” να δράσω. Δεν το έκαμα τότε. Πέρασαν κι άλλα κι άλλα χρόνια…”
Μία πρόταση στην ακροθαλασσιά
“Το φετινό καλοκαίρι, σ’ ένα φιλικό σπίτι στην ακροθαλασσιά, μια φίλη γιατρός και κοσμογυρισμενη με ρωτά: “Θα έρθεις να πάμε στην Ουγκάντα;”. “Θα το ομολογήσω πως με τις παρούσες συνθήκες της ζωής μου μου φάνηκε “out of space” το σενάριο ενός τέτοιου ταξιδιού.
Όταν η φίλη μου εξήγησε ότι το ταξίδι θα είχε έναν “σκοπό”και δε θα ‘τανε ένα ταξίδι μόνο τουρισμού, κάτι με παρακίνησε… Και να, φτάσαμε στον Φεβρουάριο, έτοιμοι για μια άλλη εμπειρία ζωής!
Δεκατρείς άνθρωποι θα ταξιδέψουμε ως την Ουγκάντα για να ολοκληρωθεί ένα συγκεκριμένο έργο εκεί. Ήδη έχει αρχίσει να κτίζεται μια αίθουσα για τις ανάγκες ενός σχολείου στο Bombo της Ουγκάντας όπου θα προσφέρουμε προμήθειες σε τρόφιμα, φάρμακα, σχολικά είδη και εξοπλισμό.
Κύριος οργανωτής της προσπάθειας αυτής είναι ο Κωνσταντίνος Κολυμπιάκης, που με άλλη παρέα φίλων του επισκέφτηκε πέρυσι το συγκεκριμένο αυτό σχολείο στο Bombο και υποσχέθηκε στα παιδιά εκεί να επιστρέψει και να τα βοηθήσει όπως μπορεί. Χαίρομαι που μας έβαλε στη ρεαλιστική εκδοχή της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων”.
Ποιοι συμμετέχουν
“Πραγματικά είναι μία άμεση, ουσιαστική και καταλυτική δράση για τα παιδιά εκεί. Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της παρέας αυτής: Τον Κωνσταντίνο Κολυμπιανάκη, την Ειρήνη Αλεξανδράκη-Νικολούδη, την Πελαγία Κυριακάκη, την Άννα Φραγκάκη, τη Δώρα Αδρακτά, την Ανδριανή Αγγελιδάκη, τον Αντώνη Ρενιέρη, τον Δημήτρη Σφακιανάκη, την Τζέσικα Κολυμπιανάκη, τη Μαρία Καρτσώνη, τον Μακάριο Μαρματάκη και τη Βάλια Λασηθιωτάκη”.
“Θέλω να ευχαριστήσω” σημειώνει η Μαρία Παπουτσάκη, η οποία θα κάνει και τον οδοντιατρικό έλεγχο στα παιδιά του σχολείου “και την Αρχιεπισκοπή Κρήτης για τη συμπαράσταση αλλά και το σύνολο του έργου της. Και τέλος θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι βοήθησαν με την όποια προσφορά τους και την εμπιστοσύνη τους.
Χαίρομαι που οι συνάνθρωποί μας αναγνωρίζουν στα πρόσωπά μας την προσπάθεια να δώσουμε ό,τι μάς έδωσαν στα παιδιά εκεί. Μα πάνω από όλα να δώσουμε ελπίδα στα παιδιά του κόσμου και στους εαυτούς μας”.
Όσοι θέλουν τώρα να βοηθήσουν, μπορούν
Όσοι θέλουν τώρα να βοηθήσουν οικονομικά, μπορούν να το κάνουν. Το τηλέφωνο επικοινωνίας με τη Μαρία Παπουτσάκη είναι 6974 929 056.
ΠΑΤΡΙΣ
