Επιτραπέζια ελιά, ένας «εθνικός θησαυρός»

ΤΑΝΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ 13 May, 2016 ΓΝΩΜΕΣ

«Οταν γίνονταν οι διαπραγματεύσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τότε που αποφασιζόταν η Κοινή Αγροτική Πολιτική, συζητούσαν για το ελαιόλαδο.

Φυσικά, πρωτοστατούσαν οι Ιταλοί. Και όταν τελείωσε η συζήτηση, σηκώθηκαν να φύγουν οι παριστάμενοι. Και τότε ένας Ελληνας γεωπόνος τούς σταμάτησε, λέγοντας “τις επιτραπέζιες ελιές τις ξεχάσαμε. Και εμείς εδώ στην Ελλάδα τις ξεχνάμε, ίσως γιατί ο κλάδος είναι κυρίως εξαγωγικός...”». Με αυτά τα λόγια, ο Γιώργος Ντούτσιας, βιοκαλλιεργητής από τη Φθιώτιδα, ξεκίνησε χθες την ομιλία του για τη σύσταση της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Επιτραπέζιας Ελιάς (ΔΟΕΠΕΛ), της οποίας είναι πρόεδρος. Στην οργάνωση συμμετέχουν τόσο ο τομέας της παραγωγής με ομάδες παραγωγών και συνεταιρισμούς, όσο και η μεταποίηση, η οποία περιλαμβάνει τις οργανωμένες μονάδες επεξεργασίας, μεταποίησης, τυποποίησης, συσκευασίας και εμπορίας του προϊόντος. Συστήθηκε στην προσπάθεια να υπάρχει ένας εξιδικευμένος θεσμικός φορέας, ο οποίος θα μπορεί να εκπροσωπεί όλους τους εμπλεκομένους, ενώ παράλληλα θα λύσει προβλήματα και θα υπερασπιστεί το προϊόν εκτός αλλά και εντός Ελλάδος. «Γιατί μπορεί να μιλάμε συνέχεια για αγροτική παραγωγή που μπορεί να φέρει την ανάπτυξη, αλλά δεν αρκεί μόνο να παράγουμε, πρέπει να φτιάχνουμε γεωργικά προϊόντα που θα έχουν προστιθέμενη αξία, πρωτότυπα προϊόντα», προσέθεσε ο Κλέαρχος Σαραντίδης, γενικός διευθυντής του αγροτικού Συνεταιρισμού Καβάλας, που παράγει επιτραπέζιες ελιές.

«Η επιτραπέζια ελιά μοιάζει λίγο με το κρασί», προσέθεσε, «χρειάζεται να ζυμωθεί και να ωριμάσει για να αποκτήσει αυτό το προϊόν τα ιδιαίτερα, διαφορετικά οργανοληπτικά του χαρακτηριστικά».

Η επιτραπέζια ελιά αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους κλάδους της εξαγωγικής οικονομίας στην Ελλάδα σήμερα, φέρνοντας στη χώρα 450 εκατ. ευρώ, όσα και οι εξαγωγές ενός άλλου προϊόντος «πολύ περισσότερο γνωστού, της φέτας». Το 80% της εγχώριας παραγωγής των τριών ποικιλιών επιτραπέζιας ελιάς, οι πράσινες Χαλκιδικής, οι Καλαμών και η κονσερβοελιά, εξάγονται, καθώς η Ελλάδα είναι η δεύτερη εξαγωγική χώρα στον κλάδο, παγκοσμίως, και δίνει το 8% της παγκόσμιας παραγωγής ελιάς για το τραπέζι.

Μάλιστα, από το 2005 έως και σήμερα ο κλάδος έχει διπλασιάσει το μέγεθος των εξαγωγών του, στέλνοντας στο εξωτερικό 170.000 τόνους σε περισσότερες από 100 χώρες, σε σύνολο παραγωγής 200.000 τόνων. Ετσι, η επιτραπέζια ελιά, την οποία καλλιεργούν 62.000 παραγωγοί και μεταποιούν, συσκευάζουν και εμπορεύονται 100 επιχειρήσεις, αποτελεί το 9,2% των εξαγωγών ελληνικών αγροτικών προϊόντων.

Ο κ. Γιώργος Ντούτσιας αποκαλεί την επιτραπέζια ελιά «εθνικό θησαυρό», τονίζοντας με νόημα ότι το ελαιόλαδο, για το οποίο συνέχεια μιλάμε, το παράγουμε κυρίως για εσωτερική κατανάλωση.

kathimerini.gr