Δεν είναι απλώς μια φασόλα, είναι μια τουρκοφασόλα!
Ένα είδος φασολιού, που δεν το ξέρει η ευρύτερη Ελλάδα, όμως στην Κρήτη είναι γνωστό από αειμνήστων χρόνων, είναι ένα σπάνιο είδος, που στα χωριά μας το είδος αυτό τις λέμε «τουρκοφασόλες»!
Σε άλλα μέρη της Κρήτης τις λένε και «αζωγυροφασόλες ή «ατζιγκανοφασόλες».
Έχει πολλούς φανατικούς το είδος αυτό, άλλα έχει και άλλους που δηλώνουν ότι δεν τους αρέσει η γεύση της φασόλας αυτής, γιατί λέει μυρίζει ..τουρκιά!
«Βγάνει μια τουρκιά και για αυτό δε μ αρέσει»μου έλεγε μια θειά μου!
Εμένα πάντως είναι αγαπημένα μου, τα φαγητά που τα συνοδεύουν οι φασόλες αυτές, μαζί με πατάτες και κολοκυθάκια!
Τέλειο φασόλι και για κόκορα γιαχνί είτε με κατσικάκι κλπ.
Τη «φασόλα» αύτη, την δοκίμασα και ομελέτα, αφού την έβρασα πρώτα. Και πάλι ήταν τέλεια!
Εμένα πάντως μου μυρίζει Ελλάδα και όχι Τουρκία!
Η τουρκοφασολιά γίνεται φυτό τεράστιο πολλές φορές, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία!
Φυτεύεται το Καλικαίρι, και κρατάει όλο το Χειμώνα, μέχρι να πλακώσουν τα πολλά κρύα.
Φτάνει ένα μονάχα φυτό, για να γεμίσει δύο τρία πιάτα!
Το ιδιαίτερο φασόλι αυτό, το μάθαμε από τους παππούδες μας, και εκεί στα σπίτια τους το πρωτογευτήκαμε!
Ένα πιατάκι γιαχνί τουρκοφασόλες, επάνω στον σοφρά της γιαγιάς, και εμείς τα παιδιά καθισμένοι στα σκαμνάκια κάτω από το χαμηλοτάβανο πετρόχτιστο.
Η μάνα όμως κι ο πατέρας στο σπίτι, τις τουρκοφασόλες με κατσικάκι, τις είχαν πάντα στο μενού, και τις συνόδευαν άριστα με το κόκκινο κρασάκι από το βαρέλι, πραγματικό νέκταρ! Να μην πω και για το φρέσκο φτάζυμο ψωμί.
Ευτυχώς το είδος αυτό, οι παλιές γυναίκες δεν άφησαν να χαθεί και έτσι υπάρχει ακόμα σε πολλά σπίτια στα χωριά της Μεσαράς. Μάλιστα σε δυο είδη, εκείνες με τον καφέ και εκείνες με τον μαύρο σπόρο.
Έτσι, οι φίλοι του είδους δεν θα στερηθούν αυτό το σπάνιο είδος, που σε μας φέρνει και παλιά συναισθήματα!
Κείμενο - Φώτο: Γεώργιος Μ. Χουστουλάκης
Δείτε επίσης
-
Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις