Γνώμες

«Βόμβα» το δημογραφικό

ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΣ 29 March, 2016 ΓΝΩΜΕΣ

Τα τελευταία στοιχεία για το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι περισσότερο από ανησυχητικά.

Οι γεννήσεις μειώνονται διαρκώς, μόλις στις 92.148 το 2014, ενώ το 2013 ήταν 94.134 και τα προηγούμενα χρόνια σταθερά πάνω από τις 100.000. Αντίστροφα οι θάνατοι αυξάνονται ολοένα, στις 113.740 το 2014 έναντι 111.794 το 2013 και ακόμη λιγότερων παλιότερα, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο πληθυσμός με επιταχυνόμενους ρυθμούς, αν λάβουμε υπόψη και τη μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό (106.804 μέσα στο 2014).

Οι πληθυσμιακές αυτές τάσεις όχι μόνο υπονομεύουν κάθε προοπτική για μακροπρόθεσμη και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη της χώρας αλλά και δημιουργούν ερωτηματικά για το μέλλον του Eλληνισμού. Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια επιδείνωσαν δραματικά το πρόβλημα, αφού περιορίσθηκαν οι κοινωνικές παροχές, φοροαπαλλαγές και άλλα κίνητρα για τις οικογένειες με παιδιά και από την άλλη πλευρά υποβαθμίσθηκε το δημόσιο σύστημα υπηρεσιών υγείας με συνέπεια την αύξηση της θνησιμότητας. Χρειάζεται άμεση αντίδραση από την πλευρά της πολιτείας, προκειμένου να ανακοπεί ο εξελισσόμενος σε αργό γύρισμα πληθυσμιακός όλεθρος. Η επικείμενη νέα ασφαλιστική και φορολογική μεταρρύθμιση πρέπει να αποτελέσει την έναρξη μιας μεγάλης στροφής, με την ουσιαστική διαφοροποίηση της μεταχείρισης των ασφαλισμένων και φορολογουμένων με τέκνα ή χωρίς. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο άτεκνος επωφελείται για τον εαυτό του από το σύνολο του εισοδήματος που του απομένει διαθέσιμο ύστερα από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, ενώ όποιος έχει ένα ή περισσότερα (ιδίως ανήλικα) τέκνα διαθέτει μεγάλο (ενίοτε το μεγαλύτερο) μέρος του δικού του εισοδήματος για εκείνα. Συνεπώς η επιβολή κοινών συντελεστών υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών και η πρόβλεψη ασήμαντων μόνο φορολογικών ελαφρύνσεων για τους γονείς συνιστά μείζονα αδικία.

Πέρα από το δημογραφικό, άμεση και επιτακτική είναι η ανάγκη για μια ενεργητική πολιτική αύξησης της απασχόλησης, προκειμένου να αναχαιτισθεί το διογκούμενο ρεύμα μετανάστευσης των Ελλήνων στο εξωτερικό. Αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία προσφέρει περίπου 3,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, δηλαδή απασχολείται ενεργά περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού. Αντίθετα π.χ. στη γειτονική μας Ιταλία, με ποσοστό ανεργίας περί το 11%, υπάρχουν περίπου 30 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, δηλαδή απασχολείται ενεργά ο μισός περίπου πληθυσμός. Επομένως ακόμη και αν η τρομακτικά υψηλή ανεργία στη χώρα μας εξαλειφόταν ολοκληρωτικά και όλοι οι (περίπου 1,2 εκατομμύρια) δηλωμένοι άνεργοι εύρισκαν εργασία, και πάλι ο ενεργά απασχολούμενος πληθυσμός ως ποσοστό του συνόλου θα ήταν περίπου 45%, δηλαδή θα υπολειπόταν ουσιωδώς από τα ιταλικά επίπεδα. Χρειάζεται δράση πριν να είναι πολύ αργά.