Ανείπωτη τραγωδία στον Νέο Κόσμο: Βουτιά θανάτου για μητέρα και το παιδί της
Μια τραγωδία σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης στον Νέο Κόσμο.
Αυτόπτης μάρτυρας ειδοποίησε την αστυνομία ότι μια γυναίκα μαζί με το παιδί της έπεσαν από τον 5ο όροφο πολυκατοικίας επί τος οδού Κατσαντώνη, στον αριθμό 10.
Οι διασώστες που έσπευσαν στο σημείο, βρήκαν νεκρή τόσο τη μητέρα όσο και το παιδί. Οι σοροί τους μεταφέρονται σε νοσοκομεία για να διαπιστωθεί και επίσημα ο θάνατος τους.
Το χρόνικό της τραγωδίας-Τι αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες
Συγκλονίζουν όσα περιγράφουν οι αυτόπτες μάρτυρες της τραγωδίας στο κέντρο της Αθήνας όταν μητέρα έπεσε από μπαλκόνι του πέμπτου ορόφου, αφού πρώτα είχε ρίξει στο κενό το τετράχρονο κοριτσάκι της.
Την ώρα της τραγωδίας ο σύζυγος προσπαθούσε να μπει στο διαμέρισμα αλλά δεν τα κατάφερε αφού η πόρτα ήταν κλειδωμένη.
Το πεντάχρονο κοριτσάκι διακομίστηκε στο νοσοκομείο Παίδων «Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού» με σφυγμό αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε και άφησε την τελευταία του πνοή.
Το νοσοκομείο σε επίσημο ανακοινωθέν του αναφέρει τα εξής:
"Κορίτσι ηλικίας 4,5 ετών διακομίστηκε με το ΕΚΑΒ στα ΤΕΠ του Γ.Ν.Π.Α «Π. & Α. Κυριακού» στις 17:00, διασωληνωμένο από το πλήρωμα του ΕΚΑΒ, άσφυγμο με κόρες σε μυδρίαση υπό καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Έγινε προχωρημένη καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση χωρίς αποτέλεσμα. Δηλωθείσα ώρα θανάτου 17:40."
Αυτόπτης μάρτυρας του αδιανόητου περιστατικού περιέγραψε στο protothema.gr το περιστατικό: «Άκουσα φωνές μωρού, κλάματα. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα να κρατάει το μωρό έξω από τα κάγκελα. Σάστισα, κοίταγα και λέω: τι κάνετε; Δεν μου μίλαγε, της είπα πείτε μου τι κάνετε. Μου λέει: Εσείς τι θέλετε; Της απάντησα: τι κάνετε εκεί με το μωρό;
Το μωρό φώναζε: θέλω τον μπαμπά μου και της λέω γιατί έχετε το παιδάκι έξω από τα κάγκελα; Μου απάντησε: δεν βλέπετε καλά, δεν έχω το μωρό έξω από τα κάγκελα. Της είπα: Μα βλέπω το κορμάκι του έξω από τα κάγκελα. Μου λέει όχι. Γυρίζω στον μεγάλο μου το γιο και του λέω: αγόρι μου είναι το μωρό έξω από τα κάγκελα το μωρό; Μου λέει: ναι μαμά. Εκείνη την ώρα το πετάει. Δεν το είδα να πέφτει, γύρισα το κεφάλι της μικρής μου της κόρης για να μην το δει, δεν ξέρω αν το είδε ο μεγάλος, άρχισα και φώναζα.
Έκρυψα τα παιδιά στη γωνία για να μην δουν το υπόλοιπο και την είδα με το ένα πόδι έξω από τα κάγκελα. Της φώναζα: σε παρακαλώ μην το κάνεις, μην πηδήξεις, πες μου πως μπορώ να σε βοηθήσω, τι θες να κάνω. Μου λέει: δεν μπορείς να κάνεις κάτι εσύ. Πήδηξε και αυτή…»