Υποκρισία ή διαπίστωση;
Άκουσα σε μέσο ενημέρωσης ότι «το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών δεν είναι κουτσομπολιό» προφανώς με την έννοια ότι δεν είναι κάτι εύκολο.
Απαιτείται σεβασμός, ενδείξεις, αποδείξεις, επιβεβαίωση και υπογραφή του δικαιούχου ώστε να προβούν οι αρχές που ενδιαφέρονται, στο άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών.
Όμως γιατί, αναρωτιέμαι, ο λαός ταλαιπωρείται δίχως να έχει αντίλογο τις περισσότερες φορές και πηγαίνοντας κάποιος να κάνει ανάληψη των ελάχιστων χρημάτων από τον τραπεζικό του λογαριασμό βρίσκεται έκπληκτος μπροστά σ’ ένα μηδενικό λογαριασμό, γιατί κρίθηκε και θεωρήθηκε δίκαιο ν’ αφαιρεθεί το οποιοδήποτε ποσό του δικαιούχου δίχως την έγκρισή του για χρέη προς το δημόσιο ή κάτι άλλο!
Δύο μέτρα λοιπόν και δύο σταθμά; Τι συμβαίνει στ’ αλήθεια σ’ αυτή τη χώρα;
Υπάρχουν δύο ειδών πολίτες; Δεν είμαστε όλοι ίσοι όπως καθαρά λέει και το άρθρο του Συντάγματος;
Αναρωτηθείτε κι εσείς με τη σειρά σας!
Τάδε έφη
«Ο Φαίστιος»