Θωμάς Βενάκης: Ενας διδάκτορας Χημείας με φωνή μαγική...
O Θωμάς Βενάκης είναι ένας άνθρωπος που προτίμησε αντί για την ακαδημαϊκή καριέρα για να υπηρετήσει τη μουσική. Είναι μια προσωπικότητα με βιβλική μορφή και φωνή μαγική!
Η πρώτη εντύπωση όταν τον συναντήσεις είναι η αίσθηση ότι βρίσκεται μπροστά σου ένας γνήσιος Κρητίκαρος που δεν διστάζει να διασχίζει το Ρέθυμνο καμαρώνοντας με το βουργιάλι του, το πυκνό σγουρό μαλλί του να ανεμίζει και το κλαράκι το βασιλικό στο αυτί να σε γεμίζει ευωδιά κρητικής αυλής
Ποιος να φανταστεί ότι αυτός ο αντάρτης της παράδοσης, που επιμένει στο πολυτονικό ότι κι ας λένε οι άλλοι κατέχει διδακτορικό στη Χημεία και θα μπορούσε να μείνει στη Ζυρίχη που έκανε το μεταπτυχιακό του και να έχει μια λαμπρή καριέρα. Αυτός όμως προτίμησε το Ζουρίδι που γεννήθηκε και την αυλή που ο πατέρας του, ο Βενοσήφης με τ’ όνομα, γέμιζε με το τραγούδι του μέχρι τα 96 του χρόνια.
Διαβάστε τι αναφέρει ο ίδιος:
«Γεννήθηκα, στό χωριό Ζουρίδι τῆς ἐπαρχίας Ρεθύμνης στήν Κρήτη. Ἀναθράφηκα κυριολεκτικά μέ τόν Ἐρωτόκριτο καί τό Ριζίτικο τραγούδι, πού τραγουδοῦσε ὁ Μέγας Δάσκαλός μου καί Ἄρχοντας Πατέρας μου. Μεγάλωσα καί θέριεψα μέ τά ἀρχέγονα καί αἰώνια ἀκούσματα ἀπό τήν ἀρχαγγελική φωνή του καί τό λυρικό του λόγο. Μετά τά φτωχικά γυμνασιακά μου χρόνια καί τά ἐπίσης φτωχικά φοιτητικά μου χρόνια στό τμῆμα Χημικῶν τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν, συνέχισα μεταπτυχιακές σπουδές στό Πανεπιστήμιο Ζυρίχης μέ τήν ἀπόκτηση τοῦ Διδακτορικοῦ μου στή Χημεία. Στά 34 χρόνια τῆς ἐκπαιδευτικῆς-παιδαγωγικῆς πορείας μου, στάθηκα μέ σεβασμό στό λειτούργημά μου καί προσπάθησα «.. .νά δώσω φῶς ἀπό τή φλόγα μου κι ἄς εἶμαι ἕνα ταπεινό λυχνάρι ». Σέ κάποια χρονική στιγμή ἔγραψα τό παρακάτω τραγούδι σάν παραίνεση- παρακαταθήκη στούς μαθητές μου πού τό ἑρμηνεύω δανειζόμενος τό σκοπό γνωστοῦ ριζίτικου σέ δίσκο ἀκτῖνας πού θά κυκλοφορήσει:
Εἶναι ἡ στιγμή τοῦ ἀποχωρισμοῦ δασκάλου καί μαθητή:
«Ἐδά στά ξεχωρίσματα, ἐτούτηνέ τήν ὥρα
πές μου, νά ζήσεις, Δάσκαλε, ἴντα μου παραγγέλνεις.
Νιέ μου ἀκριβέ, τή νιότη σου πολλά νά τήν προσέχεις,
καί κάλλιο τόν ἀνήφορο στό διάβα σου νά παίρνεις.
Τσή κορυφῆς τό φτάξιμο πολλούς ἔχει τσί κόπους,
μά σά θά φτάξεις, χαίρεται καί ἀναγαλλιάζει ὁ νοῦς σου.
Στή ΛΕΥΤΕΡΙΑ καί στήν ΤΙΜΗ νά ζήσεις τή ζωή σου»
Δεύτερος, καλός Δάσκαλος μου, ἦταν ὁ Μεγάλος Σίμων Καράς τοῦ ὁποίου ὑπῆρξα μαθητής καί στόν ὁποῖο ἀφιερώνω τόν πρῶτο μου δίσκο ἀκτῖνας (CD) μέ τίτλο «ΡΟΥΜΠΙΝΙ ΚΑΙ ΖΑΦΕΙΡΙ ΜΟΥ» Μικρασιάτικα τραγούδια.
Τώρα εἶμαι συνταξιοῦχος ἐκπαιδευτικός. Ἀποτέλεσμα τῆς Ἰσόβιας Σπουδῆς καί Ἐρευνᾶς μου στή Μουσική εἶναι τά Μουσικά Ἔργα (CD) πού ἔχω ἑτοιμάσει γιά ἔκδοση καί πού ἄν βρεθούν χορηγοί εἶμαι ἕτοιμος νά ἐκδώσω».