Τοπικά νέα

Θέμα mesaralive.gr: Μια φωτογραφία που μας γέμισε υπερηφάνεια (φωτο)

26 March, 2019 ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑΑΡΘΡΑ

Θέμα mesaralive.gr: Μια φωτογραφία που μας γέμισε υπερηφάνεια (φωτο)

Το όνομα του και η δράση του για την απελευθέρωση της πατρίδας έχει μείνει άσβεστο στη μνήμη όλων....

Ο λόγος για το Μιχαήλ Κόρακα, οι φωτογραφίες του οποίου κοσμούν και το μουσείο που λειτουργει στο χώρο της Μονής Αρκαδίου στο Ρέθυμνο. Εκεί ανάμεσα σε όλες τις εικόνες των ηρώων απο το νησι και όχι μόνο, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την πατρίδα, το βλέμμα μας έπεσε στο Μεσαρίτη οπλαρχηγό!

Ο Μιχαήλ Κόρακας ( Πόμπια Ηρακλείου, 1797 - 7 Σεπτεμβρίου 1882 ) γεννήθηκε στην Πόμπια της Μεσσαράς το 1797 ως Μιχάλης Καρούζος. Σε ηλικία 18 ετών σκότωσε τον Αγά Αλήκο και κατόπιν αγωνίστηκε στην Κρητική Επανάσταση του 1821.

Το 1827 με πειρατικό πλοίο και ορμητήριο την Κάρπαθο, πολέμησε τον αιγυπτιακό και οθωμανικό στόλο. Το 1828, συνέχισε τον αγώνα στην Πελοπόννησο και τιμήθηκε με το βαθμό του λοχαγού και το χάλκινο σταυρό του Φοίνικα. Επέστρεψε με τιμές στην Κρήτη το 1834 και πήρε μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1841, στην Κρητική Επανάσταση του 1858 και στην Κρητική Επανάσταση του 1866, πολεμώντας ενάντια σε πολυάριθμες οθωμανικές δυνάμεις. Κήρυξε την επανάσταση του 1878 και κατόπιν τιμήθηκε από το βασιλιά Γεώργιο στην Αθήνα και τον πατριάρχη Αλεξάνδρειας.

Πέθανε στην Πόμπια το Σεπτέμβριο του 1882. Άγαλμα του είναι τοποθετημένο στην Χανιώπορτα έξω από τα τείχη του Χάνδακα.

H δραση του

Ο Κόρακας περιβάλλεται από πλήθος παλικαριών όπου για το κάθε ένα έγραψε την δική του ιστορία. Οι σπουδαιότεροι από αυτούς ήταν ο Τσακίρης ,ο Χουλάκης ,ο Αστρινός , ο Πετρογιάννης ,οΤσικριτζής ,ο Τυλιανάκης ,ο Μαστραχάς και πολλοί άλλοι.

Το 1826 τραυματίζεται ελαφρά στη μάχη της Μαλάξας. Το ίδιο έτος τον βρίσκουμε στην πολιορκία της Ακροπόλεως με τον Καραϊσκάκη. Το 1827 έρχεται στην Κάρπαθο και στην Κάσο.Εκει με 69 κρητικούς Κάσιους και Καρπάθιους εξοπλίζει 3 μικρά πλοιάρια και πολέμησε κατά των τούρκων και των Αιγυπτίων στην περιοχή του Κρητικού και Λυβικού Πελάγους.

Επιστρέφει στην Κρήτη και συνεχίζει τον αγώνα μέχρι το 1828. Τοτε επιστρέφει στην Κάρπαθο και από κει στη Νάξο. Απο την Νάξο έρχεται στην Πελοπόννησο ,λαμβάνει μέρος στη μάχη του Νεοκάστρου όπου διακρίθηκε για την πολεμική του δράση.

Στο Άργος συγκέντρωσε Κρητικούς που βρίσκονταν στην Πελοπόννησο και υπό τον Καλλέργη συνετέλεσε στην καταστολή της στάσεως του Γιατράκου. Μετά την αποκατάσταση της τάξεως του δίδεται ο βαθμός του λοχαγού και 100 στρέμματα γης εκλεκτής εις την πρόνοια του Ναυπλιου.

Το 1834 τα εγκαταλείπει όλα και επιστρέφει στην Κρήτη όπου έλαβε μέρος στις επαναστάσεις του 1841 και 1858. Πραγματική εποποιία της Κρήτης είναι η μεγάλη επανάσταση του 1866-69. Τότε έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο ως Γενικός Αρχηγός των 125 ανατολικών επαρχιών. Είναι τόση η αφοσίωση ο σεβασμός η αγάπη και η απεριόριστη εμπιστοσύνη των παλικαριών του προς τον αρχηγό τους που όλοι τον αποκαλούν Πατέρα.

Ο ρωσσοτουρκικός πόλεμος (1877-78) ξεσήκωσε πάλι την Κρήτη. Ο Κόρακας είναι πια γέρος 81 ετών. Τα χρόνια όμως δεν τον εμποδίζουν να τεθεί επικεφαλής του αγώνα στο νομό Ηρακλείου. Με την επέμβαση των ευρωπαϊκών δυνάμεων παραχωρούνται στην Κρήτη τα προνομία τη Χαλέπας και οι Κρητικοί ησυχάζουν για μερικά χρόνια.

Μετά το τέλος της επαναστάσεως επανήλθε στην Αθήνα όπου και τιμήθηκε από ιδιαιτέρως από τον Βασιλέα Γεώργιο τον Α’. Του δίδεται σύνταξη 10 εικοσίφραγκων και του παραχωρείται έκταση 15 περίπου στρεμμάτων.

Λίγα χρόνια αργότερα τα παρατάει όλα και επιστρέφει στο χωριό του όπου και πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 1882 σε ηλικία 85 ετών.

Ο τάφος του σεμνός και απέριττος βρίσκεται στην πλατειά του χωριού Πόμπια παραπλεύρως της εκκλησίας του Αγ. Γεωργίου και του Ηρώου. Επί του τάφου υπάρχει η επιγραφή:

«έπρεπε στην ψηλότερη κορφή του Ψηλορείτη
το μνήμα του να γίνει
και να αφήσουν ανοιχτή πολεμική θυρίδα
τη νύχτα να σηκώνεται τον ύπνο του ν’αφήνει
και να φυλάει και νεκρός ακόμη την πατρίδα»