Σε κόντρα ρόλο!
Το θέατρο σύμφωνα με την άποψη πολλών μάς βοηθάει ν’ αναλύσουμε την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα ζοφερή, γεμάτη αμφισβητήσεις και αβέβαιη που κυλάει σε κινούμενη άμμο επί σειρά ετών!
Δανείζομαι λοιπόν την ορολογία «κόντρα ρόλος» και την τοποθετώ στην ελληνική κοινωνία ως το μεγάλο θεατρικό σκηνικό και ο λαός εκείνος που καλείται να υποδυθεί κόντρα ρόλους! Το λέω αυτό γιατί σε μια χώρα γεμάτη φως δεν μπορούν οι κάτοικοι να είναι κατηφείς. Η αισιοδοξία που φέρει επακολουθητικά το άπλετο φως σε καταγάλανο ουρανό και σε υπέροχες θάλασσες είναι κυρίαρχο συναίσθημα! Όμως, τα τελευταία δέκα χρόνια καλείται κυρίως ακούσια, να υποδυθεί κόντρα ρόλο!
Η κατήφεια, η θλίψη, η απάντηση στο πώς είσαι σήμερα; -όχι και τόσο καλά – έγιναν τόσο δυνατά συναισθήματα που περιγράφουν την συναισθηματική πραγματικότητα ενός λαού γεννημένου στο Απολλώνιο φως!
Τη θέση του χαμόγελου πήρε το παράπονο, την ευχάριστη διάθεση πήρε η εσωστρέφεια, την δημιουργικότητα η αδράνεια ενισχυμένη με τον εγκλεισμό λόγω Κορωνοϊού! Την δυναμικότητα, αυτοπεποίθηση πήραν η αμφισβήτηση, η αβεβαιότητα κι όλα τα στερητικά – α - στην παρέα των αλλοτινών όμορφων λέξεων.
Σ ΄αυτήν την χώρα, σ’ αυτόν τον τόπο του Ομήρου που «φυλές μελισσών εκουβάλησαν το χρυσάφι του ήλιου στους μικρούς μελισσόκηπους» βασιλεύει η σιωπή των αμνών που ανυποψίαστοι οδηγούνται επί σειρά ετών στην υπέρτατη θυσία!
Εύα Καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”].
_59_33_76_c1.jpg)
