Αρθρογραφία

Πυρηνικά: Τι θα συμβεί αν εκραγούν όλα ταυτόχρονα;

09 May, 2022 ΑΡΘΡΑ

Πυρηνικά: Τι θα συμβεί αν εκραγούν όλα ταυτόχρονα;

Μια… ενδιαφέρουσα ερώτηση επιχείρησε να απαντήσει σε πρόσφατο άρθρο του το Indy100: Τι θα συνέβαινε αν όλα τα πυρηνικά του πλανήτη εγκρήγνυντο ταυτόχρονα;

Αν και το ερώτημα μοιάζει – και μάλλον είναι – θεότρελο, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία δε λέει να κοπάσει, οι φόβοι πυρηνικού πολέμου αυξάνονται. Άλλωστε, ο ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, έχει προειδοποιήσει εξ αρχής τους παγκόσμιους ηγέτες ότι η εμπλοκή τους θα είχε καταστροφικές συνέπειες λέγοντας: «αν παρέμβετε θα αντιμετωπίσετε συνέπειες βαρύτερες από ό,τι έχουν υπάρξει ποτέ στην ιστορία».

Διαβάστε επίσης: Το «τρομακτικό» χρέος του Βλαντίμιρ Πούτιν προς τον Κιμ Γιονγκ Ουν – Διπλή πυρηνική απειλή

Έκτοτε, οι πυρηνικές απειλές επαναλαμβάνονται διαρκώς.

Όμως τι θα συνέβαινε αν όλες οι πυρηνικές βόμβες του πλανήτη ενεργοποιούνταν ταυτόχρονα; Σύμφωνα με το Kurzgesagt, ένα κανάλι του YouTube που αναλύει διάφορα ζητήματα επιστημονικής φύσης, οι επιπτώσεις θα ήταν τεράστιες – και στο σύνολό τους τρομακτικές.

Συγκεκριμένα:

Μέχρι το 2019, στον πλανήτη υπήρχαν περίπου 15.000 πυρηνικά όπλα.
Απαιτούνται μόλις τρεις πυρηνικές κεφαλές για να καταστρέψουν μια από τις 4.500 πόλεις της Γης, δηλαδή συνολικά 13.500, πράγμα που σημαίνει ότι… περισσεύουν και 1.500.
15.000 πυρηνικές βόμβες έχουν την ίδια ισχύ με 3 δισ. τόνους ΤΝΤ και 15 φορές περισσότερη ενέργεια από το ηφαίστειο Κρακατόα, που είχε δώσει την ισχυρότερη ηφαιστειακή έκρηξη στην ιστορία του πλανήτη.
Όταν εκραγούν, μπορούν να προκαλέσουν ωστικό κύμα που θα εξαφανίσει τα πάντα σε ακτίνα 3.000 χιλιομέτρων.
Η έκρηξη θα ακουγόταν σε όλο τον κόσμο και το ωστικό κύμα θα κυκλοφορούσε γύρω από τον πλανήτη για εβδομάδες ολόκληρες.
Το μανιτάρι θα έφτανε μέχρι την άκρη της ατμόσφαιρας της Γης και κοντά στο διάστημα.
Αν τα πυρηνικά έπεφταν στη ζούγκλα του Αμαζονίου, θα μπορούσαν να προκαλέσουν πυρκαγιά τόσο ισχυρή, ώστε να «καταπιεί» ολόκληρη την ήπειρο.
Η ραδιενέργεια θα σκότωνε τα πάντα εντός της ακτίνας της έκρηξης, και θα καθιστούσε μη κατοικίσιμα εκατοντάδες χιλιόμετρα γύρω της.
Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου θα καταστρεφόταν εντελώς και το περιβάλλον σε όλο τον κόσμο θα ήταν πλέον εξαιρετικά ραδιενεργό, εξαλείφοντας την ανθρωπότητα.

Δυστυχώς, δεν είναι αυτό το χειρότερο σενάριο. Αν οι άνθρωποι κατάφερναν να εξορύξουν όλο το ουράνιο του πλανήτη και να το αξιοποιήσουν για την κατασκευή βομβών, η έκβαση θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο καταστροφική.

Πιστεύεται ότι στη Γη υπάρχουν 35 εκατ. τόνοι ουρανιού – ποσότητα επαρκής για την κατασκευή 10 δισ. βομβών με ισχύ αντίστοιχη με εκείνη που χτύπησε τη Χιροσίμα.
Για άλλη μια φορά, αν οι βόμβες αυτές έπεφταν στη ζούγκλα του Αμαζονίου, η έκρηξη θα ήταν ορατή στη μισή Νότια Αμερική.
Θα δημιουργούσε κρατήρα 100 χιλιομέτρων, ενώ τα ερείπια θα εκτοξεύονταν τόσο μακριά, ώστε να καταλήξουν στο διάστημα.
Θα σκότωνε τα περισσότερα μεγάλα ζώα και θα προκαλούσε πυροθύελλες σε όλο τον πλανήτη, όπως επίσης και μεγαλύτερους σεισμούς από ό,τι έχουν καταγραφεί στην ιστορία, οι οποίοι θα ισοπέδωναν πόλεις ολόκληρες.
Ένα σύννεφο στάχτης θα κάλυπτε τον πλανήτη και δεν θα επέτρεπε στην ηλιακή ακτινοβολία να φτάσει στην επιφάνεια. Έτσι, θα προκαλούνταν ένας παγκόσμιος χειμώνας, με θερμοκρασίες υπό του μηδενός που θα επέμεναν για δεκαετίες.
Όλα τα είδη ζωής θα εξαφανίζονταν από τον πλανήτη. Ακόμη και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός θα καταστρεφόταν από τα ερείπια που θα εκτοξεύονταν στο διάστημα. Ο μόνος τρόπος να παρατείνει κανείς την επιβίωσή του, θα ήταν με το να μείνει κάτω από το έδαφος ή κάτω από το νερό για όσο καιρό του επιτρέπουν οι προμήθειές του.
Θα χρειάζονταν εκατομμύρια χρόνια για την επανεμφάνιση οποιουδήποτε είδους ζωής στον πλανήτη.