Ο Αύγουστος είναι εδω!
Καλό μήνα!
Ο μήνας Αύγουστος χρωστάει το όνομά του στο Ρωμαίο αυτοκράτορα Οκταβιανό Αύγουστο. Όπως ο Οκταβιανός Αύγουστος διαδέχτηκε στην κεφαλή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας τον Ιούλιο Καίσαρα έτσι και ο μήνας Αύγουστος διαδέχεται κάθε χρόνο τον μήνα Ιούλιο. Το 40 π.Χ. ο Οκταβιανός πρόσθεσε αυθαίρετα μια επιπλέον ημέρα στον Αύγουστο, την οποία απέσπασε από τον Φεβρουάριο ώστε να μη στερεί σε διάρκεια από τον Ιούλιο (θέμα τιμής έναντι του Ιουλίου Καίσαρα). Έτσι ο Αύγουστος έχει τώρα 31 και ο Φλεβάρης 28 ημέρες (Κουτσοφλέβαρος).
Ολόκληρος ο Αύγουστος είναι αφιερωμένος στην Παναγία με τις παρακλήσεις, τη νηστεία, τη Κοίμησή της, τα Μεθεόρτια, τα Εννιάμερα και με την κατάθεση της Αγίας Ζώνης στις 31 Αυγούστου, οπότε τελειώνει το εκκλησιαστικό έτος. Αυτός είναι ο μήνας που τρέφει τους έντεκα, γιατί είναι η εποχή όπου όλα είναι σε αφθονία: σιτάρι, καλαμπόκι, η σταφίδα τα σύκα, τα καρύδια, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα σταφύλια κλπ.
Εκ του λόγου αυτού ο Αύγουστος έχει τις λαϊκές ονομασίες: Συκολόγος, Πενταφάς (επειδή τρώνε πέντε φορές την ημέρα),Τραπεζοφόρος, και Δριμάρης από τις «δρίμες» ή «δρίματα» όπως ονομάζονται οι πρώτες ημέρες του μήνα.
Παροιμίες για τον Αύγουστο:
Διακρίνουμε δύο μεγάλες κατηγορίες παροιμιών σχετικά με τον Αύγουστο σύμφωνα με τον Ν. Πολίτη: τις παροιμίες που λένε πόσο καλός είναι («Αύγουστε καλέ μου μήνα νάσουν δυο φορές το χρόνο»), και τις άλλες που συνδέουν το μήνα αυτό με την αρχή του χειμώνα («από Αύγουστο χειμώνα, κι από Μάρτη καλοκαίρι», ή «ο Αύγουστος επλάκωσε, η άκρα του χειμώνα»).
Βέβαια υπάρχει και μια άλλη παροιμία αντίθετη η οποία προκαλεί αντίφαση: «μήδ’ από Αύγουστο χειμώνα, μηδ’ από Μαρτιού καλοκαίρι». Αυτό αντίκειται στον πρώτο νόμο της αριστοτελικής λογικής (λογική της ουσίας αν Α =Α δεν μπορεί να είναι συγχρόνως και μη Α). Όμως στις σύγχρονες Φυσικές επιστήμες και τα Μαθηματικά έχουμε μια νέα λογική – αυτή της συνάρτησης. Άρα σε συνάρτηση με την αύξηση ή την μείωση του ηλιακού φωτός η παροιμία «Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι» είναι σωστή γιατί από τον Αύγουστο αρχίζει να μειώνεται το φως (πάμε για χειμώνα) και από τον Μάρτιο αυξάνεται το φως (πάμε για καλοκαίρι). Από την άλλη μεριά πάλι η παροιμία «Μηδ’ από Αύγουστο χειμώνα, μηδ’απο Μαρτιού καλοκαίρι» είναι επίσης σωστή γιατί εδώ ορίζουμε το καλοκαίρι και τον χειμώνα σε συνάρτηση με το κρύο και τη ζέστη. Να λοιπόν, που η λαϊκή σκέψη δεν είναι καθόλου παράλογη, όπως την χαρακτήριζαν παλιότερα συγκρίνοντας την με την αριστοτελική λογική, απεναντίας με τα σημερινά δεδομένα είναι πολύ λογική.
Η αντίφαση δεν ενοχλεί την λαϊκή σκέψη, γιατί η αντίφαση βρίσκεται μέσα στην ίδια τη ζωή. Ο Αύγουστος μπορεί να είναι ο καλός μήνας (Τραπεζοφόρος) αλλά έχει και την ανάποδη του όψη. Ο Ν. Πολίτης μας λέει ότι ο μήνας αυτός είναι ο κατεξοχήν νοσοφόρος (έξαρση πυρετών, δυσεντερίες, κλπ). Ο λαός λέει πως οι νοσηρές αυτές καταστάσεις οφείλονται σε κακές επιδράσεις που τις ονομάζει με ένα λόγο «η κακιά ώρα». Σε πολλά μέρη λένε σαν κατάρα: «Να σε πάρει η ομπρός του Μάη και η πίσω του Αυγούστου», δηλαδή η 1η του Μάη και η 31ηΑυγούστου, που είναι μέρες αποφράδες (κακές-δοξασία του λαού).
