Σε λίγο καιρό θα κατέβαινε στον Κόκκινο Πύργο όπως έκανε κάθε χρόνο όταν καλοκαίρευε. Περίμενε πως και πώς να φτάσει αυτή η εποχή για να ξεκουραστεί όπως μου έλεγε…
‘’Η Αθήνα δε μου αρέσει’’ έλεγε και για να περνάει η ώρα του έφτιαχνε λύρες .Έβρισκε την υγεία του στον Κόκκινο Πύργο και συγκεκριμένα στο καφενείο του Σοφουλάκη (café costas) όπου σύχναζε η παρέα του. Η αγάπη του κόσμου από όλο το νησί ήταν τόσο μεγάλη που πριν καλά καλά φτάσει στην Κρήτη τον καλούσαν για παρέες… κάτι το οποίο όμως απέφευγε γιατί όπως έλεγε ερχόταν για να είναι κοντά στη θάλασσα που πραγματικά του έδινε ζωή.
Τον επαγγελματικό του κύκλο τον έκλεισε νωρίς με προσωπική του απόφαση κι ας ήταν βροχή οι προτάσεις για γλέντια και κοινωνικές εκδηλώσεις . Δέχτηκε πολλές πιέσεις για να συνεχίσει αλλά δεν άλλαζε γνώμη στις αποφάσεις του .
