Μιχάλης Σφακιανάκης: Ο Τυμπακιανός υποψήφιος για τον Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου
Συνέντευξη στην εφημερίδα Πατρίς έδωσε ο Τυμπακιανός δικηγόρος Μιχάλης Σφακιανάκης σχετικά με την υποψηφιότητατου για την προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου
Αναλυτικά η συνέντευξη του Μιχάλη Σφακιανάκη
Διεκδικείτε την προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για το δικηγορικό επάγγελμα και την κοινωνία γενικότερα. Ποιες είναι οι βασικές σας θέσεις;
Oντως οι δικηγόροι, όπως όλοι άλλωστε οι αυτοαπασχολούμενοι, βρίσκομαστε σε μια περίοδο πλήρους ανατροπής όχι μόνο της καθημερινότητάς μας αλλά κυρίως του μέλλοντός μας.
Οι επιθέσεις που μέχρι τώρα έχουμε αντιμετωπίσει, ξεκινώντας από την επιβολή ΦΠΑ και καταλήγοντας στη συρίκνωση της δικηγορικής ύλης, δεν είναι παρά στοχευμένες προσπάθειες εφαρμογής Ευρωπαϊκών Συμφωνιών (Μααστριχτ Λισαβώνα κλπ), με αφορμή την οικονομική κρίση, από τις κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται και σήμερα την κρίση αυτή.
Δεν έτυχαν όμως και της αναγκαίας αντίθεσης του κλάδου γιατί οι ηγεσίες των μεγάλων Δικηγορικών Συλλόγων (μη εξαιρουμένου και του Ηρακλείου) αλλά και το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό μας όργανο, απλώς συνεργάστηκαν με τους κυβερνώντες, οδηγώντας σε συνειδητή αποτυχία κάθε προσπάθεια αντίδρασης και εκφυλίζοντας με μακρόσυρτες απεργίες τις αγωνιστικές διαθέσεις των συναδέλφων.
Ολα αυτά στοχεύουν στη διαμόρφωση μιας νέας μορφής δικηγορίας, όπου η μεγάλη πλειοψηφία υπό συνθήκες ελλαστικής εργασίας θα παρέχει πολύ φθηνές υπηρεσίες σε τράπεζες και μεγάλες εταιρείες, αλλά και σε εταιρείες δικηγόρων, με σαφείς διακρίσεις εργοδότη εργαζόμενου, κάτω από τον μανδύα του συνεργάτη.
Σ’ αυτά αν προσθέσουμε και την σκοτεινή εργασιακή καθημερινότητα, τις ελλείψεις υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού στην απονομή της δικαιοσύνης, αλλά και τον ρόλο της ίδιας της Δικαιοσύνης σαν δεκανίκι ενός σάπιου οικονομικού συστήματος (βλ πχ πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου σε σχέση με τις επισχέσεις εργασίας), οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι οι δικηγόροι, αν θέλουν να αντιδράσουν αποτελεσματικά, οφείλουν να το πράξουν οργανωμένα και μέσα από το λαϊκό κίνημα, αξιοποιώντας και τις δικηγορικές εκλογές, καταδικάζοντας τις δοκιμασμένες και αποτυχημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και ανοίγοντας τον δρόμο για νέες αγωνιστικές επιλογές και ανθρώπους, που δεν θα παρακολουθούν, εφαρμόζοντάς τις, τις πολιτικές των εκάστοτε κυβερνώντων.
Πιστεύετε ότι η θεσμική ιδιότητα του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου έχει σήμερα το κύρος και τον παρεμβατικό ρόλο που θα έπρεπε να έχει;
Συνακόλουθο της αδυναμίας αντιμετώπισης των φαινομένων κρίσης στον χώρο από την δευτεροβάθμια συνδικαλιστική ηγεσία μας είναι και η τρώση του κύρους όχι μόνο του κάθε προέδρου αλλά και του κάθε Δικηγορικού Συλλόγου κατ’ επέκταση.
Οπως είναι γνωστό η δευτεροβάθμια οργάνωσή μας είναι συνέλευση προέδρων εκλεγμένων ξεχωριστά από τους συμβούλους.
(Ουδεμία δημοκρατική κατάκτηση φαίνεται να έχει αγγίξει το δικηγορικό σώμα, ήδη από την εποχή ψήφισης του προηγούμενου Δικηγορικού Κώδικα, ο οποίος εν πολλοίς διατηρήθηκε αναλλίωτος, ειδικά στα της εκλογής προέδρων και σύστασης της δευτεροβάθμιας ηγεσίας).
Περαιτέρω, οι συνεχείς αποτυχίες στην προάσπιση των δικαιωμάτων των συναδέλφων και κυρίως η αποδοχή των εφαρμοσμένων μέχρι σήμερα κυβερνητικών επιλογών, έχουν ισοπεδώσει το κύρος και τον θεσμικό ρόλο των συνδικαλιστικών οργάνων όχι μόνο έναντι των συναδέλφων αλλά και έναντι της κοινωνίας.
Η ανάκτηση; Μόνο μέσα από αλλαγή νοοτροπίας, πολιτικής και προσώπων.
Κριτήριο; Η αγωνιστική δράση στην κατεύθυνση της δημιουργίας του κοινωνικού μετώπου που θα αγωνίζεται για τη βελτίωση της καθημερινότητας με στόχευση την αλλαγή της κοινωνίας.
Ποια θεωρείτε ότι είναι τα κορυφαία ζητήματα-προβλήματα που απασχολούν τον δικηγορικό κλάδο και ποια είναι τα θέματα που σας απασχολούν κατά προτεραιότητα σε τοπικό επίπεδο;
Αρχίζοντας από την εξοντωτική και πολυποίκιλη φορολογία και το ασφαλιστικό για τα οποία η αντίδραση του κλάδου πρέπει να τύχει επανασχεδιασμού με κριτήρια πρωτίστως συμπόρευσης με το ταξικό λαϊκό κίνημα και συλλογικοποίησης της δράσης με όλους του λοιπούς φορείς αυτοαπασχολουμένων, ο Δικηγορικός Σύλλογος πρέπει να αντιμετωπίσει και τον στόχο αυτής της πολιτικής, η οποία οδηγεί στην υπαλληλοποίηση του δικηγόρου (κυρίως του νέου), είτε στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία (που ήδη εμφανίζονται επεκτεινόμενα και στην αγορά του Ηρακλείου) είτε σε τράπεζες και μεγάλες εταιρείες, όπου, με τον μανδύα του συνεργάτη και της εργασίας με μπλοκάκι, η εργασία παρέχεται με μισθούς πείνας (πχ 8 ΕΥΡΩ η έρευνα σε οποιοδήποτε Υποθηκοφυλάκειο), χωρίς ασφαλιστικές εισφορές και καλύψεις κλπ.
Ιδιαίτερα για το Ηράκλειο ο “προ αιώνων στόχος” δημιουργίας νέου και σύγχρονου δικαστικού μεγάρου παραμένει. Με μια διαφορά: Θεωρώ ότι οι αποδόσεις της ίδιας της Δικαιοσύνης στο Ηράκλειο για τα κρατικά ταμεία δύνανται να εξασφαλίσουν την ταχεία και δημόσια οικοδόμησή του, μακρυά από χείμερες συμπράξεων ιδιωτών με το Δημόσιο, οι οποίες απλώς θα αυξήσουν και το κόστος έλευσης στον χώρο.
Αντίστοιχα διεκδικούμε αύξηση των θέσεων δικαστών πρωτίστως στο Εφετείο Ανατολικής Κρητης που ήδη στενάζει από τον αριθμό των υποθέσεων όπως και στο Πρωτοδικείο Ηρακλείου αλλά και στα Ειρηνοδικεία όπου τόση ύλη έχει μεταφερθεί και βέβαια στο γραμματειακό προσωπικό, που λόγω των “μέτρων” έχει ήδη συρικνωθεί.
Ψήφος στον Μιχάλη Σφακιανάκη σημαίνει…
Αλλαγή πλεύσης και νοοτροπίας.
Προφανώς δεν είμαι σωτήρας κανενός, ούτε θα μπορούσα να είμαι. Πιστεύω όμως ότι μπορώ να εξασφαλίζω τη συλλογικότητα δράσης και να συμβάλλω στο να ξεκαθαρίσουμε το που παν τα πράγματα, τι επιδιώκεται για τη δικηγορία και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Μοναδικό κριτήριο επιτυχίας η αγωνιστική συσπείρωση των συναδέλφων σε ένα Σύλλογο που δεν θα είναι “comme il faut” αλλά, συμπορευόμενος με το λαό, δεν θα διστάσει να συγκρουσθεί με τις αντιλαϊκές πολιτικές από όπου κι αν προέρχονται.
«Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή», «Η Δικαιοσύνη είναι ακριβή», «Η Δικαιοσύνη είναι για τους λίγους», «Η Δικαιοσύνη «τρέχει» με ρυθμούς χελώνας» είναι μερικές από τις φράσεις που ακούγονται στην κοινωνία. Μεγάλο ποσοστό των πολιτών έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στην Δικαιοσύνη. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;
Ολα αυτά είναι αλήθεια. Πολλές φορές η Δικαιοσύνη είναι και “κουφή”. Αδυνατεί να ακούσει τις ανάγκες και τους στεναγμούς της κοινωνίας ή να μάθει τι γίνεται πίσω από τις κλειστές πόρτες των κέντρων εξουσίας.
Προφανώς η αύξηση κόστους της Δικαιοσύνης δεν εξυπηρετεί τον πολίτη, αντιθέτως η “προαγωγή” του δικηγόρου σε φοροεισπράκτορα (μέσω ΦΠΑ, τελών υπερ τρίτων κλπ) συρικνώνει περαιτέρω τη δικηγορική ύλη και οδηγεί έξω από το επάγγελμα ειδικά τους νέους συναδέλφους, ώστε, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές επιταγές, που προείπαμε, να γίνουν φτηνό εργατικό δυναμικό παροχής υπηρεσιων.
Ας μπούμε στη θέση του κάθε πολίτη που συναλλάσεται με τη Δικαιοσύνη, κι ας διερωτηθούμε τι θα του εμπνεύσει κύρος για τον θεσμό. Το μαύρο χάλι των αιθουσών; Οι καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης; Το κόστος ή οι αποφάσεις που επικυρώνουν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα (πχ αποφάσεις ΣτΕ) αλλά εξυπηρετουν κατ’ εξαίρεση τα συμφέροντα των δικαστών;
Διέξοδος υπάρχει και βρίσκεται στη δράση του ταξικού λαϊκού κινήματος που παλεύει για τα δικαιώματα, όχι ενός εκάστου των πολιτών ή των εργασιακών κλάδων αλλά του συνόλου της κοινωνίας. Οσο αυτό αναπτύσεται και διευρύνει τους στόχους του, τόσο ο θεσμός της Δικαιοσύνης θα ξεφεύγει από εξαρτήσεις οποιασδήποτε μορφής και θα λειτουργεί προς όφελος του αδυνάτου.
Νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας.
α) Η απόλυτη προσπάθεια εξυπηρέτησης των μεγαλοσυμφερόντων μέσω Fast track διαδικασιών, συνδιαλλαγής πλειστηριασμών κλπ
β) η απόλυτη παράνοια των προθεσμιών.
Κατά τα λοιπά ήδη η δήθεν επιτάχυνση στην απονομή της Δικαιοσύνης έχει αποτύχει με τις υποθέσεις να δικάζονται ένα και δυο χρόνια μετά.
Η δικηγορική ύλη έχει συρρικνωθεί. Η οικονομική κρίση από τη μία, η βαριά φορολογία από την άλλη, έχουν ωθήσει δικηγόρους ακόμα και να αλλάξουν επαγγελματική κατεύθυνση. Τι έχετε να πείτε στους συναδέλφους σας και κυρίως στους νέους, οι οποίοι πριν καλά-καλά ξεκινήσουν τη σταδιοδρομία τους νιώθουν να τσακίζονται τα όνειρά τους;
Τι να πεις σ’ έναν νέο διανοούμενο που μπαίνει με όνειρα στη δικηγορία;
Πρώτ’ από όλα ότι δεν είναι λειτούργημα.
Πώς να είναι, όταν καλλιεργείται η εικόνα πως πετυχημένος δικηγόρος είναι αυτός που ξέρει να διαβάζει το “νομιμον” καρκινικά, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών του και στοχεύοντας μόνο στο κέρδος;
Πώς να είναι, όταν δεν υπάρχει η αναγκαία υποδομή για την απονομή της Δικαιοσύνης ούτε καν το αναγκαίο προσωπικό;
Πώς να είναι, όταν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου οργανώνουν εξοντωτικές απεργίες και ταυτόχρονα συναλλάσονται με τις κυβερνήσεις εις βάρος μας.
Δεύτερο: Όσο περνάει ο καιρός, τα πράγματα θα χειροτερεύουν.
Χρόνια τώρα οι κυβερνώντες (δεν ενδιαφέρει το χρώμα) εφαρμόζοντας τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιδιώκουν και εν πολλοίς το κατάφεραν να δημιουργήσουν προς όφελος των ισχυρών φθηνό εργατικό δυναμικό και από δικηγόρους, οι οποίοι θα δουλεύουν σκληρά με ελλάχιστες απολαβές για να εξασφαλίζουν μεγαλύτερα κέρδη στους εργοδότες τους.
Τρίτο: Στην ανωτέρω μαυρίλα υπάρχει λύση!
Αυτή είναι η αγωνιστική συσπείρωση όσων αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα (δεν ενδιαφέρει η κοινωνική ομάδα) και η διεκδίκηση λύσεων που δεν θα στοχεύουν σε μικροβελτιώσεις, αλλά θα θέτουν σε αμφισβήτηση τον πυρήνα των αντιλαϊκών πολιτικών και θα προωθούν μια κοινωνική συμμαχία έξω και αντίθετα με τις επιλογές των κυβερνώντων και των αφεντικών τους, με στόχευση για μια άλλη κοινωνία που μπορεί να αργεί αλλά πάντα είναι μπροστά μας.
Περιγράψτε μας με τρεις φράσεις τον ανθυποψήφιό σας;
Φίλος καλός. Υπό άλλες συνθήκες νομίζω ότι θα μπορούσαμε να συμπορευτούμε.
(Μήνυμα: Αρη, μήπως θα ‘πρεπε να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας από κοινού στους συναδέλφους; Εχουμε καιρό.)
Δείτε επίσης
- Ένας χρόνος Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσαράς
- Κρήτη: Σοβαρά προβλήματα ανέδειξε ο «Μίνωας 2024» – Αδυναμίες σε συντονισμό, ελλείψεις
- Όχι μόνο σύνδεση αεροδρομίου-Μεσσαράς, δεν υπάρχει, αλλά ούτε καν μελέτη!
- TOEB A’ Zώνης Μεσαρας: Προς αποκατάσταση της αλήθειας για το ζήτημα του φράγματος...
- Επιτυχημένο για άλλη μια χρονιά το Παραολυμπιακο Πανόραμα
