Ο ποδοσφαιριστής Στάθης Καραταράκης περιγράφει όλα όσα θυμάται από το σοβαρό τροχαίο στο οποίο ενεπλάκη
Μια σπάνια συνέντευξη παραχώρησε ο Στάθης Καραταράκης, ο οποίος μίλησε αποκλειστικά στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” για την οικογένειά του, τις πρώτες σκέψεις του μετά το ατύχημα στο οποίο είχε εμπλακεί και... το ποδόσφαιρο.
Πριν από ενάμιση χρόνο, τον Φεβρουάριο του 2019, ο Στάθης είχε εμπλακεί σε ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα, που άλλαξε άρδην τη ζωή του. Συγκεκριμένα, οδηγούσε τη μοτοσυκλέτα του, όταν οδηγός σταθμευμένου αυτοκινήτου άνοιξε απότομα και ανέλεγκτα την πόρτα του οχήματός του, με αποτέλεσμα να πέσει πάνω της το δίκυκλο του νεαρού ποδοσφαιριστή, του οποίου η ζωή έκτοτε κινδύνεψε.
Πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν για τον 28χρονο τότε ποδοσφαιριστή, όπως έγραφαν τα μέσα ενημέρωσης του νησιού. Το άκουσμα του σοβαρού τροχαίου ατυχήματος πέρασε τα στενά “σύνορα” της Κρήτης και γρήγορα διαδόθηκε στον αθηναϊκό Τύπο. Πολλά αθηναϊκά μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για τον Στάθη. Ύστερα από ενάμιση χρόνο, ο Στάθης μιλάει στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” και αισθάνεται χαρούμενος που επέζησε έπειτα από αυτήν την άσχημη εμπειρία...
«Είναι μια κακή ανάμνηση. Μια κακή ανάμνηση για μένα και για τους δικούς μου. Οι γονείς και οι φίλοι μου μού είπαν για το σοβαρό τροχαίο όταν απέκτησα επίγνωση της κατάστασής μου. Δε θέλω να θυμάμαι αρνητικές στιγμές και θέλω να δοξάζω τον Θεό που επέζησα. Και τώρα, ύστερα από ένα χρόνο και κάτι, αισθάνομαι χαρούμενος που είμαι εδώ στο σπίτι μου και μπορώ να βλέπω και να καμαρώνω την κόρη μου», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Στάθης Καραταράκης μιλάει για τις πρώτες εικόνες που αποτυπώθηκαν στη σκέψη του όταν ξύπνησε. Όπως αναφέρει, η κόρη του ήταν η πρώτη και η πιο γλυκιά ανάμνηση. «Το πιο γλυκό πρόσωπο που είδα όταν πήγα σπίτι ήταν η κόρη μου. Ήταν μόλις δέκα ημερών όταν την είδα για πρώτη φορά. Δε θα ξεχάσω τα συναισθήματα που μου γέννησε. Ύστερα, δε θα ξεχάσω ποτέ τα χαμόγελα της συζύγου μου, της μητέρας και του πατέρα μου. Και οι δύο μου γονείς στάθηκαν στο πλευρό μου. Όταν συνήλθα, έβλεπα στα πρόσωπά τους χαμόγελα. Ήταν σα να με έβλεπαν πρώτη φορά. Δε θα το ξεχάσω ποτέ. Η κόρη μου είναι η καλύτερη εντύπωση που μου χαράχτηκε στη σκέψη από την πρώτη στιγμή», υπογραμμίζει.
Πολλοί άνθρωποι επισκέφτηκαν τον Στάθη είτε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη ΜΕΘ είτε κατά την έξοδό του από αυτήν, στο νοσοκομείο. Σε αυτούς τους ανθρώπους, ο Στάθης θέλει να εκφράσει ένα μεγάλο «ευχαριστώ».
«Νιώθω ευγνωμοσύνη για όλους εκείνους που ήρθαν και με στήριξαν. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μαζί μου. Έλαβα δύναμη από αυτούς. Με στήριξαν. Οι συγγενείς μου μού έλεγαν πως κατά τη διάρκεια της νοσηλείας είχαν έρθει πολλά άτομα για να δουν την κατάσταση της υγείας μου. Πολλοί ήταν συμπαίκτες μου. Πολλοί ήταν και άτομα που απλώς ενδιαφέρθηκαν να μάθουν για την κατάσταση της υγείας μου. Εγώ προσωπικά τους ευχαριστώ», υπογραμμίζει.
Ο Στάθης μίλησε για την τωρινή κατάσταση της υγείας του, λέγοντας πως «στις αρχές Μαρτίου έκανα επέμβαση στο περονιαίο νεύρο. Έπρεπε να μεσολαβήσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα εξαιτίας της θρόμβωσης που υπέστην στο τροχαίο ατύχημα. Είμαι σε στάδιο ανάρρωσης από το περονιαίο, το οποίο δεν έχει επανέλθει στην προηγούμενη κατάστασή του, ούτε θα επανέλθει ποτέ, ενώ μένει και το γόνατο το οποίο πρέπει να χειρουργηθεί και αυτό. Επίσης, πρέπει να κάνω και μια επέμβαση στο μάτι. Ολόκληρο το σώμα μου είναι ένα σημάδι από τις επεμβάσεις: κεφάλι, λαιμός, πόδια, στήθος... Όσον αφορά το γόνατο, συνεχίζω να κάνω φυσικοθεραπείες κάθε μέρα, γιατί κουτσαίνω και χωλαίνω στη βάδιση. Δεν μπορώ να δουλέψω ακόμα και χρειάζομαι κάποιο άτομο για βοήθεια. Κατά πάσα πιθανότητα στο γόνατο θα γίνει η επέμβαση τους επόμενους μήνες όπως λένε οι γιατροί».
Ο Στάθης Καραταράκης μέσα από την εφημερίδα “Νέα Κρήτη” στέλνει ένα μήνυμα το οποίο έχει ως αποδέκτες τους δύο γονείς του. Τόσο ο κ. Σήφης όσο και η κ. Στέλλα βρίσκονταν στο ΠΑΓΝΗ, ήταν σε επαγρύπνηση και δεν έφυγαν ούτε ένα λεπτό. Ακούραστοι και άγρυπνοι ανέμεναν τον γιατρό ώστε να τους ενημερώσει για την κατάσταση της υγείας του γιου τους. «Πλέον, είμαι πατέρας και μπορώ να καταλάβω τι ένιωθαν. Σίγουρα πέρασαν πολύ δύσκολα. Δεν είναι ό,τι καλύτερο να βλέπουν τον γιο τους στην Εντατική. Και ειδικά όταν παραμένει στην ίδια κατάσταση επί εβδομάδες. Μου έδωσαν δύναμη και στήριξη. Η βοήθειά τους είναι ανεκτίμητη για μένα προσωπικά. Είναι άνθρωπο-πρότυπα, που θα τους έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου, όπως και την αδερφή μου, που και για αυτήν ήταν πολύ δύσκολο», τόνισε. «Το ατύχημά μου να μείνει ως μια κακή ανάμνηση στο μέλλον», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στόχος τώρα η προπονητική
Θα ξαναδούμε όμως τον Στάθη να παίζει ποδόσφαιρο; Ο Στάθης Καραταράκης έχει σημειώσει μια αξιοσημείωτη πορεία στο τοπικό και επαγγελματικό ποδόσφαιρο, παίζοντας μεταξύ άλλων σε σπουδαίες ομάδες του Τοπικού όπως τον ΠΟΑ, τον ΠΑΟ Κρουσώνα, τον Ρωμανό, τον ΑΟΤ, τον Ρούβα κ.τ.λ.
«Δυστυχώς, με τον τραυματισμό που έπαθα, ειδικά στο περονιαίο νεύρο, δε θα αγωνιστώ ξανά. Με στεναχωρεί, με προβληματίζει, που έτσι ξαφνικά και ενώ μια ζωή ήμουν μέσα στα γήπεδα, πλέον δε θα μπορέσω να αγωνιστώ ξανά. Σήμερα είμαι αγχωμένος και προβληματισμένος για το μέλλον μου εξαιτίας της κατάστασης της υγείας μου. Από την ηλικία των 6 χρόνων είμαι στα γήπεδα. Το αγαπώ το ποδόσφαιρο και σίγουρα θα το παρακολουθώ από κοντά είτε βλέποντας την αγαπημένη μου ομάδα, τον ΟΦΗ, είτε παρακολουθώντας ομάδες τοπικού ποδοσφαίρου. Πέρα από τον συναισθηματικό δεσμό που απέκτησα με πολλές ομάδες, έχω κάνει αρκετούς φίλους. Και θα πηγαίνω στα γήπεδα να τους παρακολουθώ», ανέφερε ο Στάθης. Ο ίδιος όπως μας είπε έχει στο μυαλό του να ασχοληθεί με την προπονητική, αν μπορέσει λόγω των προβλημάτων υγείας που έχει. «Θέλω να τελειώσω τη φάση της αποκατάστασής μου και ύστερα η προπονητική, εάν το επιτρέψει η κατάσταση της υγείας μου, θα είναι ένα από τα σχέδιά μου», προσθέτει.
Όσον αφορά το ομορφότερο γκολ που έχει βάλει, ο Στάθης αναφέρει: «Το ομορφότερο γκολ που έχω βάλει... πέρα από την κόρη μου, ήταν το 2008 που παίζαμε ημιτελικό με το Αθλητικό Σχολείο Ηρακλείου και βάζω γκολ στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα. Πήγαμε παράταση και μετά με γκολ του Νίκου Καρέλη πήγαμε τελικό, όπου κερδίσαμε την ομάδα της Άρτας και πήραμε το πανελλήνιο!».
