Η μίνι… βόμβα της Ντόρας στην εξωτερική πολιτική

ΝΤΟΡΑ: Μια δήλωση-μίνι βόμβα, παρότι κομψά διατυπωμένη, πέταξε χθες η μεγάλη κυρία της ΝΔ, Ντόρα Μπακογιάννη, μιλώντας σε πάνελ γεωπολιτικής, στο συνέδριο του Economist.

Απαντώντας σε ερώτηση για τις επιπτώσεις τυχόν εκλογής Τραμπ, αναπόφευκτα αναφέρθηκε και στον πόλεμο της Ουκρανίας. Πρώτα είπε αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Ότι «ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για τον Τραμπ. Δεν πιστεύω πως θα ρέει το χρήμα προς την Ουκρανία. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει με κάποιον τρόπο να υποκύψει. Αν αυτό θα έχει κάποια πολιτική κάλυψη, δεν μπορώ να το ξέρω».

Το δεύτερο μέρος της τοποθέτησής της όμως, πάει κόντρα στην κρατούσα άποψη της Δύσης και του ΝΑΤΟ, την οποία ακολουθεί και η κυβέρνηση, μια άποψη που ρίχνει την αποκλειστική ευθύνη για τις εξελίξεις, στον ιμπεριαλισμό της Ρωσίας:

«Συμφωνώ με τον πρόεδρο Γκιουλ» (σ.σ. πρώην πρόεδρος της Τουρκίας), σημείωσε, «ότι δεν θα είχαμε φτάσει ως εδώ (στον πόλεμο), εάν είχαμε λάβει υπόψη μας με πολύ περισσότερη σοβαρότητα τις συμφωνίες του Μινσκ. Αν είχαμε εργαστεί σοβαρά πάνω σε αυτές τις συμφωνίες. Αλλά αυτά ανήκουν πλέον στην ιστορία».

Θυμίζουμε ότι οι συμφωνίες του Μινσκ ήταν μια διεθνής προσπάθεια το 2014-2015, να λήξει με διπλωματικά μέσα ο πόλεμος στο Ντονμπάς, προσφέροντας αναγνωρισμένο «ειδικό καθεστώς» στις συγκεκριμένες περιοχές. Ήταν συμφωνίες που ουδέποτε τηρήθηκαν, ενώ η τότε καγκελάριος Μέρκελ υποστήριξε χρόνια αργότερα (το 2022) ότι συνάφθηκαν «σε μια προσπάθεια να αγοράσουν χρόνο για την Ουκρανία», προφανώς προκειμένου να ενισχυθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της.

ΥΓ: Εάν πάντως ερωτηθεί σχετικά ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, ξέρουμε από πριν τι θα πει. Αυτά που είπε και για την τοποθέτηση της κας Μπακογιάννη, στην υπόθεση με το Κόσοβο, στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Ότι «η Ελλάδα εκφράζεται από την κυβέρνησή της».

 

ΣΑΜΑΡΑΣ-ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Πιο προωθημένοι πάντως από την Ντόρα αποδείχθηκαν ήδη από προχθές οι δύο πρώην πρωθυπουργοί της ΝΔ. Ο Αντώνης Σαμαρας δήλωσε σχετικά: «Η Ευρώπη συμμετέχει σήμερα σε μια ιδιόμορφη πολεμική αναμέτρηση Ρωσίας-Δύσης. Οι ευρωπαίοι πολίτες όμως δεν έχουν την αίσθηση ότι η έκβαση αυτής της αναμέτρησης θα καθορίσει το μέλλον τους. Αντιθέτως αυξάνεται καθημερινά ο προβληματισμός των λαών της Ευρώπης, κατά πόσο δηλαδή τα δισεκατομμύρια που ξοδεύονται για την πολεμική ενίσχυση της Ουκρανίας αξίζουν τον κόπο. Οταν μάλιστα όλο και λιγοστεύουν οι διπλωματικές προσπάθειες των ηγετών τους για μια ειρηνική επίλυση της κρίσης. Κι ας γίνεται ο πόλεμος αυτός στην αυλή μας».

Ενώ ακόμη πιο καυστικός ήταν ο Κώστας Καραμανλής: «Η κατηγορηματική και ομόθυμη καταδίκη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία δεν επαρκεί ως δικαιολογία για την υιοθέτηση όλο και πιο επιθετικής και άκαμπτης στάσης σε ό,τι αφορά τη διαχείριση και τη διαιώνιση του πολέμου.

Αντί η Ευρώπη να πρωταγωνιστεί σε πρωτοβουλίες για κατάπαυση του πυρός και αναζήτηση λύσης στη βάση των συμφωνιών του Μινσκ, συχνά υπερθεματίζει σε φιλοπόλεμη συμπεριφορά. Αυτό όμως θα οδηγήσει πιθανότατα είτε σε διαρκή και επικίνδυνη περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης είτε σε αναζήτηση διεξόδου σε μεταγενέστερο χρόνο, όμως υπό ακόμα δυσμενέστερες συνθήκες.

Με κύριο θύμα την ίδια την Ουκρανία και τον λαό της, αλλά και την Ευρώπη που βλέπει μετά από ογδόντα χρόνια την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου στο έδαφός της να πλησιάζει».

 

Δείτε επίσης

Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις