Η Ελπίδα του Λέντα...

«Μαμά Ελπίδα» την είχαν οναμάσει κάποτε Γερμανοί δημοσιογράφοι . Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάω στο Λέντα και να μη την συναντήσω . Ήταν το σήμα κατατεθέν της παραλίας όπου είχε την ταβέρνα της . Μιά ταβέρνα που δυστυχώς δεν λειτούργησε για πρώτη φορά πέρυσι εξαιτίας της παντοτινής απουσίας της Ελπίδας...

Συνήθως καθόταν μόνη της σε ένα τραπέζι και καθάριζε πατάτες ή άλλα λαχανικά για το μεσημεριανό γεύμα . Η ίδια νοίκιαζε και τρία δωμάτια με τεράστια βεράντα στο « Lion Rock» και στο Νότιο Κρητικό πέλαγος. Η Βαλεντίνα , μια συμπαθής γυναίκα από τη Βουλγαρία ήταν για πολλά χρόνια βοηθός της. Κάποτε που νυχτωθήκαμε εκεί η Ελπίδα μας μίλησε για την εποχή που ο Καζαντζάκης και η σύντροφος του επισκέφτηκαν τον Λέντα. « Εκεί ψηλά στο βράχο είναι η σπηλιά όπου σύχναζαν...» μας είπε. 
Η ίδια μας έλεγε για το ιαματικό νερό του Λέντα με τις θαυματουργές του ιδιότητες "Πρέπει να πίνετε," μας έλεγε γιατί έχει θεραπευτικές δυνάμεις . Άλλωστε άκρη του χωριού, τα λείψανα του ιερού του Ασκληπιού το μαρτυρούν. 
Στην ταβέρνα απολαμβάναμε το φαγητό μας, βλέποντας τον ήλιο να εξαφανίζεται πίσω από το βράχο του λέοντα και να έρχεται η νύχτα . Και στο τέλος ερχόταν και η Ελπίδα όπου πάνω σε ένα φθαρμένο μπλοκ μας έβγαζε τον λογαριασμό . Μία σκηνή που δεν πρόκειται να επαναληφθεί καθώς η Ελπίδα του Λέντα δεν υπάρχει πια παρά μόνο στη φαντασία μας και στις εκατοντάδες φωτογραφίες των επισκεπτών του οικισμού...
Μιά φωτογραφία ανασύραμε κι εμείς από το αρχείο μας αντί μνημοσύνου...

Δείτε επίσης

Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις