Τοπικά νέα

Γιορτάζει ο Ι. Ναός Πάντων των εν Κρήτη Διαλαμψάντων Αγίων στον Πλάτανο

mesaralive.gr 04 July, 2015 ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

Γιορτάζει ο Ι. Ναός Πάντων των εν Κρήτη Διαλαμψάντων Αγίων στον Πλάτανο

Πρώτη Κυριακή του Ιουλίου αύριο και στον Πλάτανο του Δήμου Γόρτυνας εορτάζει ο Ιερός Ναός που έχει ανεγερθεί προς τιμήν Πάντων των εν Κρήτη Διαλαμψάντων Αγίων.

Ο Ιερός Ναός βρίσκεται στην Ενορία του Πλατάνου Γόρτυνας στο Κοιμητήριο και η ανέγερσή του έγινε με ιδιαίτερη προσπάθεια και σχεδιασμό - κατά τα βυζαντινά πρότυπα του 10ου αιώνα.

Η εκκλησία χτίστηκε από οικοδομικό υλικό που προήλθε από ερείπια λιθόκτιστων κτηρίων του χωριού.

Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από κείμενο του Δρ. Βυζαντινής αρχιτεκτονικής Μιχαὴλ Χατζηγιάννη που παραθέτουμε παρακάτω. Ολόκληρο το κείμενο βρίσκεται στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως στην διεύθυνση http://www.imga.gr/otan_i_ktisis_ginete_ekklisia.htm

«Όταν ἡ κτίση γίνεται Ἐκκλησία»

Απόσπασμα από το κείμενο του κ. Μιχαήλ Χατζηγιάννη

«Τὸ 90% τῶν λίθων τοῦ Ναοῦ προῆλθαν ἀπὸ παλαιότερο πλούσιο καὶ ἄριστο οἰκοδομικὸ ὑλικὸ ἀπὸ τὰ ἐρείπια τοῦ χωριοῦ, ποὺ οἱ ἐνορίτες πρόθυμα καὶ ἀφειδῶς προσέφεραν ἀπὸ τὰ λιθόκτιστα κτίσματα τῶν προγόνων τους.

Ἀνάμεσα στοὺς λίθους αὐτοὺς βρέθηκαν καὶ χρησιμοποιήθηκαν πολλὰ λαξευτὰ περίτεχνα λίθινα μέλη, μὲ πολλαπλὰ ἴχνη διαδοχικῶν χρήσεων, προερχόμενα ἀπὸ τόξα, καμάρες, περιθυρώματα, κοσμῆτες, γεῖσα, πεσσούς, γωνιόλιθους σπιτιῶν καὶ ἐργαστηρίων ἄλλων ἐποχῶν, ὅταν ἀκόμη ὑπῆρχε ἄφθονη ἡ ἀγάπη καὶ ἡ γνώση τῶν κανόνων τοῦ ὡραίου καὶ τῆς αἰσθητικῆς. Παλαιὸ περίτεχνο πώρινο ἀνώφλι, μὲ ἀνάγλυφο σταυρὸ στὴν μέση καὶ ἐπιγραφὴ κοσμεῖ, τὴν δυτικὴ θύρα τοῦ Ναοῦ.

Ὅπως συμβαίνει σὲ πολλοὺς παλαιοὺς βυζαντινοὺς Ναούς, δημιουργήθηκε ἔτσι ἕνα ὑπαίθριο, διαχρονικὸ μουσεῖο γλυπτικῆς.

Ἦταν, ἄλλωστε, παλαιὰ καὶ διαρκής συνήθεια τῶν βυζαντινῶν, ὅλων τῶν περιόδων, ἡ χρήση παλαιότερου σὲ δεύτερη χρήση οἰκοδομικοῦ ὑλικοῦ, στοὺς ναούς τους, ἀκόμη καὶ στοὺς πλέον λαμπροὺς ἀπὸ αὐτούς, προερχόμενου ἀκόμη καὶ ἀπὸ εἰδωλολατρικοὺς ναούς. Ἡ πρόσληψη καὶ μεταμόρφωση τοῦ παρελθόντος, ὑπῆρξε κύριο γνώρισμα τῆς χριστιανικῆς τέχνης ἤδη ἀπὸ τὴν αὐγή της.

Οἱ λίθοι αὐτοί, μὲ τὴν ἁπαλὴ φθορὰ τοῦ χρόνου στὴν ἐπιδερμίδα τους, φορεῖς μνήμης, χαρᾶς, πόνου, πληρώματος καθημερινῆς ζωῆς καὶ μόχθου ἀγαπημένων προγόνων, ἐπανασυνδέθηκαν σὰν ψηφίδες σὲ ἕνα νέο πολύχρωμο ψηφιδωτό, σὰν χρυσὲς κλωστὲς σὲ ἕνα νέο Ἐπιτάφιο, πάνω στὸ σῶμα τοῦ νέου κοιμητηριακοῦ Ναοῦ τοῦ χωριοῦ.

Αὐτοὶ οἱ λίθοι πλέον συντροφεύουν τοὺς κεκοιμημένους, ποὺ ἔζησαν μὲ αὐτούς, στοὺς οἴκους τῶν πατέρων τους, καὶ ἴσως κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς καὶ νὰ τοὺς λάξευσαν οἱ ἴδιοι.

Στὸν χῶρο τοῦ κοιμητηρίου πλέον αὐτοὶ οἱ λίθοι ἀκοῦν ἀπὸ τώρα καὶ θὰ ἀκοῦν καὶ εἰς τὸ ἑξῆς τοὺς ὕμνους καὶ τὶς εὐχὲς τῆς εὐχαριστιακῆς σύναξης καὶ τῶν ἀκολουθιῶν γιὰ τὴν πραγμάτωση, ἐδῶ καὶ τώρα, τῆς θριαμβεύουσας βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τῆς βασιλείας τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν.

Ἀκοῦν ἀκόμη τὶς μυστικὲς προσευχές, τὸν καημὸ καὶ τὸν πόνο αὐτῶν ποὺ ψάλλουν στὰ προσφιλῆ τους πρόσωπα τὸν ἐξόδιο ὕμνο τους».