Δενδρομολόχες στον πετρότοιχο...
Δια-sos-τε τη Μεσαρά
Τι κι αν είχε ολόκληρο κήπο στη διάθεση του για να φυτρώσει και να αναπτυχθεί με την άπλα του;
Το φυτό της φωτογραφίας προτίμησε να απλώσει τις ρίζες του σε μια σχισμή του πετρόχτιστου τοιχίου περίφραξης (χωρίς να αποκλείουμε να το φρόντισε αυτό ο ιδιοκτήτης του κήπου για διακοσμητικούς λόγους)- κι αν κρίνουμε από το ύψος του, την πλούσια ανθοφορία του και τα ευμεγέθη φύλλα του η «στενότης χώρου» δεν εμπόδισε καθόλου την ανάπτυξη του.
Το όμορφο λουλούδι με τα κατακόκκινα άνθη που φέρουν στο κέντρο τους μια κίτρινη πινελιά ονομάζεται δενδρομολόχα και αναπτύσσεται ανάμεσα στις πέτρες, στις άκρες των δρόμων, ενώ αντέχει σε ξερά εδάφη...
Το επιστημονικό της όνομά της προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη «Αλθαία» – «Άλθος», που σημαίνει μέσον σωτηρίας, θεραπείας (Άλθομαι = υγιαίνω). Η Alcea rosea είναι ένα πολυετές φυτό με άνθη ερμαφρόδιτα (έχει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά όργανα).Κατάλληλο για: φωτινά (αμμώδη), μεσαίου (αργιλώδη) και βαριά (αργιλ’ωδη) εδάφη. Κατάλληλο ρΗ: όξινο, ουδέτερο και βασικό (αλκαλικό) εδάφος. Δεν μπορεί να αναπτυχθεί στη σκιά. Προτιμά τόσο το ξηρό όσο και το υγρό έδαφος.
Δια-sos-τε τη Μεσαρά
