Φωτο: typosthes.gr
Εδώ και αρκετά χρόνια, ό,τι αφορά τα εσωκομματικά των κομμάτων προκαλεί αδιαφορία. Τούτο είναι προϊόν της ογκούμενης απαξίωσής τους.
Παρ' όλα αυτά, η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κ. Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπήρξε μια ομιλία-ρουτίνα. Διότι είχε στρατηγικό χαρακτήρα.
Αφορά μια νέα πορεία για το κόμμα που κυβερνά και τον πολιτικό που κυριαρχεί. Βεβαίως, η λάμψη του πλέον τρεμοπαίζει.
Η ελπίδα που ενσάρκωνε έχει χαθεί για τη μεγάλη πλειοψηφία - ανάμεσά τους βρίσκονται και ψηφοφόροι που τον επέλεξαν ως το μη χείρον.
Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι παντελώς απαξιωμένη και προκαλεί πλέον θλίψη.
Άλλωστε και το μόνο νέο κόμμα που εμφανίστηκε στον χώρο της αντιπολίτευσης, είναι εκείνο που υπέστη το μεγαλύτερο πλήγμα.
Υπάρχει λοιπόν απέναντί μας μια πολιτική έρημος.
Η «Ημερησία» στην εξαιρετική έρευνά της το περασμένο Σαββατοκύριακο αναφερόταν στη «διπλή απειλή» για τη χώρα: Το τρίμηνο φωτιά στην οικονομία, αλλά και τις οικονομικές προοπτικές, καθώς και τη «φυγή» εκατομμυρίων από το κομματικό και πολιτικό σύστημα. Η αποχή υπήρξε ρεκόρ όλων των εποχών.
Η συμμετοχή έπεσε 20% μέσα σε δέκα χρόνια. Θύμα της αποχής υπήρξε και ο μεγάλος νικητής Αλέξης Τσίπρας, με κρίσιμο τμήμα των ψηφοφόρων του να τον επιλέγουν την ημέρα της κάλπης.
Παράλληλα, ορθώς επισημαίνεται πως υπάρχει μια «μεγάλη οργή» των ψηφοφόρων.
Την ίδια ώρα, όμως, υπάρχει και ένα κύμα παραίτησης.
Αυτό ευνοεί τον Αλέξη Τσίπρα, για να ακολουθήσει τον μονόδρομο της επώδυνης συμφωνίας.
Στην πολιτική έρημο απαξιωμένων κομμάτων και εξουθενωμένων ψηφοφόρων, ο Αλέξης Τσίπρας, έστω και τραυματισμένος, παραμένει κυρίαρχος.
Αρέσει δεν αρέσει, είναι ο πιο σταθεροποιητικός παράγοντας στο πολιτικό σύστημα.
Ειδικά εάν αρχίσει να υλοποιεί μεταρρυθμίσεις και αλλαγές στο άρρωστο κράτος.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην ομιλία του στην Κ. Ε. , έκανε λόγο για «μια μεγάλη πορεία τομών, ρήξεων και μεταρρυθμίσεων».
Την ίδια ώρα, οι εκλογές έδειξαν πως κέρδισε κατά κράτος, όχι μόνο την εσωκομματική μάχη με τους ακραίους, αλλά πλέον αρχίζει να αξιοποιεί το ανεκτίμητο δώρο Λαφαζάνη, που διέσπασε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τούτο πλέον επιτρέπει στον πρωθυπουργό να χτίσει ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ, που να συμβαδίζει με την εικόνα του και τα ανοίγματά του στον μεσαίο χώρο. Μια νέα σελίδα έχει γυρίσει απότομα.
Αυτό ήταν το κεντρικό μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα στην τελευταία σύνοδο της Κ. Ε. , που πριν από λίγο καιρό ήταν οχυρό πολλών ακραίων, γραφικών και δογματικών.
Το «μεγάλο ξεκαθάρισμα» έχει ξεκινήσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, φυσιολογικά πλέον, διαμορφώνει τη νέα φυσιογνωμία του, με άξονα εκείνο του ισχυρότερου (με διαφορά) όπλου του, δηλαδή τον ηγέτη του.
Ο Τσίπρας είναι τυχερός που απέναντι στις τεράστιες προκλήσεις και το κοινωνικό κόστος, που αναμένεται το 2016, διαθέτει ένα πρωτόγνωρο, για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ, συνεκτικό κόμμα.
Σε ένα τόσο εύθραυστο πολιτικό και οικονομικό τοπίο, με ένα εκλογικό σώμα που το επόμενο διάστημα θα εντείνει την απαξίωσή του προς όλο το κομματικό σύστημα, ο Τσίπρας επιδιώκει να βάλει τις βάσεις της κυριαρχίας του, έστω κι αν όλοι φθείρονται γύρω του.
Βεβαίως φαντάζει σχήμα οξύμωρο να διαπιστώνουμε μια πολιτική έρημο, να συνυπολογίζουμε δύο εξαιρετικά δύσκολα χρόνια στην οικονομία, βαρύτατες επιπτώσεις στον μέσο πολίτη και ταυτόχρονα να διαφαίνεται η προοπτική κυριαρχίας εκείνου, που διαχειρίζεται το περιβάλλον αυτό.
Έχοντας μάλιστα και τις δικές του σοβαρότατες ευθύνες!
Όμως, ο αμείλικτος νόμος της σύγκρισης, που καθορίζει τις κυριαρχίες, συνεχίζει να ευνοεί τον πρωθυπουργό.
Ούτε είναι τυχαίο ότι συγκράτησε τα ποσοστά του, όταν επί οκτώ μήνες δεν κυβέρνησε ουσιαστικά, έκανε μεγάλα λάθη (ελέω Βαρουφάκη) στη διαπραγμάτευση και κατέληξε σε μια χειρότερη συμφωνία λόγω των λαθών αυτών.
Φυσικά, αν ένας ηγέτης των παραδοσιακών κομμάτων, είχε την ίδια ακριβώς διαδρομή, θα είχε ισοπεδωθεί εκλογικά!
Ο Τσίπρας είναι τυχερός που στον αμείλικτο νόμο της σύγκρισης, οι ανταγωνιστές του είναι παρακμιακοί και απωθητικοί.
Η τύχη (fortuna, σύμφωνα με τον Μακιαβέλι, στον «Ηγεμόνα») βοηθά στις κυριαρχίες. Αρκεί ο κυρίαρχος να την αξιοποιήσει.
Αυτό προσπαθεί τώρα, στα πολύ δύσκολα, να κάνει ο Τσίπρας, όπως διεφάνη στην Κεντρική Επιτροπή.
Ο πρωθυπουργός πραγματοποιεί το μεγαλύτερο άνοιγμά του στο μεσαίο χώρο.
Το κόμμα είναι τυπικά «Αριστερό».
Όμως, ουσιαστικά είναι πλέον κεντροαριστερό.
Ο Τσίπρας παίζει χωρίς αντίπαλο, με τη ΝΔ να αυτοκαταστρέφεται.
Έτσι, η πολιτική έρημος γίνεται όχημα για την κυριαρχία του.
Δείτε επίσης
-
Δεν υπάρχουν καταχωρήσεις
Γιάννης Λούλης
